دیوان اشعار رویا زرین

[R A H A]

یکی بود

یکی بود
یکی نبود
و آن که به ضرس قاطع بود
گفت : اتفاق شود
و اتفاق من بودم
و بعد تر تو
و یا نمی دانم چه
فرق می کند
برعکس
یکی نبود
و آن یکی که بود
گفت : مهر شود
و مهر شد
سقف و سایه و بستر
اجاق و مطبخ و لبخند
یکی نبود
و آن یکی که بود گفت شک بشود
و بعد شک از بعیدترین دریچه آفتابی شد
یکی نبود
و آنیکی
گویی که هیچ
نبوده باشد
احتمالا گفت کینه شود
و دود شد
اجاق و مطبخ و لبخند
و بعد تر زمین
که دهکده است
بودم بیمه نامه ی سوء تفاهم و سرقت و سلاخ
سپس
یکی که بود و نبودش
گفت : باران شود
و به این قلم قسم که باران شد
و ما هنوز خیس
گریه نبودیم
که گفت : بازی تمام شود
و شاید هنوز نگفته بود
که رنگین کمان پلی
از دو سوی دهکده رویید

[R A H A]

• دنیا دو کلمه است

(کلمات متضاد
کلمات هم خانواده)
و تو بیرون پرانتز ایستاده ای محبوب من
تا کلمات هم خانواده خانه تکانی کنند
تا کلمات متضاد به خانه برگردند
و دنیا کلمه ای شود
خانواده ای دور میز شام :
پدری که خمیازه نمی کشد
مادری با ناخن های نقره
و ملاقه ای که عدالت را بلد است.

[R A H A]

• نشست

و مثل مرگ نگاه روشنی داشت
چشم های آدم از نمی دانم است که بسته می شود که بازمی شود
و ماه می رود پشت تنها پنجره ای که نیست
ناخن های آدم از نمی دانم است
که اعماق ریشه را حدس می زنند
برادران جان آدم از نمی دانم است که نفس می کشند
نشست
و مثل تمام اهالی غرق ذهان روشنش را بست.

[R A H A]

می فهمی پسرم؟
این روز ها درک گلوی خشک مردی که در می زند
"من امشب امدستم وام بگذارم "است که سنگینی می کند توی بطن چپ ام
می فهمی؟
تو نه پسرم همین که شرمسار خودم نباشم

زمین کوچکی ست
ونیمی از ما همیشه تاریکیم
جهان کوچکی ست ومرگ یک تنه ایستاده است
و مرگ برابرمان می کند

می فهمی ؟
دلیل دوستت دارم است پسرم
همین که سعی می کنم
گلوله اگر هست
خشمی نهفته در گلوله اگر هست
سنگ نباشم

[R A H A]

خیلی‌ها رفتند

خیلی‌ها برنگشتندو خیلی‌ها هنوز دلتنگ خیلی‌های دیگرند

من اما ربطی به هیچ‌کدام‌شان ندارم

چمدان کوچکی دارم که خیلی بزرگ است

وقتی آدم عکس دو نفره‌ای ندارد...