ترجمه روايت شريفه:

امـام صـادق عـليـه السـلام فـرمـود: چـون فـاطـمـه عـليـهـاالسـلام بـه حـسـيـن آبستن شد، جـبـرئيـل نـزد پـيـغـمـبـر صلى للّه عليه و آله آمد و عرض كرد: "همانا فاطمه عليهاالسلام پـسـرى خواهد زائيد كه امتت او را بعد از تو مى كشند"، چون فاطمه به حسين عليه السلام آبـسـتـن شـد خـوشـحـال نـبـود، و چـون زائيـده از زائيـدنـش هـم خـوشـحـال نـبود سپس امام صادق عليه السلام فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بـه زايـد و خـوشـحـال نـباشد، ولى فاطمه خوشحال نبود، زيرا دانست كه او كشته خواهد شـد، و ايـن آيه درباره او نازل شد "ما انسان را به نيكى نمودن نسبت به پدر و مادرش سـفارش نموده ايم ، مادرش او را به ناخوشى باردار شد و بناخوشى زائيد و بار داشتن و از شير گرفتنش سى ماه بود. - سوره 46 آیه ی 15-"

اصول كافى جلد 2 صفحه 364 روايت 3