گفتم: ز درد عشق تو گشتم چنین به حال

گفتا: منم دوای تو از درد من منال


گفتم: شبم چو سال شد از بار هجر تو

گفتا: به وصل روز کنم این شب چو سال


گفتم که: با تو نیست مجال حکایتی

گفتا: چو من رضا دهم آسان شود مجال


گفتم: دلم به وصل تو تعجیل می‌کند

گفتا: ز من به صبر توان یافتن وصال


گفتم: به شام روی تو دیدن مبارکست

گفتا که: بامداد مبارک ترم به فال


گفتم که: هیچ گوش نکردی به قول من

گفتا که: هیچ کار نیاید ز قیل و قال


گفتم که: ابروی تو نشان می‌دهد بعید

گفتا: نشان عید بود دیدن هلال


گفتم: چه دامها که تو داری ز بهر من!

گفتا که: دام من نه که زلفست و دانه خال؟


گفتم که: بوسه‌ای دوسه بر من حلال کن

گفتا که: بی‌بها نتواند شدن حلال


گفتم: ز مویه شد تن مسکین من چو موی

گفتا: ز ناله نیز بخواهی شدن چو نال


گفتم که: پایمال فراق توام چرا؟

گفتا: ازان سبب که نداری به دست مال


گفتم: ترا نیافت به شوخی کسی نظیر

گفتا: مرا ندید به خوبی کسی مثال


گفتم: سال من به جهان وصل روی تست

گفتا که: نیست ممکن ازین خوبتر سال


گفتم که: چاره نیست مرا در فراق تو

گفتا که: چارهٔ تو شکیبست و احتمال


گفتم: شبی خیال تو نزدیک من رسید؟

گفت: اوحدی، به خواب توان دیدن این خیال