در هر گوشه از جهان زنان برای زیباتر شدن شیوه‌ای را آموخته‌اند و به فرزندان‌شان آموزش داده‌اند. گرچه این شیوه‌ها برای مدت زمانی منحصرا در اختیار این دسته بوده اما مهاجرت‌ها سبب شده بین مردم کشورهای مختلف رایج شود. شیوه‌هایی که دلیل ماندگاری اکثر آنها طبیعی بودن و اقتصادی بودنشان است.
ایران:
بندانداختن از جمله شیوه‌های مرسوم اپیلاسیون در خاورمیانه و جنوب شرقی آسیاست که منشا آن به ایران برمی‌گردد. زنان ایرانی به کمک یک نخ کتان نازک که بین گردن و دو دست قرار می‌گیرد، موهای زاید را برمی‌داشتند. این همان کاری است که با موم گرم و سرد هم می‌توان انجام داد با این تفاوت که نخ سبب کش آمدن پوست نمی‌شود و وسیله‌ای عالی برای برداشتن موهای نواحی حساس به ویژه موهای صورت و ابرو است. درد بند کمتر از درد موچین است و کار هم سریع‌تر به اتمام می‌رسد. امروزه استفاده از بند در بسیاری از کشورها از جمله اسپانیا و کانادا بین زنان مرسوم است.

هندوستان:
در تمامی نواحی جنوب آسیا استفاده از آرد نخود برای پاکسازی و لایه‌برداری پوست و مقابله با آکنه امری رایج است. زنان این کشور آرد نخود را با آب یا چای مخلوط کرده و به شکل خمیر در می‌آورند و بعد روی صورت می‌مالند تا جایی که پوست کاملا پاک شود و در نهایت پوست را می‌شویند. بعد از انجام این کار پوست کاملا نرم و تمیز است. در ضمن در این کشور مردم از همین خمیر و در کنار آن از آب لیموترش برای سفیدکردن آرنج و زانوهای خود استفاده می‌کنند.

روسیه:
مردم روسیه صورت‌های شاداب و جوانی دارند. اکثر زنان سنتی این کشور علاقه‌ای به استفاده از وسایل آرایشی نداشته و معتقدند دلیل زیبایی پوستشان نوشیدن روزانه کفیر است. کفیر نوعی نوشیدنی پرکالری و غنی از باکتری‌های پروبیوتیک کلسیم، پروتئین، ویتامین‌ها به ویژه ویتامین b و ریزمغذی‌هاست. بررسی‌های فراوان نشان داده مصرف کفیر سبب هضم بهتر موادغذایی می‌شود و همین موضوع بر طراوت و زیبایی پوست اثر می‌گذارد.

نیجریه:
نیجریه‌ای‌ها از نوعی درخت که در 20 کشور آفریقایی از سنگال تا سودان رشد می‌کند و ساحل نام دارد، روغنی می‌گیرند به نام کارتید که از آن هم به عنوان یک ماده غذایی و هم کرم مرطوب‌کننده پوست استفاده می‌کنند. طبق گفته اطبای سنتی آفریقا این شیره می‌تواند انواع ناراحتی‌های پوستی از جمله اگزما و آکنه را برطرف کرده و برای سرماخوردگی نیز بسیار مفید است. مردم نیجریه میوه درخت ساحل را جمع می‌کنند و بعد از خشک شدن آن را می‌جوشانند. روغنی که روی سطح آب می‌آید را جمع می‌کنند و معتقدند این روغن غنی از مواد طبیعی ضدحشره است. در ضمن خواص ضدالتهابی و ضدمیکروبی هم دارد. مردم نیجریه حین سرماخوردگی و گریپ شدن بینی این روغن را به اطراف بینی خود می‌مالند و در صورت داشتن گلودرد آن را می‌خورند و برای زیباتر شدن و مرطوب نگه داشتن پوستشان روی بدن می‌مالند.

ژاپن:
از جمله شیوه‌های زیبایی که مردم ژاپن به آن علاقه بسیاری دارند حمام کردن با گیاهان و عرقیات معطر است. ژاپنی‌ها معتقدند حمام کردن نوعی مدیتیشن است که نه تنها جسم بلکه روح را هم پاک می‌کند. به همین دلیل اکثر ژاپنی‌ها هر شب قبل از خوابیدن دوش می‌گیرند. آنها ابتدا بدن خود را به کمک یک برس دسته بلند ماساژ داده و ناپاکی را بیرون می‌کشند و در نهایت با آب ولرم خود را شست‌وشو می‌دهند. بعد وان را با آب داغ پرکرده و در آن گل و برگ‌های معطر می‌ریزند و برای آنکه بدنشان خوشبو و پوستشان پاک شود مدتی در آن می‌خوابند. این کار سبب طراوت اپیدرم و شادابی پوست آنها می‌شود.

برزیل:
برزیلی‌ها مدت‌هاست از گیاه آواکا هم به عنوان یک ماده غذایی و هم زیبایی استفاده کرده و از آن ماسک صورت، شامپو و کرم مرطوب‌کننده تهیه می‌کنند. این گیاه از 500 سال قبل از میلاد مسیح در مناطق لاتین ـ آمریکایی کشت می‌شده است و مملو از چربی‌های مونوی غیراشباع و 20 نوع ریزمغذی متفاوت شامل ویتامین‌های a، c، b6، e، زینک، آهن و پتاسیم است. مصرف چربی آواکا سبب کاهش کلسترول خون، التهاب‌ها و کاهش ترشح انسولین می‌شود و محرک بازسازی سلولی است. برزیلی‌ها میوه این گیاه را با شیر و شکر مخلوط می‌کنند و روی پوستشان می‌مالند. حتی معتقدند نوشیدن این مایع سبب روشن شدن پوست به ویژه پوست‌های سیاه می‌شود.

آلمان:
آلمان‌ها توجه بسیار زیادی به حمام پا دارند. برخلاف کانادایی‌ها که به زیبایی پاهایشان اهمیتی نمی‌دهند، آلمان‌ها توجه بسیاری به این موضوع دارند و هر شب سعی می‌کنند برای 20 دقیقه پاهایشان را در حمامی از آب ولرم و نمک و روغن‌های گیاهی قرار دهند. بعد پاها را با سنگ پا ماساژ می‌دهند و از یک کرم مرطوب‌کننده استفاده می‌کنند.