اینجا کیپ تان است.یکی از زیباترین شهرهای جهان-عروس آفریقا-شهری ساحلی با چهره ای کاملا اروپایی-دریایی مرجانی با شنهای سفید و ساحل اقیانوس هند یکی از فراموش نشدنی ترین صحنه ها را برایت ایجاد میکند.این شهر بیشتر ساکنینش سفیدپوستهای آفریقایی هستند که در میانشان متمولین اروپایی نیز دیده میشود که به عنوان تفریح در این شهر ویلایی خریداری کرده اند.جمعیت مسلمانان در این شهر نسبت به بقیه شهرها بیشتر است.هر زا گاهی دسته ای سیاهپوست را نشسته در کنار خیابان میبینیم.اینها مانند کارگران ایرانی جویای کار هستند.
اینجا ساحل دریا نیز مانند هتلها ستاره بندی شده است.عکس بالا یک ساحل ۵ ستاره! است که باطبع خانه های مجاور آن نیز گران تر هستند.در این سواحل احتمال ورود کوسه وجود دارد.بنابراین پستهای نگهبانی برای دیدن کوسه ها هست که با مشاهده اولین خطر پرچم سیاه رنگی بر ساحل به اهتزاز در میاید.
به عنوان اولین محل تفریحی به سوار قایقهای بزرگ شده و به دیدن جزیره فوکها میرویم.اقیانوس بسیار متلاطم است و من برای اولین بار مفهوم دریازدگی را درک میکنم!هوا بسیار مطبوع و مناظر بسیار زیباست.این جزیره در وسط دریا و.اقع شده و در آنجا صدها فوک دریایی زندگی میکنند.این حیوانات بسیار زیبا و بامزه هستند و حرکاتی آکروباتیک در کنار کشتی از خود نشان میدهند.اطراف ما شیرجه میزنند -میرقصند و معلق میزنند.این جزیره صخره ای سیاه شده از این حیوانات است.
سپس به سراغ محل پرورش و نگهداری شترمرغها میرویم.حیواناتی بسیار عظیم و جالب.هر تخم آنها نیمرویی برای ۱۷ نفر فراهم میکند!!!میگویند گوشت لذیذی نیز دارد.این حیوانات در زمان رواج جنون گاوی توانستند منحصرا گوشت تمام اروپا را تامین کنند.آفریقای جنوبی صادر کننده اعظم است.یکی از زیباترین صنایع دستی انها تزیین تخم شترمرغ است که روی آن نقاشی کرده و برروی پایه هی چوبی قرار میدهند.شما میتوانید دستتان را باز کرده و به این حیوان عظیم الجثه غذا دهید به شرطیکه کف دست کاملا باز باشد وگرنه مورد حمله نوکهای قوی این حیوان قرار میگیرید.(این عکس ،من در حال عملیات ژانگولر هستم!)
اینجا دماغه امید نیک است.در سال ۱۴۹۷ یک اسپانیایی این محل را که در واقع محل تلاقی دو اقیانوس هند و اطلس است را کشف کرد.در قدیم نام این محل دماغه سنگ بود اما بعدها نام زیباتر ؛امید نیک؛ را برایش انتخاب کردند.در آن زمانها فکر میکردند این محل آخر دنیاست و از آن به شدت دوری میکردند و هراس داشتند علی الخصوص که چندین و چند کشتی در این محل غرق شده بود اما بعد ها فهمیدند که این در این محل دو اقیانوس به هم میرسند.بالای این محل یک دو بنای یادبود وجود دارد که کشتیها از روی حد فاصل آن میفهمند که کجا خطر به گل نشستن وجود دارد.اگر به عکس دقت کنید پشت سر محمد یک خط سفید بر روی اقیانوس مشاهده میکنید.این موج کوچک همیشه و در همه حال وجود دارد.عده ای معتقدند این جا دقیقا محل تلاقیست اما چون درست در همین محل یک کشتی غرق شده و باقیمانده هایش در زیر آب است عده ای دیگر معتقدند این موج به خاطر همین ایجاد شده است....به هر حال این محل بسیار زیباست.جالب این است که سمت اقیانوس هند همیشه آرامتر از سمت اقیانوس اطلس است.
با مزه تر از هر چیز دیدن پنگوین در کشوری گرمسیری است.اینجا محل پرورش پنگوینهاست.حیواناتی تنبل و بامزه که من همیشه تصور دیدنشان را در قطب! داشتم.بسیار آرام به نظر میرسند اما اگر جرات دارید انگشتتان را به سمتشان ببرید.احتمالا دیگر انگشتی نخواهید دید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)