هنر ترکیبی رزمی چوی لی فوت توسط استاد نجیب زاده ای به نام (چان هونگ ) بنیانگذاری شد. این روش پدیده ای ترکیبی از فنون مختلف شاگردان راهب تامو بوده است. به طوری که ضربات سرعتی و بلند پا با ضربات انفجاری دست همراه با فنون درگیریهای نزدیک و هنر سلاح های مخوف و به کارگیری نیروهای درونی اساس این هنرهای می باشد. نام این رزم به لحاظ احترام و تواضعی که فلسفه بنیادین این هنر است که از نام سه استاد چان هونگ – بنیانگذار آن- نشات می گیرد: چوی از نام استاد چوی فوک- لی از نام استاد لی یاووسان و فوت از نام بودا که روش اصلی هنررزمی چوی لی فوت یعنی روش مبارزه به وسیله نیروهای درونی است.
چان هونگ یکی از اساتید متبحر زمان خود در فنون رزمی بود. هنگامی که هنرجوی استاد (چن یوئن وو) می شود با اینکه سال ها وقت صرف یادگیری مبارزات واقعی و هنر رزمی کرده بود در اولین برخورد خود از استاد (چن یوئن وو) شکست می خورد. چان سه سال طول می کشد تا تمام فنون (چن یوئن وو) یعنی ضربات مشت های انفجاری به نام مشتهای معبد را یاد بگیرد و در یک مبارزه و در گیری یک ساعته از استاد خود پیشی بگیرد. پس از آن استاد (چن یوئن وو) او را به استاد (لی یاووسان) یعنی استاد ضربات سرعتی و تند و تیز پا وسلاحهای سرد معرفی می کند.چان هونگ چهار سال شاگردی (لی یاووسان) را نمود و وقتیکه همه فنون سرعتی و قفلهای مفصلی و پرتابهای مرگبار را آموخت توانست در کمتر از سه ساعت استاد خود را شکست دهد. هنگامی که استاد (یاووسان) دریافت که نمی تواند چیزبیشتری به او باد دهد او را به راهب چمن سبز –چوی فوک- معرفی کرد که سرآمد همه ی اساتید رزمی زمان خود بود و فنون نرم و تنفسی و خالی از هرگونه اشتباه از صفات این استاد برجسته بود. چان پس از ده سال شاگردی این استاد بازهم نتوانست به تمام فنون نیروهای درونی تسلط پیدا کند و فقط توانست سی ثانیه زیر ضربات نرم استاد تحمل کند پس از دستور او اطاعت نمود و شکست را پذیرفت. این روایت نشان می دهد که آمیختگی تجربه ی رزمی و علم تنفس و نیروهای درونی از بهترین شکلهای فنون رزمی است که هر شخص حتی یک استاد متبحر رزمی به راحتی از به کارگیری توامان آن ها برنمی آید. در طول سلاهای یادگیری چان هونگ سلاح های زیادی را فرا گرفت و فرم های سنتی چوی لی فوت را پایه گذاری کرد (هنر رزمی که دوزده (12) روش مبارزه سنتی و مدرن – سی و شش (36) نوع سلاح سرد – روشهای درگیری های نزدیک و دفاع شخصی به سه (3) نوع مفصلی و پرتابی و حسی را در بر دارد)