شیخ لطف الله از علمای بزرگ شیعه از مردم میس و از قراء جبل عامل؛ لبنان امروزی بوده است كه به دعوت شاه عباس اول، اصفهان را محل اقامت خود قرار داد.
به منظور تجلیل ازاو این مسجد برای تدریس و نمازگزاری وی اختصاص داده شد و وجه تسمیهُ مسجد مزبور به نام شیخ لطف‌الله از همین جهت است. شیخ لطف الله 6 سال قبل از در گذشت شاه عباس اول وفات یافت.
این مسجد داراى گنبدى است كه از درون و بیرون با كاشى‌‌كارى‌هاى زیبا پوشیده شده است. این گنبد روى چندین تاق كنگره دار مرتفع استوار است و با آیات قرآنى آراسته شده است.
این گنبد به نقوش اسلیمى بسیار ظریفى تزیین شده كه در قشر خارجى به یك ستاره هشت‌گوش ساخته شده از كاشى‌هاى معرق رنگارنگ منتهى مى‌شود.
قلّه آن نیز به كلاهكى منتهى مى‌شود كه با كره‌هایى منظم تزیین شده است، محراب از یك طاق دندانه دار تشكیل شده كه بر فراز آن نقوش ظریف اسلیمى نقش بسته است.
این طاق كنگره‌دار از داخل داراى مقرنس‌هاى صدفى شكل است كه در انتهاى آن به نقوش گیاهى زیبایى آراسته شده است.
این مسجد از لحاظ زیبایى نقوش و اسلیمى هاى به كار رفته در آن بى‌نظیر به شمار مى‌آید.
در سال 1307 با توجه به طرح‌های اصلی و کاشی‌های موجود نسبت به مرمت سردر و گنبد اقدام شد. کتیبه نمای خارجی گنبد نیز نشان دهنده تعمیراتی است که توسط اداره باستان‌شناسی در سال 1315 انجام شده است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)