جاذبه های دیدنی چین
شهر ممنوعه : شهر ممنوعه كه در زماني كه ساخته شده بود تا 500سال واقعاً ممنوعه بوده در شهر پكن واقع است و بزرگترين ساختمانهاي تاريخي چين را يكجا در بر ميگيرد.
اين شهر يا بهتر بگوييم شهرك، در كنترل دو سلسله از امپراطورهاي چين به نامهاي مينگ (Ming) و كينگ (Qing) بوده است.
گفته ميشود كه اين امپراطورها براي سالها درون شهر ميماندند و تا شرايطي اضطراري پيش نميامد از آن خارج نميشدند. شهر ممنوعه به داشتن دروازههاي متعدد از جمله دروازه صلح آسماني (Heavenly Peace Gate) در جنوب و دروازه ارتش مقدس (Divine Military Gate) در شمال معروف است كه هر كدام از اين دروازهها نمايانگر هنر و معماري چيني هستند. صحن شهر كه يكي از دروازههاي مخصوص امپراطور به آن باز ميشود گنجايش صدهزار نفر را دارد.
مجسمههاي لشگر تراكوتا : مجسمههاي لشگر تراكوتا (TerraCotta) يا بينگ مايونگ (BingMayong) از نظر ارزش تاريخي و هنري با ديوار چين و شهر ممنوعه برابري ميكند.
اين گنجينه در سال 1974 و در پي يك حفاري كشف شد. 6000 سرباز اين لشكر به همراه اسبها و تيراندازان لشكر در حالت حمله به سمت شمال و به اعتقاد گذشتگان براي محافظت از گورستان امپراطورها ساخته شدهاند.
اعجاب انگيزترين نكته در ساخت اين لشكر اين است كه چهره هيچ كدام از دو سربازي شبيه هم نيست و هر كدام حالت صورت و شكل ظاهري متفاوتي دارد. اين مجسمهها در شهر شيان (Xi'an) قرار دارند.
از ديگر ديدنيهاي چين، به كاخ تابستاني پكن، كوهستان مقدس تايشان (Tai Shan) و مجسمه سنگي بودا ميتوان نام برد.
دیوار چین
مجسمههاي لشگر تراكوتا
شهر ممنوعه
آئين هاي چين باستان
در چين اديان و فلسفه هاي گوناگوني رواج داشت كه مهمتـــرين آنها انديشه هاي كنفوسيوسي ، دائوئي ( تائوئي )، و بودايي بود .
كنفوسيــوس ( 407 –551 ق.م )مبلغ وفاداري و نظم و احترام بود . فلسفـــه او بر بنيان ذن يعني عواطف و مهر و محبت انســـاني قرار داشت . عشق به ابا و گذشتگان در انديشه كنفوسيوس جايگاهي ارجمند داشت .
لائوزي ( قرن شش ق . م ) بنيانگذار دائوئيسم بود . به عقيده او انســان در حقيقت جزئي از كاينات است و بايد به طــــور تام و تمام با آن همساز و همنـــوا باشد . كاينات تابع اصول “ يين ” و “ يانگ ” است . يين نيروي مؤنث و يانگ نيروي مذكر است . نماد دائوئيسم بيانگر اتحاد يين و يانگ است .
آئين بودايي در حدود قرن دوم ميلادي از طريق جاده ابريشم كــــه راهي بازرگاني بود ، از هند به چين رسيد . بخشي از معماري معابد چين مربوط به آيين بودايي است .
معماري چين
آثار معماري چین گاه به علت استفاده از مصالح كم دوام از بين رفته اند ، وليكن آنچـــه از اين آثار باقيمانده ، گوياي اين حقيقت است كه آثار چين در حد معماريهاي مصر و بين النهـــرين و ايران باستان است . به طور كلي معماري چين شامل معابد ( كنفوسيوسي ، لائوتسه ، بودايي ) پاگودا ، قصر ، ديوار بزرگ چين ، خانه و ديرها ، آرامگاهها و معابد صخره اي (غارها ) است .
خانه چيني
اولين سكونتگاههاي چيني گودالهايي هستند كه به صورت دايره ساخته شده اند و روي آن را با شاخ و برگ درختان پوشانده اند .
از نظر تزئيني نمونـــه هاي خانه گلي دوره هان كاملا شبيه سبك هاي موجــــود در چين است . مدخل اصلي در داخل توسط “ مانع ارواح ” ( ديواري در مقابل مدخل ) حفاظت مي شود ، به طوريكه حياط از داخل خانه از نظر پنهــــان است . بر اساس عقايد چيني ، شياطين و ارواح پليد در خط مستقيم حركت مي كردند و اين ديوارها در مقابل مدخل مانع ورود آنها به داخل خانه مي شدند .
ساختمان معماري خانه امروز چين دقيقا به نمونه اوليه خويش در هزار سال پيش شباهت دارد . اجزاي ضروري اين ساختمانهــــا عبارتند از : يك تالار چهار گوشه زير يك بــــام نوك بر روي يك شبكه نگاهدارنده و ستونهــاي چوبي ، كه ديوارها هيچ نقشي در نگاهـداري از سقف ندارند بلكه در حكم پرده ها و تيغه هاي جدا كننده مي باشند . كارايي ساختمان غالبا تابع تزئينات آن بود . جالب توجه است كه در طي چند قرن جهت همه ساختمانها شمالي ـ جنـــوبي بوده است . در معابد يا منازل چيني بام بسيـار اهميت دارد ، جنس آن از آجر و كاشي است و اگر بر سريرهاي سلطنتي سايه افكند زرد و گرنه سبز ، ارغـــواني ، سرخ يا آبي است .
معابد چيني
مجموعه معابد به جاي مانده در كشور چين با توجه به تعداد و تنوع اديان مورد قبول در آن بسيــار متنوع مي باشند . كه اين معابد عبارتند از :
معابد بودايي : به اين معابد راههــاي طبيعي بسيار زيادي منتهي مي شود ، كه معمولا بر سرازير هاي پيچ در پيچ كشيده شده و با دروازه هاي آراسته اي بنام “ پاي لوش “ مشخص گرديده است . بـراي رهانيدن شيطان در برخي مدخلهـا ، پيكره هاي كراهت انگيزي گذاشته شده است . رواج آئين بودايي ظاهرا تغيير مهمي در طــرح معابد چيني بوجود نياورد ، چون معابد تائويي و بودايي را از روي يك نقشـه مي ساختند كه در واقع همـــــان نقشه خانه چينيان بود و آن را براي مقـــاصد مذهبي آماده مي كردند . تالارهاي واقع در حياطهاي جلو اختصــاص به پرستش خدايان يا بودا داشت ، در صـــورتي كه نقاط مسكوني در پشت معبد محل اقامت راهبان بود .
عمده مصالح معابد بودايي چـوب و سنگ است . سقف شيـــرواني است و از پوشش سفـــالي يا چوبي ساخته شده است . در بيشتر معـــابد روي سقف بنايي به شكل كشتي قرار دارد كه از نظــر هنر بودايي سمبليك است و به طـــــور كلي سقف اين بناها داراي تزئينات پر كــاري است . در معبد رنگ مسلط بر مجموعه بنا رنگ قرمز است .
معابد كنفوسيوسي : دلاويزترين معـــــابد چيني آنهايي است كه در پكن به دين ملي و رسمـــي آن كشور اختصاص داده شده است . معبد كنفوسيوس داراي طاقهـــاي باشكوهي است كه با ظرافت بسيار كنــده كاري شده ، ولي خود معبد بيشتر نمودار حالت فلسفي دارد تا هنــــري . به طور كلي ستونهـاي معابد ، چوبي و سنگي است و غالبا به صـــورت ستون پيكره اي از اژدها و سيمرغ كه در روبروي مدخل معبد قرار داده شده است .
پاگودا : از آثار برجسته و شاخص هنر معماري خاور دور بويژه چين پاگودا است . اين بناهاي چتري شكل . چند طبقه اند كه تعداد طبقات آنهـا فرد است چون عدد زوج در نزد چيني ها نحس است . پاگودا از درون داراي پله هاي مارپيچي و گردان است . هر چتر به ايـــوان گردي ختم مي شود كه ماموران حكومتي در اين ايوانها مسائل مملكتي را را بررسي مي كردند ، دومين كاركرد اين بناهـــا جهت دعا و نيايش بوده و سوم پيشگويان چين در آن بخش طالع بيني مي كردند و از طرفي جهت وزش باد را مشخص مي نمود .
پاگودا نوعي از ساختمان سازي و معماري بودايي است كه به نماد كشور چين تبديل شده است ، اين بناها كه بيشتر در روستـــاها برافراشته شده اند و جزء طبيعي آن نقاط به نظر مي رسند و از استوپاي هندي تقليد شده اند ، با اين تفاوت كه چينيها به جـــاي نقشه گرد ، نقشه چهار ، شش يا هشت ضلعي را ترجيح مي دادند و طبقات را تا ارتفاع حداكثر 90متر روي يكديگر مي انباشتند .
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)