بارها شنیده ایم که زنها میگویند:وقتی شوهرم با دوستانش است رفتارش بامن خیلی فرق میکند.بعضی مردها احساس نیاز میکنند که جلوی دوستانشان تصویری از مردانگی خودرا نشان دهند

آنان نمیخواهند متکی یا علاقمند به همسرشان به نظر برسند.ازاین رو از روش خود دست برمیدارند تا مستقل وبی قیدعمل کنند.آنان دست زن خود را در دست نمیگیرند وبا رفتارشان نشان نمیدهند که زن خودراچقدر دوست دارند.

چه اشتباهی است که به همه و نیز همسرشان نشان نمیدهند که قلبا اورادوست دارند واودر زندگیشان چه اندازه مهم است

یکی از آقایان تفاوت در رفتارش را زمانی که با همسرش تنهاست و وقتی که درکنار دوستانش است راقبول میکند ومیگوید:زمانیکه باهمسرم هستم علاقمند ومراقب او هستم اما این درست است که وقتی دوستانمم میایند من کاملا تغییر میکنم اگر همسرم حرفی بزند کلامش راندیده میگیرم وبه صحبت ادامه میدهم گویااو وجودندارد بیشتروقتها پس از رفتن دوستان کارما به بحث وجدل میکشد

امازنش جواب میدهد:وقتی دوستانمان میایند من پیش آنها نمیمانم چون خیلی عصبانی میشوم.اگرهم در صحبت انها شرکت کنم او اشارات طعنه آمیز میکند.

این زن میگوید:روزی باشوهرم دست دردست یکدیگر راه میرفتیم امازمانی که دونفر ازدوستان شوهرم به مانزدیک شدند اودستش راکشید واز اینکه دیدم او کنار من احساس ناراحتی میکند یکه خوردم.

اودر پاسخ به این حرکتش گفت:آنها همسر ندارند وموضوع را درک نمیکنند
ازشدت خشم رنگم پریده بود...
پیامی که این نوع رفتارها برای زن میفرستد چنین است:
اواز وجود من شرمنده است
او واقعا برای من اهمیتی قائل نیست
دوستانش برای او ازمن مهمترند.