گرامر ژاپني

[shirin71]

میل یا رغبت به چیزی یا کاری

سلام .
از این پست به بعد چند مطلب کاربردی درباره دوست داشتن و رغبت داشتن نسبت به کار یا چیزی ، بعد اراده کردن چیزی و بعد هم نحوه درخواست کردن یک کار رو مطرح می کنیم . فعلا قرار هست درباره میل و رغبت صحبت کنیم .

دوست داشتن چیزی :
در ژاپنی بر خلاف فارسی ، ما از فعل دوست داشتن استفاده نمی کنیم . وقتی می خواهیم بگیم که یک نفر رو دوست داریم می بایست از یک صفت اسمی ( na-adjective ) استفاده کنیم . این صفت sukina すきな هست به معنای محبوب . اسم اون می شه すき . وقتی قرار هست بگیم کسی چیزی رو دوست داره از اسلوب زیر استفاده می کنیم

فاعل + は + چیزی که دوست داشته می شه＋が＋すき＋です

ناگفته پیداست که です مؤدبانه است و معمولی اون だ می شه . مطلب دوم هم که قبلا اشاره کردم بازم اشاره می کنم ، صفت های اسمی به هنگام به کار گرفتن شدن به صورت مستقل な رو از دست می دهند .
کلمه خیلی دوست داشتن هم صفت هست و だいすきな هست و به هنگام استعامل فوق می شه だいすき .
کلمه دوست نداشتن きらい هست که دوست نداشتنی きらいな می شه . می شه در قالب بالا از این کلمه هم استفاده کرد . تنفر هم می شه だいきらい و منفور だいきらいな
خواستن و دوست داشتن چیزی :
یعنی چیزی رو دوست داریم و اون رو می خواهیم . مثلا توی فارسی : بستی می خواهم . یعنی هم دوست دارم و هم اینکه می خواهم .
در این جا هم خبری از فعل نیست . کلمه ほしい　که یک صفت ذاتی ( i-adjective ) هست معنای فوق رو افاده می کنه . مثل دوست داشتن ، این کلمه هم در همون اسلوب اول درس کاربرد داره .
علاوه بر خواستن چیزی ، این کلمه می تونه خواستن وقوع یک فعل هم باشه . یعنی ما می خواهیم که یک فعل انجام بشه و وقوع اون فعل خواسته ماست . البته روش های بهتر درخواست کردن رو بعدا یاد می گیریم . این جا ما از علاقه خودمون خبر می دیم .
برای مطرح کردن علاقه خودمون نسبت به وقوع یک فعل باید فعل به حالت て بره و بعد در اسلوب اول درس قرار بگیره .

lぜんぶんたべてほしい(من خورده شدن همه اش رو می خواهم )

[shirin71]

قصد انجام کاری

سلام

بعد از این که در پست قبلی نحوه بیان رغبت نسبت به چیزی رو بیان کردیم ، حالا می خواهیم نحوه بیان قصد و اراده خودمون رو بیان کنیم . البته دقت داشته باشید که در ژاپنی یک عبارت ممکن هست معانی متعددی رو وابسته به شرایط داشته باشه . این هم که من خیلی اصرار دارم که بین این حالت ها فرق بذارم برای بالاتر رفتن دقت دوستان هست وگرنه شاید خیلی مهم نباشه .

این بار با دو اسلوب آشنا خواهیم شد : اسلوب tai و حالت ارادی یک فعل .
tai たい :
مهم ترین نکته قبل از توضیح نحوه ایجاد این حالت این هست که : فعل ها بعد از در آمدن به این حالت از فعل بودن خارج شده و به صفت ذاتی (i-adjective　（　تبدیل می شوند . البته تمام خواص فعلی خودشون رو حفظ می کنند ولی خواص صفت ها رو پیدا می کنند و مثل اون ها صرف می شوند . وگرنه برخلاف صفت ها هنوز مثل یک فعل واقعی ، تمام حروف وابسته به فعل رو می شه برای اون ها استفاده کرد .
نحوه ساخت : فعل رو به حالت بن فعلی می بریم ( در قسمت مؤدبانه کردن افعال توضیح داده ام که چه جوری می شه این کار رو کرد ) بعد هم به انتهای اون たい رو می چسبونیم . از این به بعد مثل صفت ها صرف می شه .
معنای این حالت این هست که شما کاری رو دوست دارید و قصد انجامش رو هم احیانا دارید . در فارسی دقیقا معادل " می خواهم فلان کار را انجام دهم " است .
در حالت خبری ، بیشتر این حالت برای اول شخص استفاده می شه چرا که ما از ذهن و اراده دیگرون خبر نداریم .


「たい」 صرف شدن
مثبتمنفیحالいきたいいきたくないگذشتهいきたかったいきたくなかった

(چه کاری می خواهید انجام دهید ؟ ) 何をしたいですか
(می خواهم برای همیشه باهم باشیم ) ずっと一緒にいたい

اراده کردن یک کار - پیشنهاد :
وقتی می خواهیم بگوییم که اراده کرده ایم و تصمیم گرفته ایم کاری را انجام دهیم از این حالت استفاده می کنیم . می شه اسمش رو گذاشت حالت ارادی . توی انگلیسی به let's　ترجمه می کنند .
مثلا می گیم : بریم ناهار بخوریم . یعنی شما قصد دارید که برید . این جا دیگه بحث دوست داشتن مطرح نیست . این جوری نیست که شما علاقه دارید کار رو انجام بدید . این بار بحث از اراده کردن یک کار هست .
البته می شه برای پیشنهاد کردن هم ازش استفاده کرد . در حالت سوالی البته . مثلا بگیم : بریم ناهار بخوریم ؟ یادمون باشه در ژاپنی از حالت منفی برای مؤدبانه تر شدن جمله استفاده می کنند . پس بهتر هست بگیم که : نریم ناهار بخوریم ؟ ( با حالت خواهش )
دو حالت عادی و مؤدبانه داره . که اول حالت غیر رسمی اون رو می گم :
حالت غیر رسمی:
1 - برای فعل های る باید حرف る با よう عوض بشه (حرف ru با yoo)
2 - برای فعل های う u ، صدای پایانی رو به お o تبدیل کرده و می کشیم یعنی حرف う u هم بهش اضافه می کنیم . پس برای مثال : はなす می شه はなそう .
3 - مثل همیشه ، باز هم فعل های استثنا تافته ی جدا بافته هستند . در این جا する می شه しよう و くる می شه こよう

مثال های فعل های う uمعمولیارادیローマ字ローマ字 (Vol.)話す話そうhanasuhanasou聞く聞こうkikukikou泳ぐ泳ごうoyoguoyogou遊ぶ遊ぼうasobuasobou待つ待とうmatumatou飲む飲もうnomunomou直る直ろうnaorunaorou死ぬ死のうshinushinou買う買おうkaukaou

حالت مؤدبانه :
بن فعل رو با کلمه ましょう که یه جورایی هم خانواده です هست ترکیب می کنیم . たべましょう、はなせま
しょう
از مبحث امروز فقط یک چیز مونده و اون هم نحوه پیشنهاد کردن خالی هست . توی فارسی می گیم : فلان چیز چه طور ؟ در واقع در حالت سوالی یک چیز رو پیشنهاد می کنیم . در ژاپنی با استفاده از حالت شرطی たら、ば و کلمه سوالی どう به معنای چه گونه و چه طور می شه این کار رو انجام داد .

ぎんこうにいったらどうですか。
چه طوره بریم بانک ؟ یا در مورد بانک رفتن چه طور ؟

[shirin71]

نقل قول

سلام
بحث نقل قول مستقیم و غیر مستقیم یکی از مباحث بسیار پرکاربرد در زبان ژاپنی هست . علتش هم اینه که مردم ژاپن کمتر چیزی رو به صراحت بیان می کنند . بلکه بیشتر به صورت نقل قول از دیگری یا با فعل هایی مثل فکر کردن و ... مطلب رو می رسونند .
نقل قول مستقیم :
این کار خیلی ساده هست . کافی فقط از فعل هایی مثل گفتن و زمزمه کردن و فریاد زدن و ... به نحوی که می گم استفاده بشه . البته به جز فعل گفتن بقیه موارد بیشتر در قصه ها کاربرد داره که به صورت سوم شخص نوشته می شوند . یعنی حکایتی هستند .
برای نقل قول مستقیم دو تا کار باید کرد .
اول عبارتی که داریم نقل می کنیم رو داخل گیومه ژاپنی ها می ذاریم . بعد هم حرف と رو اضافه می کنیم به انتهای جمله منقول . نهایتا یک فعل حکایتی ( در این جا گفتن いう ) رو در انتهای جمله اصلی اضافه می کنیم تا معنا کامل بشه .منظورم از گیومه ژاپنی 「」 هست . که روی صفحه کلید می شه []
アリスが、「すむい」といった。"آلیس گفت "سرد
「今日はじゅきょうがない」と　せんせいからきいたんだけど。
به خاطر این که از استاد شنیدم "امروز کلاس نیست".
در مثال 2 حالت توضیحی به خاطر حرف ん هست که مخفف の هستش و قبلا گفتم که به جمله معنای توضیحی می ده .
نکته پایانی برای این بخش : لازم نیست فعل اصلی ما ( در این جا گفتن ) حتما به جمله منقول بچسبه . چون می دونیم که زبان ژاپنی چینش خاصی نداره و فقط مهم این هست که فعل اصلی در انتهای جمله واقع بشه .
نقل قول غیر مستقیم یا نقل به مضمون :
این جا هم من یک معذرت خواهی باید بکنم . چرا که معادل فارسی بهتری پیدا نکردم .
بحث در مورد جاهایی مثل این جمله : آقای ... گفتند که قرار نبوده اصلا حرفی زده بشه . و به صورت عمومی تر : داشتم فکر می کردم که .... .
در واقع هر جمله ای که حالت حکایت در اون هست . حالا حکایت مستقیم نیست و به مضمون و معنا صورت گرفته .
این همون بحث بسیار کاربردی هست که اول بحث خدمتون عرض کردم .
یک نکته : در جایی که نقل قول مستقیم باشه ما می تونیم عین عبارت رو بیاریم حتی اگه ناقص باشه . یعنی از نظر گرامری کامل نباشه . اما وقتی داریم نقل به مضمون می کنیم باید حتما جمله های ما از نظر گرامری کامل باشند .
مثال دوم بخش بالا رو به صورت نقل به مضمون می آرم . البته اصلا لازم نیست با هم فرق داشته باشند .
せんせいから今日はじゅきょうがないと　きいたんだけど
همون طور که می بینید مثال اول فرقی نداره
これは、日本語でなにと　いいますか。در ژاپنی به این چی می گن ؟
私は、アリスといいます。من آلیس صدا می شم
خوب مثال سوم یک راه متداول برای معرفی کردن خودتون هست . یعنی من رو آلیس صدا می کنند و شما هم همین کار رو بکنید . یعنی بگید آلیس
かれは、これはなんだと　いいましたかاو گفت که این چی هست ؟
دقت کنید که مثال به این معنا هست : یک مرد در مورد چیزی مطلبی رو گفته که ما نشنیده ایم . در واقع تحت الفظی می شه : او این هست چی ، گفت ؟
( به به چه توضیحی . به پایین شهری می شه : یارو گفته که این چیه ؟ خیلی ام بی جا کرد ... خیلی ام جنس خوبی ... اصلا حالیش نبوده... خواستم یه محاوره داشته باشیم گویا تر باشه :)) )
かれはだいがくせいだと　きいたけど、しんじられない。
من شنیدم که اون دبیرستانی هست ولی باورم نمی شه .
って :
برای مختصر کردن جمله از って به جای と استفاده می کنیم . البته در این حالت می تونیم بقیه جمله رو نگیم و بذاریم به عهده مخاطب که بفهمه . یعنی خودش بفهمه که فعل آخر گفتن ، شنیدن ، فکر کردن و یا ... بوده . در تمام مثال های بالا می شه بعد از と رو حذف کرد . البته اول と باید بشه って




-

[shirin71]

استفاده از という : توصیف و اصلاح

سلام

در پست قبلی کمی با استفاده از という آشنا شدیم و دیدیم که چه کاربردهای مهمی می تونه داشته باشه . در این جا دو کاربرد مهم دیگه رو با هم بررسی می کنیم که کلیدی هم هستند .
یکی برای توصیف اشیاء بوسیله این عبارت و دیگری برای تصحیح و بازنگری در حرف . می شه گفت معادل "به عبارتی " و "در واقع " در فارسی هست .


برای توصیف :
اگه مبحث زیر جمله های توصیفی رو به خاطر داشته باشید ، حتما می دونید که در ژاپنی می شه با جمله ها اسامی رو توصیف کرد . مثل فارسی . حسنه که باباش شیرینی پزی داره سر کوچه ، دیروز اومده بود مغازه...
البته علاوه بر توصیف به عنوان گزاره و برای تعریف یک چیز هم می آید . مثال جلسه قبل رو یادتون هست :
私はアリスといいます به من می گن آلیس
این نوع استفاده از という برای تعریف یک چیز کاربرد داره .
حالا مثال های توصیف رو هم می زنم بحث واضح تر می شه .
これは、なんというさかなですか
این ، چه ماهی هست ؟/ به این ماهی چی میگن
この魚は、鯛といいます
به این ماهی تای می گن
ルミネというデパートはどこにあるか
واحد لومان کجاست ؟
「ともだち」は、英語で「friend」という　いみです。
کلمه توموداچی در انگلیسی به معنای دوست است

تصیح و بازنگری :
برای اینکه مطلبی رو که مخاطب گفته تصحیح کنیم و یا در اون چه که خودمون گفتیم بازنگری کنیم می شه از ترکیب というか استفاده کرد . شاید راحت ترین ترجمه فارسی " ...می شه گفت ... " باشه .

みきちゃんは、あんたのかのじょで� � �ょう？میکی جان دوست دختر شماست ؟
う～ん、かのじょというか、ともだちというか、なんというか・・・
دوست دختر یا دوست یا هرچی ...
たぶんいかないとおもう。というか、お金がないから、いけない
احتمالا فکر کنم که نمی رم در واقع از اون جا که پول ندارم نمی رم

[shirin71]

کاربردهای حرف سوالی ka　か

سلام
توی این پست و پست بعد یک سری مطلب درباره جمله های سوالی و کلمه های سوالی مطرح می کنم ، چرا که تا به حال شاید در مثال ها هم استفاده شده باشند ولی از نظر گرامری هنوز توضیحی مجزا در باره اون ها نداده ام . اگه دقت بکنید مطالب زیادی برای آموزش نیست بلکه یک مقدار توضیح و نکته هست که باید رعایت بشوند .

در این جا سه کاربرد حرف か به عنوان سوال ساز مطرح می شه .
اول : سوالی کردن یک جمله خبری به صورت مؤدبانه در محاورات مؤدبانه
دوم : در محاورات عامیانه برای پرسیدن سوال های بله و نه به صورت تعنه دار و ... هست که باید به محتوای کلام دقت بشه .
سوم : سوالی کردن یک جمله فرعی . فکر کنم با این قسمت یک مقدار مشکل داشته باشیم .

سوالی کردن جملات مؤدبانه :
همین طور که می دونید در زبان ژاپنی شما لازم نیست کار خاصی انجام بدید تا جمله سوالی بشه . می تونید فقط لحن خودتون رو سوالی کنید . البته حرف か مخصوص این کار هست و طربقه مؤدبانه کردن جمله به حساب می آید .
تنها نکته ایه که باید دقت داشته باشید این هست که قبل از حرف か هیچ گاه از だ استفاده نکنید . استفاده از です مشکلی نداره ولی از だ نباید استفاده بشه . علتش هم این هست . شما به صورت عادی لازم نیست که از だ در محاورات عامیانه استفاده بکنید مگه وقتی که روی خبری بودن جمله بخواهید تأکید کنید یا به خاطر گرامر خاصی که در جمله استفاده می کنید مجبور باشید だ رو هم بیارید . ( قبلا چند نمونه داشتیم مثل だから ) . برای همین نمی شه بین だ و か جمع کرد .
مثال های این بخش رو تا به حال در خلال پست های قبلی دیده اید و چیز تازه ای هم نداره که بخواهم مثال بزنم .


استفاده در جملات عامیانه :
در جملات عامیانه شما بدون اضافه کردن چیزی بهتره تنها با لحن خودتون جمله ها رو سوالی کنید . چرا که استفاده از حرف の کمی به جمله بار توضیحی می ده . حرف か هم که در جملات مؤدبانه مخصوص سوالی کردن جمله بود ، در این جا معانی دیگه ای رو هم به همراه سوال افاده می کنه . مثلا می خواهید به طرف تعنه بزنید : تو فکر کردی من این غذا رو می خورم ؟ - تو اصلا فکر هم می کنی ؟
تو فارسی می شه مثل استفهام انکاری و توبیخی و توضیحی و ... . مثلا : چرا ما قبل از انجام کارها به درستی و غلطی اون ها فکر نمی کنیم ( چون اگه بکنیم دیگه نمی تونیم کار غلط انجام بدیم :) )
わたしは　そんなのが、あるかよ！
من یک هم چون چیزی دارم ؟
かれは　こんなのをほんとうに食べ� � �か？
واقعا همچین چیزی رو می خوره ؟
سوالی کردن جملات فرعی :
در فارسی فکر می کنم که این بخش یک مقدار عجیب به نظر بیاد . چرا که ما جمله ای مثل : "یادم رفته اسم چی بود " رو سوالی نمی دونیم ولی در ژاپنی می شه این جمله رو به این صورت گفت :
یادم رفته اسمش چی بود ؟ در واقع شما جواب این سوال رو فراموش کرده اید . البته نگاه به ترتیب فارسی نکنید که به نظر می آید دو تا جمله کاملا مجزا هستند فقط نقطه از وسطشون افتاده . در ژاپنی یک جمله تو در تو هست .

きのう何をたべたか　わすれた
دیروز چی خوردم ؟، فراموش کردم
かれは何をいったか　わからない
اون چی گفت ؟، نفهمیدم

[shirin71]

تلاش کردن

سلام
مطلب این پست خیلی کمتر از پست های دیگه هست و علتش هم اینه که مطلب فعلی یک قسمت از یک کاربرد عمومی هست که من هنوز در مورد استفاده های جزئی اون یقین ندارم . مطلبی که الان می نویسم رو کاملا مطمئن هستم ولی برخی استفاده های دیگه ای که مطرح هست رو نه . مثلا نحوه گفتن : فکر قرار باشه که فردا از این جا بریم .

به هر حال مطلب این پست درباره تلاش برای انجام یک فعل هست .

وقتی می خواهیم بگیم که : سعی می کنم که در رو باز کنم یا سعی می کنم که این غذا رو بخورم و ... در واقع داریم از دو فعل استفاده می کنیم . یکی سعی کردن و دیگری کاری که براش سعی می کنیم . در ژاپنی هم مثل فارسی از دو فعل استفاده می شه .
فعل اول که همون کاری هست که براش تلاش می کنیم رو باید در حالت ارادی بیاریم (Volitional form ) بعد حرف to و در نهایت فعل suru . که می شه とする به علاوه حالت ارادی یک فعل .
خوب ، زمان این عبارت با فعل する مشخص می شه . اگه ماضی بود می شه : سعی کردم و حالت های دیگه ... . با چند مثال بحث و یک نکته این پست به پایان می رسه :
まいにち、べんきょうを さけようとする。
هر روز تلاش می کنه که از مطالعه پرهیز کنه .


はやくねようとした　けど、けっきょくはてつやした
سعی کردم زود بخوابم ولی ، در نهایت کل شب رو بیدار موندم
نکته ای که می خواستم بگم این هست که فعل する تها فعلی نیست که می شه به همراه حالت ارادی استفاده کرد . در واقع ترکیب بالا به این معناست : تلاش برای کاری را کردن . حالا می شه به جای کردن از فعل های دیگه ای مثل : تصمیم گرفتن ، فکر کردن ، بررسی کردن و ... استفاده کرد . مثلا در فارسی می گیم : تصمیم گرفتم به تلاش کردن برای هر روز به کلاس ژیمناستیک رفتن :
まいにち　ジムに　行こうと　きめた

[shirin71]

اسماء اشاره

سلام عنوان بحث کاملا گویای محتوای اون هست . در ژاپنی اسم های اشاره نسبتا زیادی وجود داره . حداقل بیشتر از فارسی . علتش هم این هست که برای اشاره به اشخاص ، مکان ها ، راه ها و ... اشاره های مخصوص وجود داره . حتی برخی اشاره ها حالت های مؤدبانه هم دارند که دیگه این معرکه است .
در ابتدای مطلب امروز باید به چهار حرف که در تمام اسم های اشاره می آید آشنا بشیم :
こ　KO : اشاره به چیزی که به متکلم نزدیک هست
そ　SO : اشاره به چیزی که به مخاطب نزدیک هست
あ　A : اشاره به چیزی که از هر دو طرف دور است
ど ِDO : برای پرسشی کردن اسم اشاره


こ　KOそ　SOあ　Aど ِDOشخصی れ reこれそれあれどれمکانی こ　KOこここそあそこどこصفت اشاره の　NOこのそのあのどの راه ち　TCHIこちそちあちどちمؤدبانه حالت شخصی / مکانی / راه ちら　Chiraこちらそちらあちらどちらいつ　Itsu شخصこいつ

どいつمدل / مثل ( این مدلی ، این شکلی ) んな　Nnaこんなそんなあんなどんなطریقه و روش ( این صورت ، این جور ) = کشیدن صدای آخرこうそうああどうاین اشاره ها اون هایی بود که من تونستم پیدا کنم و فکر کنم که به همین ها هم خلاصه بشه و بیشتر از این اسم اشاره نداشه باشیم . حالا اون هایی که توضیح لازم داره :
اشاره شخصی مثل : این ، آن . بعدش نیازی به آوردن اسمی نیست . می گیم : اون رو بده .
صفت اشاره : بعدش حتما باید یک اسم بیاد که این جوری ما فاصله اون جسم رو معین کردیم مثل : این کتاب ، آن کتاب ، کدام کتاب ؟
راه : توی فارسی می شه : این طرف ( یا از این طرف ) ، اون طرف ( یا از اون طرف )
مدل و نوع : می خواهیم بگیم که از این مدل و نوع می خواهیم . این مدلی باشه ، این شکلی باشه .
طریقه و روش : وقتی می خواهیم نحوه یک چیز رو مورد اشاره قرار بدیم . بیشتر شما با اسم اشاره سوالی اون برخورد می کنید که معنی اش "چه جور " می شه .
دقت داشته باشید که いつ رو که در این جا به معنی شخص هست با いつ به معنای چه زمانی اشتباه نگیرید .
در پست بعدی اسم های پرسشی و عامر رو مطرح می کنیم

[shirin71]

اسم های پرسشی و عام

سلام
پست قبلی رو با اسماء اشاره سپری کردیم ، حالا قرار هست که با کلمات پرسشی آشنا بشیم . این ها همه ضروریات هستند که باید حتما یاد گرفته بشند . یه خبر خوش هم من دارم که به زودی معلوم می شه چی هست .
اما در مورد موضوع این پست باید بگم که همه چیزهایی که در این پست هست رو پوشش نمی ده . در این پست با کلماتی مثل : هرکس ، هیچ کس ، یک کسی و ... هم آشنا می شیم

با کلمات پرسشی شروع می کنیم که در اسماء اشاره مطرح نشده :
いつ : چه زمان ؟
だれ : کی ؟
なに : چی ؟
どして : چرا ؟
なんにん : چند نفر ؟
いくら : چه قدر ؟
いくつ : چه تعداد ؟
حالا می خواهیم اسم های عام رو بررسی کنیم . در واقع اسامی عام از اتصال حرف های か、も、でも با اسم های پرسشی ایجاد می شوند و برای همین هم هست که در یک پست مطرح شده اند .

اسم های نامشخصکلمه + かمعنا誰かکسی何かچیزیいつかوقتیどこかجاییどれかیک آمد مشخص از بین چند نفر( یک کدام )این کلمه ها هیچ فرقی با اسم معمولی نمی کنند . فکر کنم بیشترین عبارتی که به گوش آشنا باشه این عبارته : یکی کمک کنه : (だれかは　たすけてくれ ( dareka wa tasukete kure　. شاید در هر قسمت یک انیمه ، حداقل یک بار تکرار بشه .

کلمه های عامکلمه + もمعنا誰もهیچ کس何もهیچ چیزいつもهمیشه / هیچ وقتどこもهمه جا / هیچ جاどれもهمه / هیچدقت کنید که دو کلمه اول فقط در جمله های منفی به کار می روند . اگه خواستید در جمله مثبت بگید همه ، از کلمه みんな　Minna استفاده کنید . باقی کلمه ها هم در جملات مثبت و هم جملات منفی استفاده می شوند .
در مورد کلمه آخر هم چون اسم اشاره محص هست و برای موضوع خاصی به کار نمی ره در این حالت هم به صورت محض و بدون پسوند می اید . یعنی اشاره به همه داریم ، یا اشاره به هیچ کدوم نداریم . مثلا مغازه دار می گه کدوم جنس رو می خوای ؟ ( اشاره به چند جنس روی ویترین ) شما جواب می دید : همه یا هیچ کدوم ( در اشاره به جنس ها )

هرکلمه+でもمعنا誰でもهرکس何でもهرچیزいつでもهر وقتどこでもهر جاどれでもهر کدام از نظر گرامری نکته ای نیست که بخواهم بگم . فقط دقت کنید که 誰 تفظش می شه だれ و 何 می شه なに　. البته کلمه 何でも تلفظش می شه なんでも

[shirin71]

درخواست کردن 1

سلام
در زبان ژاپنی برای درخواست یک چیز و یا یک فعل راه های مختلفی وجود داره که از نظر مؤدبانه و خودمانی بودن با هم دیگه فرق دارند . در این پست نحوه استفاده از kudasai ください رو می گم .

برای درخواست چیزی :
اگه چیزی رو که می خواهید ، مفعول ください قرار بدید ، معلوم می شه که شما اون شیء رو می خواهید . این عبارت در مغازه ها بسیار کاربرد داره .
それをください لطفا آن را بدهید
عبارت لطفا در مثال بالا از مؤدبانه بودن این حالت استخراج می شه .
در خواست کاری :
برای درخواست یک کار می توان فعل آن را به صورت て آورد و به همین اکتفا کرد . البته کمی خودمانی و غیر رسمی است . برای رسمی تر شدن ، بعد از حالت て فعل ください را می آوریم .
かんじでかいて　ください لطفا به کانجی بنویسید
یک عبارت کلیدی در زبان ژاپنی رو هم اینجا مطرح می کنیم . مسلما بعدا در بخش محاورات روزانه از اون استفاده خواهیم کرد.
でんわばんごを　おしえてください� � �لطفا شماره تلفن خودتون رو بدهید یا بگید
شما می تونید به جای مفعول چیزهای دیگه ای رو بذارید و به این وسیله یک درخواست محترمانه برای گرفتن یک چیز رو مطرح کنید .
اگه خواستید درخواست انجام ندادن یک فعل رو داشته باشید چه کار می کنید ؟ من به ذهن خودم می رسید که می شه از حالت منفی て استفاده کرد ولی چیزی که در این گرامر مطرح هست چیز دیگه ای است .
به انتهای فعل منفی حال ، حرف で رو اضافه می کنیم . بله حرف De . بعد هم فعل ください. وقت نکردم سوال کنم ببینم حالت منفی خود て کاربرد داره یا نه .
حالت دیگه ای که ممکن هست استفاده از فرمول زیر هست :
お＋Stem＋ください
البته حذف حرف احترام آمیز お مشکلی ایجاد نمی کنه . برای مثال :
おはいりください。لطفا بفرمائید داخل
فعل ください یک ورژن زنانه غیر رسمی هم داره که ちょうだい هست .
فعل くれる :
احتمال زیاد این فعل رو درچند پست آینده در قالب مبحثی به عنوان دادن و گرفتن به صورت مفصل تر مطرح می کنم . منتها از اون جا که به بحث امروز هم مربوط می شه ، فقط یک یادی از اون می کنم .
دقیقا مثل ください فعل くれる هم می تونه بعد از حالت て یک فعل دیگه استفاده بشه و معنای درخواست رو داشته باشه .
عبارت کلیدی بالا رو وقتی با くれる می گید بهتر هست به صورت منفی و سوالی از اون استفاده کنید .
でんわばんごを　おしえてくれませ� � �か。
بیشتر این فعل رو مطرح کردم که این حالت رو بگم : برای مردانه به نظر رسیدن یک درخواست می شه حرف る انتهایی くれる رو حذف کرد و با حالت て ترکیب کرد .

[shirin71]

در خواست کردن 2

سلام
در پست قبل با استفاده از حالت て و ください برای درخواست در زبان ژاپنی آشنا شدیم و در این جا با حالت なさい و صرف امری فعل در ژاپنی آشنا می شیم .

なさい :
این فعل حالت افتخار آمیز فعل する است . برای درخواست های مؤدبانه ولی قاطعانه از اون استفاده می شه . مثلا وقتی که پلیس می خواهد به یک راننده خلاف کار بگه ماشینش رو کنار خیابون متوقف کنه . یا استاد از یک دانش آموز حواس پرت می خواهد که به درس گوش کنه .
استفاده از اون خیلی ساده هست . کافی که بن فعل رو به علاوه なさい بیارید . مثل たべなさい .

(خوب گوش کنید !) よく聞きなさい！
(بشینید این جا ! ) ここに座りなさい

می شه قسمت さい رو انداخت تا به صورت غیر رسمی و خودمانی در بیاید .
حالت امری :
این حالت در ژاپنی خیلی کاربرد نداره و فکر هم می کنم که دیگه باید تا حالا قادر به هدس زدن باشید که چرا . اما در صحبت های خودمونی و یا در کارتون ها به خصوص با این کاربرد بیشتر مواجه می شیم . مثلا در بلیچ شخصیت ها به صورت مکرر می گنしね که عمرا شما در طول عمرتون بشنوید ( حداقل امیدوارم چون آخرین چیزی هست که می شنوید )
قاعده تبدیل :
1 - برای فعل های る : جایگزینی حرف る با ろ. مثل : たべろ
2 - برای فعل های う : جایگزینی صدای پایانی う با え مثل : はなせ
3 - فعل する می شه しろ ، فعل くる می شه こい و くれる می شه くれ .(جلسه بعد بیشتر با くれる آشنا می شیم )
یک جدول مثال برای فعل های う هم هست ، خواستید نگاه کنید

مثال های فعل うمعممولیامریتلفظ معمولیتلفظ امری(Com)話す話せhanasuhanase聞く聞けkikukike遊ぶ遊べasobuasobe待つ待てmatumate飲む飲めnomunome直る直れnaorunaore死ぬ死ねshinushine買う買えkaukae