ترجمه روايت شريفه :



مـفـضـل گـويـد: بـه امـام صـادق عـليـه السـلام عـرضـكـردم : كـى فـاطـمـه را غـسـل داد؟ فـرمـود: امـيـرالمؤ منين من اين مطلب را از گفته آن حضرت بزرگ شمردم و تعجب كـردم فـرمـود: گـويـا از آنـچـه بـه تـو خـبـر دادم دلتـنگ شدى ؟ عرضكردم : چنين است ، قربانت گردم . فرمود: دلتنگ مباش ، زيرا او صديقه (معصوم ) است و جز معصوم نبايد او را غـسـل دهـد، مـگـر نـمـى دانـى كـه مـريـم را جـز عـيـسـى غسل نداد.

اصول كافى جلد 2 صفحه 357 روايت 4