کاربر فعال
در آمد
ترانه ها ی خوشبو
برای آزالیا
با من بیا!
آزالیا!
با من به نیشابور بیا
تا از شاخه ی ماه
و ترانه های بوسعید
برایت بستری ببافم.
با من بیا!
آزالیا!
با من به کوچه های نارنج
به باغ های خوشبوی لیمو بیا
تا غزلی در گیسوانت ببافم.
آزالیا!
باران من!
ببار!
ببار بر تابستان جانم
بر ظهر داغ لبانم.
رنگ خنده ی تابستان است
گیلاس تشنه ی لبانت
با من بیا!
آزالیا!
با من به آن بامداد آبی بیا
که نیلوفر نورانی
در عطر نی
بند از پیراهن می گشاید.
کاربر فعال
آزالیا!!!
خزان، نچشیده
انارنشکفته ی پستانش
آفتاب، ندیده
برف کوفته ی اندامش
طعم بوسه نداده به کس
تمشک مست لبانش
به دو سکه ی زر!
و من چشمانم را
که بسیار دوستشان داشتم
فروختم
به دو سکه ی زر!
کاربر فعال
بگریز!آزالیا
تازیان تسمه و تاراج در پی اند.
آزالیا، بگریز!
تاتارهای تازیانه و باج
در کوچه های کبود بخارا می تازند
آزالیا، بگریز!
قزلباشان شمشیر بر دوش
پوزه بر پوزار می کشند
آزالیا! بگریز!
شمشیر و شرحه شرحه شب و
شب شرحه شرحه و شمشیر و شب
شب شب، شبشب شب
بگریز!
آزالیا!
کاربر فعال
آزالیا!
بگریز!
اشتران نر
شترهای شهوت
کف بر لب
برخیمه های آتش گرفته
می تازند.
و مردان نی
بر کنیزکان ختنه شده
نی! نی ! نی!
دارفور چه **** گاه بزرگی ست
اذان بگو! بلال!
برای مردان گلدسته
زنان مهراب
اذان بگو! بلال!
و لا لا هلاهل لاو لالا هلال لالا.
کاربر فعال
آزالیا!
بگریز!
هزار هزار
بلبل سرگشته
هفت کوه و کمر گشته
از جنگل های سیاه
از صربیا
صربیای نانجیب
می گریزند
پر پر و بی بال وپر
از این شب مجنون بی نجابت
شب جنون و جنایت
مجنون و جن و جندگان وجن
جانیان جن گیر و جن زده
شب جن جن جن
جن و جن
کاربر فعال
آزالیا
بگریز!
گدار و گردنه
کوه و کتل، کمین
ترکه،
تسمه،
تازی،
تازیانه،
زن،
زنا!!!
کوکو! کوکو! پناه کو!
پروانه کو!
بر این سیاه آسمان
یک قطره
آبی،
آبی! آبیانه کو!
آزالیا! آزالیا!
وای و وای و واویلا و وای و وای
ویله لا لی لی لیلای لی
نی نی نی
وخنجر و جر و جرو جر
و چاقو و قو وقو و قو
و کبوتر و پر پر پر پرپر
و هی هی هی هله هی
هله هقهق و هق و هقهق و هق
کاربر فعال
میخانه های هدهد و حیرانی کجاست!
میخانه های وای و وای و ویرانی!
گیسوان بریده ات کجاست؟ آزالیا!
گریه های پرپرت کجاست؟
آزالیا!
آوازهای سربریده ات کجاست؟
آزالیا
از بوسه های فروغ
و کمی آواز رابعه آورده ام
برای زخم بال هایت!
قهوه خانه ی گریه های آیشه کجاست؟
کاربر فعال
آزالیا! دیدی
دیدی آزالیا!
چگونه گریختیم
از بازار بزرگ تازیانه فروشان
و تازیان را فریفتیم به بوی عشق!
گذر کردیم آزالیا
از رویای هفت نی هفت بند نقره کار
و هفتاد تنبور تر
از چشمه های برهنه ی غزل
از گبه، کولی، اسب ، شیهه، انتظار
ازهدهد و لیمو
از،گریه و بنفشه
از بغبغوی کبوتر
و قار قار کلاغان خوش خبر
لا لا، لا لا، لاله لا لا
برابرمن غنوده بود
آزالیا
بر بستری از بال ملایک و آوازچوپانی برهنه
با چمدانی
پر از تنهایی
آه و آه و آه.
ماه و ماه و ماه.
کاربر فعال
آزالیا،
کلمه بود.
برهنه و نورانی
کلمه بود آزالیا
و کلمه کبوتر بود
خیس و برهنه و نورانی.
گندم گونه ی او بود
دانه های دانایی
انگور سینه ی او بود
شیطان شراب و شیدایی
شب بود آزالیا!
پر از عطر ملایک و آواز خدا.
سیب ،
ابلیس ،
گناه بود، آزالیا!
گلدسته های این شرابخانه کجاست؟
کاربر فعال
آزالیا هرشب
تا رویای آن درخت توبا در بنارس می رفت
تا گیسوان آن روسپی سمرقندی را ببافد
که ازتبار انار و لبخنده های مادر من است.
آزالیا هر بامداد
برهنه و مهتاب
می دوید
تا کوچه های انار و نی
تا عشقبازی شبدرها و شاپرک ها
و آب می نوشید
از لبحند بادبادک ها
آزالیا!
کدام بهار
خوشبوتر است
از خیال بناگوشت
و آن دو سیب مست سمرقند
در جوبار سینه ات
رسوا شدم آزالیا!
شراب خوشرنگ خدا بود
دو چشمانت
دو کبوتر
دو آهوی سیاه بود!
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)