نبرد هاستینگز

[sorna]

حال، سپاه ساکسون برای ویلیام یک فرصت جالب فراهم کرده بود. تا آن زمان، کمانگیران ویلیام مستقیم به سمت ساکسون ها تیر می انداختند و به همین دلیل موفقیتی برای غلبه بر دیوار فولادین ساکسون ها نداشتند. اکنون، ویلیام دستور داد تا کمانگیران تیرهایشان را به گونه ای بیاندازند که از بالای سپر فولادین ساکسون ها عبور کرده و تجمع سربازان در پشت صف اول را هدف قراردهد. این تیراندازی غیر مستقیم برای کمانگیران موفقیت زیادی به همراه آورد. بسیاری باور دارند که هارولد در این هنگام از یک چشم هدف پیکان قرارگرفت. خواه این افسانه واقعیت داشته باشد یا خیر، پس از درهم آمیختن دوباره هر دو سپاه، ویلیام و تنی چند از شوالیه هایش موفق شدند صف ساکسون ها را بشکافند و به شاه ساکسون ها حمله کنند. سپاه هارولد آشفته شد و روی به هزیمت نهاد در حالیکه خود او به همراه محافظانش و تعدادی از کهنه سربازانش تا به آخر ایستادند و جنگیدند. بعدها در محل نبرد صومعه ای ساخته شده که به صومعه نبرد معروف است.

[sorna]

[sorna]

[sorna]

لوح هارولد در مکانی نصب شده است که ادعا می شود هارولد در آنجا کشته شد.

[sorna]

پس از نبرد تعداد اندکی از مدافعین ساکسون راه خود را به سمت جنگل گشودند. تعدادی از نورمن ها به تعقیب آنان پرداختند اما در حالیکه در سراشیبی تندی حرکت می کردند مورد کمین ساکسون ها قرارگرفتند و کشته شدند. ویلیام فاتح پس از یک شب استراحت ادامه فتوحاتش را پی گرفت. او به افرادش دو هفته استراحت داد و در نزدیکی هاستنیگز منتظر ماند تا لردهای ساکسون بیایند و به او تسلیم شوند. پس از اینکه ویلیام فهمید انتظارش بیهوده است، راه لندن را در پیش گرفت. افراد او در اثر اسهال خونی به شدت کاهش یافته بودند و خودش به سختی مریض بود. با این وجود، او نیروهایش را در 3 ستون به سمت شهر هدایت کرد و شهر را در محاصره گرفت. پس از چند کوشش ناموفق در نزدیک لندن، باقیمانده اشراف ساکسون جنگ را ترک کردند. ارل های شمال -ادوین و مورکار- داروغه لندن و همچنین ادگار -که به عنوان شاه ساکسون ها انتخاب شد تا مقاومت بر علیه ویلیام را سازمان دهد- نزد دوک نرماندی آمدند و تسلیم وی شدند. ویلیام به عنوان سومین شاه انگلستان در آن سال در وستمینستر و در روز کریسمس تاج گذاری کرد. این نبرد، مثال خوبی از بکارگیری نظریه واحدهای مختلط است. کمانداران، سواره نظام و پیاده نظام نورمن ها با همکاری یکدیگر ابتکار عمل را از دست ساکسون ها خارج کردند و پیاده نظام یکدست ساکسون چاره ای جز دفاع نیافتند. نیروهای نورمن که به 3 دسته گروه شده بودند توانایی تحرک بسیار بیشتری از ساکسونها داشتند و فرماندهان آنها بهتر می توانستند سربازانشان را در میدان نبرد هدایت کنند. البته اگر ساکسون ها کاملا نظم خود را حفظ می کردند و از صفوف خود خارج نمی شدند می توانستند شاهد پیروزی را در آغوش بگیرند. همچنین نباید تلفاتی که در نبرد استمفورد بریج به ساکسونها وارد شده بود و خستگی باقیمانده ساکسون ها در هاستینگز را از یادبرد. این ضعفها بیشتر از نخبگی ویلیام در شکست خوردن ساکسون ها دخیل بودند. با اینهمه، ساکسون ها به سختی جنگیدند و توان آن را داشتند که جنگ را با نتیجه ای متفاوت به پایان برسانند.

[sorna]

فتح کامل خاک انگلیس تا سال 1070 به طول انجامید. ویلیام سیستم فئودالی انگلیس را دوباره سازماندهی کرد و تیولهای مهم را از اشراف انگلیس گرفت و به هواداران نورمن خود بخشید. او سیستم فئودالی قاره ای را بناکرد که در آن واسال ها بیشتر از لردشان به او ابراز وفاداری می کردند. لردها مجبور شدند که به قدرت دادگاه های عام -که ویلیام تشکیل داده بود- گردن نهند. دادگاه های عام از دادگاه های دینی جداشدند و نفوذ پاپها در انگلستان کاهش یافت. اصلاحات اداری و اقتصادی ویلیام انگلستان را به صورت یک قدرت بزرگ درآورد. نورمن ها به سرعت خود را با انگلیسی ها تطبیق دادند و به پیروی از فرهنگ، زبان، ادبیات، معماری و ساختار اجتماعی انگلیسی ها پرداختند. کمی بعد از هاستینگز، نورمنها به فتح ولز و ایرلند پرداختند و اسکاتلند را خراج گذار خود کردند.

"من آماده ام تا زندگی ام را در یک نبرد در برابر او به خطر بیاندازم تا معلوم شود که من لایق پادشاهی انگلستان هستم یا او..." سخنرانی ویلیام فاتح قبل از آغاز نبرد هاستینگز

اشرافی که با بیعت کردن با یک لرد می توانستند قطعه ای زمین از آن لرد به تیول بگیرند. آنها با سوگندی که می خوردند خود را به وفاداری به آن لرد ملزم می دانستند.