اشعاري از محمود كوير

[R A H A]

دختر بودا




آهای نیروانا!


دختر بودا!


برای روسپیان بنارس آوازی بخوان


پیش از آن که پر پر شوی


در کوچه های گرسنه ی کلکته!

[R A H A]

کفشدوزک




کفشدوزک خانوم!


حالا کجا؟


توی این پاییز بی قرار!



- تا کوچه های دیدار


کوچه های انار!

[R A H A]

گردوی گریه

هدهدی خسته
در خیابان های خیس می خواند:

گردو فالی به یک سکه خستگی
گردو فالی به یک پیاله درد
گردو فالی به نان سنگک و انگور
گردو فالی به خنده های ربابه
گردو فالی به خواب کفش کتانی!
خیابان خاموش جیغی می کشد سیاه.
قبای هق هق و اندوه
در خزان می پیچد
و خون شتک می زند
به کاکل ماه.

[R A H A]

عروس ماه




امشب از آسمان


مشک تر


و یاس پرپر می بارد.


شاهزاده ای آبی،


بر بال ماه،


بربطی برهنه می نوازد؛


برای گوشه ی گیسوی روسپی جوانی


که در بامدادی،


بی بنفشه و بی کاکل،


بر طناب مرگ،


بوسه ای داد و گذشت.

[R A H A]

تارا




تارا


دختر برف و لیمو


با گلوبندی از ترانه های مازندرانی


برابر قهوه خانه ی آل مکتوم


عطر فراق می فروشد


با اشک چشم عاشق

[R A H A]

چاوشی




خنیای خوشرنگ خزانم


می خوانم


برای اردی بهشت چشمانت.

[R A H A]

سوگ



راه خاوران هم که بسته باشد


من پسین پنج شنبه ها


هر شهریور پریشان و پر پر که بیاید


می روم شیراز


کوچه های نی و نیشابور


کنار خانه ی عین القضات آتش گرفته ی همدانی


گریه می کنم


و با کلمه های سبز


برای برهنگان


پیراهن می بافم

[R A H A]

آی!



کمی ماه و کلمه و کبوترکو


ببرم کنار کوچه ی پریشان پنج شنبه


برای محمد و پروانه و دیگران


پاییزی

[R A H A]

دختر بنارسی



عاج و شراب بود پیکرش


در آفتاب بنفش بنارس


از نارگیل پستان هایش


لبخند بودا را


در دهانم چکانید

[R A H A]

شهریوری




از مهتاب و شراب


برای برهنگان شهریور


پیراهنی بافته ام!


نشانی کشتگانم را،


از کدام پنج شنبه ی دیوانه بپرسم؟