نظريه تنفس تائوئيسم :

تنفس تائوئيسم براي به جريان انداختن صحيح نيروي چي بکار مي دود . در تنفس تائوئيستي , طريقه تنفس معمولي و در ناحيه پائين شکم در زمان دم و بازدم معکوس مي شود . در اين روش به هنگام دم شکم جمع شده و در هنگام بازدم شکم منبسط مي شود . هنرجو در حين انجام تمرينات نبايد تنفس را حبس نمايد و يا با فشار خارج نمايد .

روش عمل : از طريق بيني به آرامي هوا را به داخل ببريد . سپس پايين شکم را به آرامي منقبض ساخته و به بالاي ناف بکشيد . زماني که ششها پر شدند به آرامي نفس را به بيرون بدهيد . عمل دم «يين» و عمل بازدم « يانگ » محسوب مي شود . اين دوبايد با هم به ارامي انجام شوند . همانند دايره ين و يانگ که يکي به ارامي به ديگري تبديل مي شود . در هنگام بازدم به ارامي دان تين و پائين شکم را به خارج فشار دهيد . ناحيه اي که دان تين قرارا دارد : محلي است که انرژي چي تجمع يافته و دوران کوچک از آنجا آغاز مي گردد . با انجام اين تمرين عضلات شکم در ناحيه دان تين به خوبي پرورش يا فته و در هنگام دم و بازدم به اندازه کافي انقباض و انبساط پيدا ميکند. در ابتدا انبساط شکم در حين بازدم ممکن است کمي سخت باشد ولي به تدريج عضلات خواهند توانست تا حداکثر توانايي خود منبسط شده و شکم از ناحيه ناف تا ناحيه شرمگاهي انبساط پيدا کند . هنر جو نبايد با فشار ناحيه دان تين را منقبض سازد بلکه اين کار بايد يه آرامي صورت بگيرد . در اين تنفس از حداکثر ظرفيت ريوي استفاده ميشود. تنفس عميق باعث ميشود که ارگانهاي داخلي بدن با ريتم تنفس تکان خورده و باعث تحرک و تقويت آن ميشود .