ورود توریست ممنوع!
بازدید از نقاط ناشناخته و مرموز در گوشه و کنار دنیا، یکی از کارهای مورد علاقه گردشگران ماجراجویی است که برای تجربه ترس و وحشت قدم به این مکانها میگذارند؛ افراد با دل و جرأتی که دوست دارند در طول سفر، حادثههای جدیدی را تجربه کنند. با وجود این، درهای ورودی بعضی از این مکانها، به خاطر اتفاقهای دلهرهآوری که در آنجا رخ داده به روی گردشگران بسته است و به هیچ گردشگری توصیه نمیشود که از نزدیک از این منطقهها بازدید کند یا به تنهایی قدم به داخل آنها بگذارد.
جنگل تاریک- ژاپن
جنگل «آئوکیگاهارا» یکی از وحشتناکترین مناطق ژاپن به شمار میرود؛ جایی که به اعتقاد مردم این کشور «یورئی»ها یا روحهای سرگردان در میان شاخ و برگ درختان این جنگل مخوف پرسه میزنند و با زمزمهای آرام از مرگ میگویند. هرچند وزش باد و پیچیدن آن در میان شاخ و برگ درختان این جنگل باعث به وجود آمدن چنین صدای مخوفی میشود اما سابقه این مکان رعبآور باعث شده خیلیها از تنها ماندن در جنگل آئوکیگاهارا هراس داشته باشند.
آئوکیگاهارا که بین محلیها با نام «جنگل تاریک» هم شناخته میشود و در کوهستان فوجی قرار گرفته و همه جای آن از درختهای انبوه انباشته شده است. نکته عجیب اینجاست که خیلیها معتقدند این جنگل، بهترین مکان برای مردن است! تعداد زیاد خودکشیهای انجام گرفته در این جنگل هم به این شایعات دامن زده و اینطور به نظر میرسد که شاخ و برگ درختان، افرادی را که در این جنگل تنها میمانند به مرگ دعوت میکند.
البته رفتن به این جنگل کار سادهای نیست و به خاطر اینکه مسیر منتهی به جنگل آئوکیگاهارا از سنگهای آتشفشانی پوشیده شده، رسیدن به این جنگل با دشواریهای زیادی همراه است. افراد محلی و بومیان منطقه ادعا میکنند که به جز حضور ارواح، در این جنگل، اتفاقات غیرطبیعی زیادی هم رخ میدهد؛ هرچند تاکنون آمار دقیقی از افرادی که در آئوکیگاهارا دست به خودکشی زدهاند در جایی ثبت نشده اما فقط در سال 2002، 78 جسد از میان شاخ و برگهای جنگل مرگ پایین کشیده شدند و همین موضوع باعث شد اسم آئوکیگاهارا، بیشتر از قبل بر سر زبانها بیفتد اما ماجرا به همین جا ختم نشد چرا که چهار سال بعد، 16 خودکشی دیگر در این جنگل به ثبت رسید.
نکته جالب اینجاست که اگر کسی قدم به این جنگل تاریک بگذارد، از همان ابتدا در گوشه و کنار آن با تابلوهایی روبهرو میشود که روی آنها جملههایی مثل «لطفا در تصمیم خود تجدیدنظر کنید.» یا «قبل از اینکه تصمیم به خودکشی بگیرید با پلیس مشورت کنید.» نوشته شده است! اما هیچ کدام از این راهکارها نتیجه مطلوبی نداشتهاند و خودکشیها در آئوکیگاهارا همچنان ادامه دارد.
باغهای سمی- ایتالیا، انگلیس
پادوآ یکی از معروفترین فضاهای سبز کشور ایتالیاست که به خاطر گیاهان دارویی و سمیای که از قرن پانزدهم در آن پرورش داده میشود معروف میشود. از آنجا که بارها اتفاقهای ناگواری برای بازدیدکنندههای آن پیش آمد، این مکان هم به فهرست نقاط ممنوعه دنیا برای سفر کردن اضافه شد.
قضیه از این قرار بود که بسیاری از بازدیدکنندههایی که با این گیاهان سمی آشنایی نداشتند بر اثر تماس اشتباهی یا عمدی، دچار مسمویتهای شدید میشدند و حتی در بعضی موارد جانشان هم به خطر میافتاد. به همین خاطر، با وجود زیباییهای زیاد این باغ، در آن به روی گردشگران بسته شده است. به جز پادوآ، باغ دیگری به اسم آلنویک هم در انگلیس وجود دارد که به تازگی مجوز کشت گیاهان سمی و دارویی با اهداف مشخص را به دست آورده؛ به همین دلیل افراد عادی اجازه ورود به این باغ را ندارند.
گورستان سنت لوئیس- آمریکا
گورستانها، همیشه به عنوان مرموزترین و رعبآورترین نقاط دنیا شناخته میشوند. گورستان سنت لوئیس یکی از مکانهای ترسناکی است که اسمش در فهرست مکانهای ممنوعه برای سفر ثبت شده. سنت لوئیس، اسم یکی از سه گورستان کاتولیکها در نیواورلئان لوئیزیاناست.
از آنجا که آبهای زیرزمینی زیادی از این منطقه عبور میکنند، مسوولان گورستان تصمیم گرفتند قبرهای آن را در بالای زمین بسازند؛ برای همین هر سه گورستان روی سردابهای زیرزمینی بنا شدهاند. بیشتر قسمتهای این گورستان در قرن هجدهم و نوزدهم ساخته شده و در نتیجه از رنگ و روی قبرها پیداست که سالهای زیادی از زمان دفن اجساد در آنها میگذرد.
افرادی که به این منطقه سفر میکنند اجازه ندارند این گورستان را به تنهایی ببینند؛ چون فضای آن طوری است که بدون استثنا بیشتر افرادی که به تنهایی به آن قدم گذاشتهاند، با وحشت و دلهره زیادی روبهرو شدهاند؛ آنقدر که بعضیها به فکر خودکشی هم افتادهاند. به خاطر همین افرادی که دوست دارند از نزدیک این گورستان اسرارآمیز را ببینند باید با گروههای گردشگری به این منطقه سفر کنند.
محوطه مری کینگ- اسکاتلند
از سالها پیش، محوطه زیرزمینی مری کینگ در شهر قدیمی ادینبورگ اسکاتلند به عنوان یکی از اسرارآمیزترین و ترسناکترین مکانها شناخته میشود؛ منطقهای که هیچ گردشگری به تنهایی جرأت حضور در آن را ندارد. از سال 1645 زندگی در این محوطه زیرزمینی، برای همیشه از بین رفت.
آنهایی که در این منطقه زندگی میکردند به بیماری طاعون دچار شدند. مسوولان شهر هم تصمیم گرفتند این جایگاه زیرزمینی را بر سر ساکنان آن خراب کنند تا افرادی که دچار طاعون شدهاند همانجا بمیرند. با این حال پزشکان زیادی برای مداوای طاعونزدهها داوطلب شدند.
آنها لباسهای مخصوصی میپوشیدند تا گرفتار این بیماری مهلک نشوند. شاید به همین دلیل است که اسم «خیابان بخشش» را به جایی که مری کینگ در آنجا واقع شده دادهاند. با اینکه تصمیم مسوولان شهر برای خراب کردن این محوطه با موافقت روبهرو نشد، اما بیشتر ساکنان طاعونزده این منطقه به خاطر بیماری جانشان را از دست دادند.
از همان زمان، خیلیها درمورد دیده شدن روح سرگردان افرادی که در مری کینگ مرده بودند، صحبت میکردند. با گذشت سالها هنوز هم گفته میشود که در این مکان رعبآور روح دختربچهای به نام آنی بارها و بارها دیده شده است. آنهایی که مدعیاند آنی را دیدهاند میگویند که او همیشه به خاطر گم کردن عروسکش با چهرهای گریان دیده شده است.
برای همین گردشگران پردل و جرأتی که به صورت گروهی به مری کینگ میآیند به عنوان هدیه، برای آنی عروسک میآورند و یک اتاق پر از عروسک در این محوطه به چشم میخورد.
قصر ماشیکول- فرانسه
قصر ماشیکول در فاصله سالهای 1404 تا 1440 محل زندگی جیل دو رایس شوالیه بریتون بود. اما رایس به خاطر شوالیه بودنش مشهور نشده بود بلکه به خاطر جنایتهای زیادی که انجام داده بود به شهرت رسیده بود. او یکی از معروفترین قاتلان سریالی کودکان خردسال در قرن پانزدهم بود. در فاصله سالهای 1432 و 1433 جنازه اولین کودک پیدا شد و پس از آن قتلها یکی پس از دیگری به وقوع پیوستند.
کمکم تعداد قربانیها زیاد شد اما هیچ ردی از قاتل بیرحم آنها پیدا نمیشد. جیل دو رایس در تمام این سالها قربانیانش را در قصر ماشیکول یعنی جایی که در آن زندگی میکرد به کام مرگ میکشاند. اما بالاخره این شوالیه مشهور فرانسوی شناسایی و دستگیر شد. البته او مدتی بعد در 26 اکتبر 1440 در شهر نانت به دار آویخته شد و از آن موقع به بعد، اقامتگاه او به یکی از مخوفترین نقاط دنیا تبدیل شد.
گفته میشود این شوالیه قاتل بعد از کشتن قربانیهای کمسنوسالش جنازه بیشتر آنها را در دیوارهای قصرش مخفی میکرد. نکته عجیب اینجاست که بعدها که این مکانها مورد جستوجو قرار گرفتند، بعضی از جسدها به دلیل فرسودگی ساختمان از در و دیوار بیرون زدند.
به خاطر همین سفر به این منطقه از فرانسه و بازدید از قصر ماشیکول به تنهایی امکانپذیر نیست و افراد علاقهمند باید با یک گروه گردشگری همراه شوند.
معدن آسبستوس- کانادا
معدن آسبستوس یکی از معادن ششگانه طبیعی پنبه نسوز در کاناداست. این ماده مقاومت بسیار بالایی در برابر گرما دارد و به سادگی آتش نمیگیرد و این تنها خاصیت خوب آن است اما از طرفی چنانچه فردی مدام در مجاورت پنبه نسوز قرار بگیرد و از هوای اطراف آن تنفس کند، نه تنها احتمال ابتلا به بیماری سرطان در او زیاد میشود بلکه ممکن است به بیماریهای دیگری هم دچار شود. استخراج این ماده به حدی خطرناک است که اتحادیه اروپا بهرهبرداری از آن را در سراسر اروپا ممنوع کرده. این در حالی است که کارگران معادن پشم شیشه منطقه تتفورد در کانادا همچنان در حال فعالیت هستند و از همه مهمتر اینکه در بخشهای مسکونی اطراف معدن، خانوادههای بسیاری در کنار نخالههای پنبه نسوز زندگی میکنند.
با این حال طبعیت زیبا و بکر اطراف معدن، گردشگران زیادی را به این منطقه میکشاند؛ افرادی که از خطرناک بودن پنبه نسوز بیخبرند و از سر کنجکاوی به داخل معدن هم سرک میکشند. به همین خاطر سفر به این منطقه هم ممنوع اعلام شده مگر در موارد خاص و با رعایت نکات ایمنی و همراه داشتن ماسک اکسیژن برای تنفس هوای عاری از پشم شیشه.
پلهای خودکشی- آمریکا، جمهوری چک، انگلیس
پل طلایی سانفرانسیسکو هم یکی از مکانهایی است که بازدید از آن به هیچ گردشگری توصیه نمیشود. برای اینکه با دلیل این کار آشنا شوید بهتر است نام دیگر پل را بدانید. پل طلایی سانفرانسیسکو بین مردم این منطقه با نام پل خودکشی شناخته میشود. چرا که افراد زیادی در طول سال برای خودکشی به آنجا میروند و با پریدن به درون رودخانه زیر پل به زندگیشان خاتمه میدهند.
طبق آخرین آمارها تا به حال 1200 نفر روی پل سانفرانسیسکو دست به خودکشی زدهاند. داستانهای عجیب شنیده شده درباره این پل، باعث شد که اریک استیل مستندساز معروف انگلیسی در سال 2005 به مدت چند ماه از تمام اتفاقاتی که روی پل میافتاد فیلمبرداری کند.
نتیجه این کار باورکردنی نبود چرا که در مستند، فیلم خودکشی 23 نفر ضبط شده بود. این مستند جنجالی همان سال، با نام پل منتشر شد و توجه بسیاری از گردشگران را به این منطقه جلب کرد.
البته پل طلایی سانفرانسیسکو تنها پل ممنوعه دنیا نیست؛ پل یابود جورج واشنگتن در سیاتل هم به عنوان دومین پل مرگبار آمریکا، بازدیدکنندههای زیادی را به این منطقه میکشاند. طبق آمارها تا به حال بیش از 230 نفر خودشان را از بالای این پل به پایین انداختهاند. در جمهوری چک و شهر پراگ هم پلی به نام نوسل وجود دارد که به خاطر خودکشیهای زیاد افراد ناامید، معروف شده است.
در این پل هم 300 نفر دست به خودکشی زدهاند. آمار خودکشیهای روی این پل در دهه 90 آنقدر زیاد شده بود که بالاخره در سال 1997 میلههایی به ارتفاع سه متر روی این پل نصب شد تا مانع از پریدن افراد شود. پل هارنسیلین در لندن هم یکی از دیگر پلهای مرگبار جهان است که هر سال افراد زیادی برای اینکه خودشان را به آغوش مرگ بسپارند روی این پل قدم میگذارند. به همین دلیل بازدید از این پل هم به هیچ گردشگری توصیه نمیشود
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)