گلهای باغ نبوّت
ابو ایّوب انصاری میگوید: روزی به خدمت رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوس �م رسیدم. دیدم امام حسن علیهالسلام و امام حسین علیهالسلام در کنار آن حضرت مشغول بازیاند و پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوس �م با تمام وجود به آندو بزرگوار محبت میکنند و آنها را در آغوش میگیرند. عرض کردم: یا رسول اللّه صلیاللهعلیهوآلهوس �م ، آیا آن دو بزرگوار را دوست داری؟ حضرت فرمودند: «چگونه آنها را دوست نداشته باشم، در حالی که این دو گُلهای منند و من آنها را میبویم و از رایحههای آن دو بهرهمند میشوم» و در روایت دیگر آمده که حضرت فرمودند: «این دو، دو گل من در دنیا هستند. هرکس مرا دوست میدارد این دو را نیز باید دوست بدارد».
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوس �م :
«ای فاطمه! همه چشمها در روز قیامت گریان است، جز چشمی که بر مصیبتهای حسین علیهالسلام بگرید».
امام صادق علیهالسلام :
«عاشورا روزی است که حسین میان یارانش کشته شد و بر زمین افتاد».
امام رضا علیهالسلام :
«هر کس عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریهاش باشد، خداوند روز قیامت را روز شادی و سرورش میگرداند».
امام صادق علیهالسلام :
«روز شهادت امام حسین علیهالسلام ، سوگناکترین روزهاست».
امام رضا علیهالسلام :
«هر کس در روز عاشورا کار و کسب خود را فرو گذارد، خداوند حاجتهای دنیا و آخرت او را برآورده میسازد».
امام حسین علیهالسلام :
«من کشته اشکم. هر مؤمنی که مرا یاد کند، اشکش روان میشود».
امام سجاد علیهالسلام :
«من پسر کسی هستم که فرشتگان آسمان بر او گریستند. من پسر کسی هستم که جنیّان در زمین و پرندگان در هوا برای او نوحه سرایی کردند».
امام رضا علیهالسلام :
«اگر بر حسین بگریی، چندان که اشکهایت بر گونهات جاری شود، خداوند گناهانت را میآمرزد».
امام رضا علیهالسلام :
«چون ماه محرم میرسید، کسی پدرم را خندان نمیدید و چون روز عاشورا فرا میرسید، آن روز، روز سوگواری و اندوه و گریه او بود و میفرمود: در چنین روزی بود که حسین علیهالسلام کشته شد».
منبع: پایگاه حوزه
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)