ترجمه روايت شريفه:
حـسـين بن على عليه السلام فرمود: چون فاطمه عليهماالسلام وفات كرد، اميرالمؤ منين او را پـنـهـان بـخـاك سـپـرد و جـاى قـبـرش را نـاپديد كرد، سپس برخاست و رو بجانب قبر رسـول خدا صلى للّه عليه و آله كرد و گفت : "سلام بر تو اى رسولخدا از جانب دخترت و ديدار كننده ات و آنكه در خاك رفته و از من جدا شده و در بقعه تو آمده و خدا زود رسيدن او را نزد تو برايش برگزيده.
اى رسـول خـدا! شـكـيـبـائيم از فراق محبوبه ات كم شده و خود داريم از سرور زنان جهان نـابود گشته ، جز اينكه براى من در پيروى از سنت تو كه در فراقت كشيدم جاى دلدارى باقى است ، زيرا من سر ترا در لحد آرامگاهت نهادم و جان مقدس تو از ميان گلو و سينه من خارج شد (يعنى هنگام جان دادن سرت به سينه من چسبيده بود) آرى ، در كتاب خدا براى من بهترين پذيرش (و صبر بر اين مصيبت ) است ، انالله و انا اليه راجعون ، همانا امانت پس گـرفـتـه شـود و گـروگـان دريـافـت گـشـت و زهـرا از دسـتـم ربـوده شـد. اى رسـول خـدا ديـگـر چـه انـدازه اين آسمان نيلگون و زمين تيره در نظرم زشت جلوه مى كند، اندوهم هميشگى باشد و شبم در بى خوابى گذرد و غمم پيوسته در دلست ، تا خدا خانه اى را كـه تـو در آن اقامت دارى برايم برگزيند، (بميرم و بتو ملحق شوم ) غصه اى دارم دل خـون كن و اندوهى دارم هيجان انگيز، چه زود ميان ما جدائى افتاد، تنها بسوى خدا شكوه مى برم.
بـه هـمـيـن زودى دخـتـرت از هـمـدست شدن امتت بر ربودن حقش بتو گزارش خواهد داد، همه سـرگذشت را از او بپرس و گزارش را از او بخواه ، زيرا چه بسا درد دلهائى داشت كه چون آتش در سينه اش مى جوشيد و در دنيا راهى براى گفتن و شرح دادن آن نيافت ، ولى اكنون مى گويد و خدا هم داورى مى فرمايد و او بهترين داورانست ،
سـلام بـر شـمـا سـلام وداع كننده اى كه نه خشمگين است و نه دلتنگ ، زيرا اگر از اينجا بـرگردم ، بواسطه دلتنگيم نيست و اگر بمانم بواسطه بدگمانى به آنچه خدا به صابران وعده فرموده نباشد.
واى ، واى بـاز هـم بـردبـارى مـباركتر و خوش نماتر است اگر چيرگى دشمنان زورگو نـبـود (كه مرا سرزنش كنند يا قبر فاطمه را بشناسند و نبش كنند) اقامت و درنگ در اينجا را چون معتكفان ملازمت مى نمودم و مانند زن بچه مرده بر اين مصيبت بزرگ شيون مى كردم ، در بـرابـر نـظـر خـدا دخـتـرت پـنـهـان بـخـاك سـپـرده شـد و حـقـش پـايـمـال گـشـت و از ارثـش جـلوگيرى شد، با آنكه دير زمانى نگذشته و ياد تو كهنه نگشته بود، اى رسولخدا، شكايت من تنها بسوى خداست و بهترين دلدارى از جانب تو است اى رسـولخـدا! (چـون در مرگ تو صبر كردم يا براى گفتار تو درباره صبر)، درود خدا بر تو و سلام و رضوانش بر فاطمه باد.
اصول كافى جلد 2 صفحه 356 روايت 3
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)