سوال :
باسلام لطفاٌ بنويسيد كه حضرت آدم و حوا بدليل گناهي كه مرتكب شدند از بهشت رانده شدند و يا مشيت و اراده خداوند اينگونه بوده كه آنان بر روي زمين زندگي نمايند؟
پاسخ :
باسلام
دوست محترم
برای روشن شدن پاسخ شما ابتدا باید متذکر شویم بهشتی که حضرت آدم در آن بوده محل اسکان دائمی وی بوده یا آنکه به صورت موقت؟!
از آيات قرآن استفاده ميشود كه حضرت آدم(ع) براي زندگي در روي زمين، همين زمين معمولي آفريده شده بود از جمله: "و اذ قال ربك للملائكة اني جاعل في الارض خليفة...(بقره/30).
ولي در آغاز خداوند آدم و همسرش (حوا) را در بهشت ساكن كرد كه يكي از باغهاي سرسبز پرنعمت اين جهان بود، محيطي كه در آن براي آدم هيچگونه ناراحتي وجود نداشت:" و قلنا يا ادم اسكن انت و زوجك الجنة" و گفتيم اي آدم تو با همسرت در بهشت سكونت كن و...(بقره/35).
شايد علت اين جريان آن بوده كه آدم با زندگي كردن در روي زمين هيچگونه آشنايي نداشت و تحمل زحمتهاي آن بدون مقدمه براي او مشكل بود، بنابراين ميبايست مدتي كوتاه تعليمات لازم را در محيط بهشت ببيند و بداند زندگي روي زمين توأم با برنامهها و تكاليف ومسؤوليتها است كه انجام صحيح آنها باعث سعادت و تكامل و بقاي نعمت است و سر پیچی از آن سبب رنج و ناراحتي می باشد.
آدم(ع) ميبايست در آن محيط (بهشت اين جهان) چگونگي زندگي در زمين را ياد بگيرد و با داشتن اين آمادگي به روي زمين قدم بگذارد و شايد علت اين كه آدم(ع) براي خلافت زمين آفريده شده بود مدتي در بهشت درنگ ميكند و دستورهايي به او داده ميشود جنبه تمرين و آموزش داشته باشد»(تفسير نمونه، ج 1، ص 184 و 185)
بنابراين حضرت آدم و حوا براي زندگي كردن در زمين خلق شده بودند و بهشت آنها موقتي بود و آن بهشت نيز طبق نقل روايت باغي از باغهاي همین دنيا بود.
پس از همان زمان که وی در بهشت ساکن بود قرار بر این نبود که انسانها همگی در بهشت باشند تا در اثر خطای آدم از بهشت رانده شوند بلکه از همان ابتدا قرار بر آمدن انسانها به زمین بوده است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)