قسمت دوم.
وﻳﻨﺖ ﻣﺎرون، ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺷﺮﻳﻞ ﺑﻪ راﻩ اﻓﺘﺎد. وﻳﻨﺖ ﺟـﻮاﻧﯽ ﺧـﻮش ﻗﻴﺎﻓـﻪ و ﺳـﻴﻪ ﭼﺮدﻩ، ﺣﺪودا ﺳﯽ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ و دارای همسری زﻳﺒﺎ و ﻣﻮﺑﻮر ﺑﻮد. ﺷﺎﻳﺪ ﺷـﺮﻳﻞ ﺑـﻪ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ وﻳﻨﺖ هم ﺣﻀﻮر داﺷﺖ.
وﻳﻨﺖ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ: ازهپنوتیزم ﺷﺪن ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ داﺷﺘﻴﺪ؟
- ﺗﻔﺮﻳﺢ ﺟﺎﻟﺒﯽ اﺳﺖ.
- ﻧﻪ، ﻧﻴﺴﺖ ...
و ﺑﺎ لحنی اﻧﺘﻘﺎد ﺁﻣﻴﺰ اداﻣﻪ داد: ﺧﻴﻠﯽ هم از ﺁن ﻧﻔﺮت داﺷﺘﻴﺪ. تمام ﻣﺪت ﺑـﺎ ﺁن ﻳﺎرو ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﯽ ﮐﺮدﻳﺪ.
ﺑﺮای لحظه ای ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻪ وﻳﻨﺖ ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﺑﺎ اعتراض ﭘﺮﺳـﻴﺪ: شما از ﮐﺠـﺎ ﻣـﯽ داﻧﻴﺪ؟
وﻳﻨﺖ ﺗﺒﺴﻤﯽ ﮐﺮد و دﻧﺪان های ﺳﻔﻴﺪش را نمایان ﮐﺮد: در ﻣﻮرد هپنوتیزم ﮐﻤـﯽ اﻃﻼع دارم. ﮔﺎهی اوﻗﺎت، ﻳﮑﯽ از ﻣﻮاردی ﮐﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ: ﻓﺮدی ﮐـﻪ تحت ﻧﻴﺮوی هپنوتیزم ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ دارای ﻧﻴﺮوی ﺗﻠﻪ ﭘﺎﺗﯽ ﻗﺪرت ﻣﻨﺪی اﺳﺖ ﮐـﻪ درﺁن ﻣﺪت اﻳﻦ ﻧﻴﺮو ﺑﻪ ﺷﺪت تحریک ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻦ وشما دارای ﻃﻮل اﻣﻮاج ﻣـﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺑﻪ هر ﺣﺎل، تمام ﻣﺪت ذهن شما را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪم، تمام ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﺪ. ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ﻓﻮرﺑﺰ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻴﺪ: " ﻧﻪ، ﻣﻦ اﻳﻦ ﮐﺎر را نمی ﮐـﻨﻢ ... ﻣـﻦ ﮐـﻪ ﻟﻴﻮان دﺳﺘﻢ ﻧﻴﺴﺖ ... شما ﮐﻪ ﻃﻨﺎب ﻧﺪارﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺮا ﺑﺎ ﺁن ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ. " در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ هم ﺑﻮدﻳﺪ.
ﺷﺮﻳﻞ ﺑﺎ لحنی ﺧﺸﻦ ﺟﻮاب داد: شما اﻳﻦ ها را از ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮﻩ ام ﺗﺸﺨﻴﺺ دادﻩ اﻳﺪ.
وﻳﻨﺖ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ هنوز ﺑﻪ او ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زد، ﺳﺮی ﺗﮑﺎن داد: ﺣﺎﻟـﺖ ﭼﻬـﺮﻩ ﺗـﺎن ﮐﺎﻣﻼ ﮔﺸﺎدﻩ و ﺁرام ﺑﻮد از هر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهید ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ.
وﻳﻨﺖ در اﻧﺘﻈﺎر ﺟﻮاب ﻣﺎﻧﺪ، اﻣﺎ او ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﭘﺲ اداﻣﻪ داد: ﺟﺎﻟـﺐ اﺳـﺖ ﻧﻪ؟ اﻳﻦ ﻃﻮر ﻓﮑﺮ نمی ﮐﻨﻴﺪ؟
- نمی دانم.
- ﻧﮕﺮان اﻳﻦ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ همیشه ﺑﺘﻮانم اﻓﮑﺎرﺗـﺎن را بخوانم. ﭼـﻮن اﻳـﻦ ﻃـﻮرﻧﻴﺴﺖ، ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎدﮔﯽ ها هم ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻴﺴﺖ.
ﮐﻤﯽ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺁﻣﺪ. ﺁن دو ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ. دﻳﮕﺮان همگی ﺳﺮﮔﺮم تماشای ﺁرﻧﻮﻟﺪ ﻓﻮرﺑﺰ وﺣﺮﮐﺎﺗﺶ ﺑﻮدﻧﺪ.
وﻳﻨﺖ ﮔﻔﺖ: ﻧﻴﺮوهای ﺗﻠﻪ ﭘﺎﺗﯽ تحت ﺷﺮاﻳﻂ هپنوتیزم دارای ﻗﺪرت بیشتری هـﺴﺘﻨﺪ،همان ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ممکن اﺳﺖ ﺑﺘﻮانم در اوﻗﺎت دﻳﮕﺮ اﻓﮑﺎر شما را ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺗﻔـﺎﻗﯽ و ﻣﻮرد ﺑﻪ ﻣﻮرد بخوانم. ﺑﻪ همین ﺗﺮﺗﻴﺐ شما هم ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﺮا بخوانید. اﻳـﻦ ﻧﻴﺮو ﻣﻌﻤﻮﻻ در هر دو ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و همان ﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐـﻨﻢ ﻣـﻦ وشما روی ﻃﻮل ﻣﻮج ﻳﮑﺴﺎﻧﯽ هستیم.
ﺷﺮﻳﻞ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺧﻮب، ﭘﺲ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻣﻦ اﻻن ﺑﻪ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ؟
وﻳﻨﺖ ﻣﺮدد ﻣﺎﻧﺪ. مستقیما درون ﭼﺸﻤﺎن او را ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺷﺮﻳﻞ ﺑﻪ زحمت ﻧﮕـﺎﻩ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ او ﺗﻼﻗﯽ داد و ﺳـﺮانجام وﻳﻨـﺖ ﮔﻔـﺖ: شما از ﺁن ﭼـﻪ ﮔﻔﺘـﻪ ام ﺧﻮﺷﺘﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ و ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ دﻧﻴﺎی ﺧﺼﻮﺻﯽ درون شما ﻣﻮرد حمله ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ.
اساسا ﮐﻞ ﻣﺴﺄﻟﻪ شما را ﺁزار ﻣﯽ دهد. و ﺣﺎﻻ؛ ﺟﻮاِب های ، هوی اﺳﺖ، ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻦ در ﭼﻪ ﻓﮑﺮی هستم؟
ﺷﺮﻳﻞ ﺑﺪون ارادﻩ و ﺧﻮاﺳﺖ واﻗﻌﯽ ﺑﻪ او ﺧﻴﺮﻩ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ، ﺁﻳﺎ ﺳﻌﯽ داﺷﺖ ﺁن ﭼﻪ را ﮐﻪ در ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻴﺮﻩ و ﻗﻬﻮﻩ ای رﻧﮓ وﻳﻨﺖ وﺟﻮد داﺷﺖ بخواند؟ ﻳـﺎ اﻳـﻦ ﮐـﻪ ازدرون ﺁن دو ﭼﺸﻢ، ﺑﻪ ﻓﺮاﺳﻮی ﻧﮕﺎهش... ﺑﻪ اﻓﮑﺎرش ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد؟
ﺳﭙﺲ در ﻣﺎورای ارادﻩ و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻟﺐ ﮔﺸﻮد و ﮔﻔﺖ: ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ شما ﻣـﺮا زن ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎری ﻓﺮض ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ.
وﻳﻨﺖ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ: هیچ نمی دانم از ﭼﻪ ﻗﺪرﺗﯽ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدﻳﺪ، ﺣﺘﯽ نمی دانم ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺮو، ﻧﻴﺮوی ﺗﻠﻪ ﭘﺎﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ، اﻣﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻪ اﻓﮑﺎر ﻣﻦ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ.
ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﮏ ...
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)