حتی كودكان نیز آرزو دارند و اگر ما خبر نداریم برای این است كه نمی توانند سخن بگویند.((گوته))


مردمان جهان از خُرد تا بزرگ، تارهای سست از آرزوهای گران بر گرد خویش می تنند و خود، عنكبوت وار میان آنها جای می گیرند. ناگهان ضربت جارویی این تارهای سست را از هم می گسلد. آنگاه همه فریاد بر می آورند كه كاخی آراسته به دست ستم ویران شده است.((گوته))


ای دلهای كوچك كه سخت تب آلود و ناشكیبا می تپید و می زنید، با آرزوهایی سخت نیرومند و بی انتها؛ قلب من كه زمانی بس دراز از هیجانها درخشیده و افروخته مانده، اكنون به خاكستر بدل شده، و آتشهای خود را می پوشاند و پنهان می كند.((هنری وادزورث لانگفلو))


همه ی انسان های كم قابلیت آرزو می كنند كه شخصیت برتر و انسان مُهلك [ =نیست كننده ] بشوند.((فرناندو پسوا))