** تبریک به مناسبت روز نیایَََََََََــــش _ روز عرفه **

[R A H A]

روز بخشیدن گناه

صدای زمزمه می‏آید.

سوز دل،

اندوه و غم،

صدای راز و نیاز عاشقانه.

چه حال خوشی دارند این جماعت،

این جماعتی که دعوت شدند و اجابت کردند و اکنون،

آمده‏اند تا میهمان مهربانی خدا شوند؛

میهمان بخشش بی‏اندازه خدا.

هر کس در گوشه‏ای نشسته و زانوی پشیمانی

در بغل گرفته و سر در گریبان اندوه فرو برده است

و دانه دانه دلتنگی‏اش را با اشک و حسرت به تسبیح می‏کشد.

همه خود را از یاد برده و غرق در دلخوشیِ یاد خدا شده‏اند.

چه قدر این جماعت شبیه هم هستند!

حرف‏هایشان شبیه هم است،

سوز دلشان شبیه هم است،

حتّی خلوت‏هایشان هم شبیه هم است.

آمده‏اند، تا بزرگی خدا را به خودشان گوشزد کنند.

آمده‏اند تا خودشان را پیدا کنند، آمده‏اند تا چشم‏ها،

دست‏ها، پاها و پیکر گناهکارشان را مجازات کنند.

آمده‏اند تا صادقانه به اعتراف بنشینند،

گذشته پر از گناهشان را.

آمده‏اند تا از درگاه خدا،

بخشش گدایی کنند و رستگاری بخواهند.

آمده‏اند تا خود را تسلیم مهربانی و سخاوت خدا کنند.

خدایا! این جماعت،

فقط تو را می‏خواهند، تو را صدا می‏زنند.

حرف دل و زبانشان تویی،

دلیل اشک‏هایشان، سوز مناجات‏هایشان

آه و ناله‏های بی‏صدایشان.

اینک آمده‏اند تا از باغ عرفه، گل‏های معرفت بچینند.

آمده‏اند تا تو را بشناسند، تو را ببینند، تو را بفهمند.

پروردگارا! شاخه‏های خشکیده روحمان را

به میهمانی باران رحمتت بخوان.

دستان التماس دل‏هایمان را،

با دست‏های اجابت بفشار و برف‏های هوس نشسته

بر بام احساسمان را به هُرم یک نگاه مهربان آب کن.

خدایا! امروز را، روز عرفه تو و ما قرار ده،

روز شناسایی بزرگی‏ات، مهربانی‏ات،

کرامتت، و روز بخشیدن بیچارگی ما،

درماندگی ما، گناهان ما...