روستای وركانه به دلیل اینكه در پیرامون آن معادن سنگ به فراوانی مشاهده می‌شود، نام وركانه را به خود گرفته و وجه تسمیه روستای وركانه را معادل محلی كه در نزدیكی معدن یا وركان است، آورده‌اند و شاید وركانه را به دلیل قرار گرفتن این روستا در كنار رود و جوی آب به این نام خوانده‌اند زیرا در زبان كردی، كانه به معنای چشمه است.



در روستای وركانه مانند سایر روستاهای استان، ریش‌سفیدان جایگاه خاصی دارند و در زمانهای قدیم نیز نظام تصمیم‌ گیری و قدرت بر اساس ارباب رعیتی بوده است.


در آن زمان نقی‌خان قراگوزلو، خان روستا بوده و بعد از او نیز دخترش ارباب و حاكم روستا شده است و در حال حاضر نیز اصطبلی كه در دو كیلومتری جنوب روستا ساخته شده، بقایایی از آن زمان است.


این اصطبل در سالهای پیش از انقلاب به عنوان مركز پرورش اسب دربار مطرح بوده و در حال حاضر نیز جز آثار دیدنی روستا به شمار می‌رود.


این بنا دارای طول و عرضی به ابعاد 75 در 22 متر و با زیربنای كل یك هزار و 650 مترمربع ساخته شده و دارای یك حیاط مركزی است كه در دو طرف حیاط فضای نگهداری اسب وجود داشته و دو ضلع دیگر، ‌ورودی و انبار علوفه بوده است.



ورودی اصطبل در ضلع شمال شرقی بناست و در ضلع‌های شرقی و غربی انبار علوفه و فضای نگهبانی تعبیه شده و كف انبارها از كف حیاط در حدود یك متر پایین‌تر است.