کاربر فعال
آزالیا!
پیراهن تنم را خواهم فروخت
وبرای تولدت
سیزده شمع آبی
از بازار عاشقان
خواهم خرید.
گریه نکن آزالیا
تمام کلمه هایم را خواهم فروخت
وپیراهنت را
از بازار روسپیان خواهم خرید.
آزالیا
بیا برویم بازار شکرفروشان بلخ
برایت غزلی خواهم خرید
تا در گیسوانت ببافی.
کاربر فعال
نخستین ترانه ی آزالیادر بازار گریه
منم، دختر توبا و گندمسوگند به خاک
نامم را بر این درخت مکوب!
دختر کوهستان تور منم
کوه بی زیتون
و بی زنبق
دختر تورات و تلاوت تازیانه
***
آه! ماه مکه،
نائله،
بر بستری از نسیم و نسترن
در آغوش کدام ابلیس زیبا
سپیده نوشیدی
که چنین نورانی شدی؟
***
و به زیتون!
سوگند به کبوتر
و به آهو!
من در دور و بر همین کوچه های پاییز بی قرار گم شدم.
در حوالی خنده ی انار!
مرا شبی به نیشابور چشمانت مهمان کن.
پیش از آن که پر پر شوم!
کاربر فعال
ترانه ی دوم آزالیا در بازار آیینه
گل!
گندم!
گناه منم!
خنده ی اردی بهشت،
عطر ماه منم!
خاک منم. باد تویی
باد منم. باده تویی
باده منم. تاک تویی
خاک منم. باد منم. باده منم. تاک منم
مرا ببو! مرا بنوش!
ببویمت! بنوشمت!
کاکل هدهدم ببین!
تاج بنفشه ام نگر!
پر پر پروانه شدم
هستی و هستانه شدم
دانه ی دردانه شدم
ببار! تا ببارمت
آبی بخواب آزالیا!
برایت بستری خوشرنگ بافته ام
از نیلوفر و آواز های بودا
آزالیا!
پیراهنت را باد با خود برد.
در حیرانی مرمر و باران
باد بود و نبود
بال بود و نبود
بال و باد بود و بود نبود
بال بال بود
وبال بال لب بود و لبالب لب بود و نبود
الا الا، الا لا، هلا لا الا
آزالیا!.
بال وپر بود
کبوتر بود
پر، پر، پرپرپر بود
تا بوته های تمشک و تمنا...
مرا دریاب!
آزالیا!
آزالیا،
دختر خوش گیسو،
از نارگیل پستان هایش
شرابی گلبو
در گلوی من چکانید.
سپیده ی هزار و یکم بود
آزالیا!
و من،
ابلیسی آبی،
همه ی آوازهایم را
در نی لبکی برهنه برایت نواختم...
تو از میان آن صدف پر از سپیده برخاستی...
از نوک پستان هایت نور می چکید...
در آوازهای نی لبک پیچیدی
و آبی و نورانی در من فرو شدی.
و من در غبار زرد ابدی
فریاد بر کشیدم:
آزالیا! آزالیا! آزالیا!
و جهان پرشد :
آزالیا! آزالیا ! آزالی
لی لی لی لی ی ی ی ی
کاربر فعال
آزالیا هرشبو آن دو سیب مست سمرقند
تا رویای آن درخت توبا در بنارس می رفت
تا گیسوان آن روسپی سمرقندی را ببافد
که ازتبار انار و لبخنده های مادر من است.
آزالیا هر بامداد
برهنه و مهتاب
می دوید
تا کوچه های انار و نی
تا عشقبازی شبدرها و شاپرک ها
و آب می نوشید
از لبحند بادبادک ها
آزالیا!
کدام بهار
خوشبوتر است
از خیال بناگوشت
در جوبار سینه اترسوا شدم آزالیا!
شراب خوشرنگ خدا بود
دو چشمانت
دو کبوتر
دو آهوی سیاه بود!
کاربر فعال
میخانه های هدهد و حیرانی کجاست!
میخانه های وای و وای و ویرانی!
گیسوان بریده ات کجاست؟ آزالیا!
گریه های پرپرت کجاست؟
آزالیا!آزالیا
آوازهای سربریده ات کجاست؟
از بوسه های فروغ
و کمی آواز رابعه آورده ام
برای زخم بال هایت!
قهوه خانه ی گریه های آیشه کجاست؟
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)