مخدرها – نارکوتیک ها ( narcotica )

داروهای دوپینگی نارکوتیک درد را از بین می برد لذا معروف به کشنده درد است که در اثر مصرف این دارو توسط ورزشکار ، احساس آرامش خاطر ، احساس کاذب مغلوب کردن حریف ، احساس شجاعت و دلیری که دور از دسترس او بوده در فرد بوجود
می آید .

در صورتیکه ورزشکاران مصدوم از این داروها استفاده نمایند ، درد را تحمل کرده و می توانند به رقابت ادامه دهند . بنابراین عضو آسیب دیده دچار صدمات بیشتری می شود . مصرف این گونه داروها موجب اعتیاد فرد ورزشکار می شود از اینگونه داروهای نارکوتیک می توان مرفین و دیگر مشتقات وابسته به آن را نام برد .

داروهای ناکوتیک یک رفتار غیر عادی در ورزشکار بوجود می آورد .

داروهای محرکهای سیستم اعصاب مرکزی ( مورفین ، کاکوئین ، اکستازی و غیره )

مواد مخدر نیز که برای کاهش احساس درد و ایجاد حالت خوشی استفاده می شوند ، فرد را دچار اختلالات ذهنی و خطای حسی می کنند . این محرک ها مسئول مرگ چند ورزشکار هستند . اینها گروه آمفتامین را تشکیل داده و با یک ورش مشابه و به آدرنالین باعث می شوند که فرد احساس خستگی نکند . داروهایی که به این گروه خیلی نزدیک هستند شامل آدرنالین ، افدرین و سودوافدرین می باشند که همگی آنها در لیست مواد ممنوعه قرار دارند .

این دارو ها در درمان جهت افزایش هوشیاری ، رفع خستگی ، کاهش اشتها ، درمان برخی اختلالات خواب آلودگی و نیز در فزون فعالیتی کودکان به کار می روند . داروهایی از این دسته که در ورزش مورد استفاده نابجا قرار می گیرند ، شامل کوکائین ، آمفتامین ، کافئین و پروپانول آمین هستند . طبق بررسی های بعمل آمده بیش از میلیونها نفر از جوانان کوکائین مصرف می کنند . محرکهای سیستم اعصاب مرکزی توسط ورزشکاران برای افزایش میزان انرژی ، دقت و تمرکز حواس ، تحریک رفتاری و بالا بردن سطح هوشیاری استفاده می شوند . این دارو ها در حدود 20 درصد از مجموع سوء استفاده های دارویی را بخود اختصاص می دهند .

کوکائین برای اولین بار توسط فروید جهت درمان دسته ای از اختلالات عصبی بکار رفت ، اما به دلیل بروز عوارض جانبی خطرناک و کشف دارو های جدید تر با خصوصیات برتر بزودی کنار گذاشته شد . کوکائین ابتدا ایجاد حالت سرخوشی و نشئه و پس از آن حالت نا امیدی مینماید . سرعت انعکاسهای محیطی فرد در پاسخ به دارو بالا رفته ولی در کنار آن ، فشتر خود و تعداد ضربان قلب نیز بطور قابل توجهی افزایش می یابد . از عوارض جانبی کوکائین میتوان به کاهش هماهنگی حرکات ، هیجان ، بیخوابی ، بی قراری ، اضطراب ، جنون ، سکته های قلبی و نارسایی احتقانی قلب اشاره کرد .

به عنوان نمونه مرگ لین بیاس ستاره بسکتبال دانشگاه مریلند آمریکا و دان راجرز فوتبالیست آمریکایی در سال 1986 بر اثر اسید وزلاکتیک ناشی از مصرف کوکائین بوده است . آمفتامینها گروه دیگری از این دسته دارو ها هستند . سرآغاز دوپینگ در ورزشهای نوین با این دارو ها بوده است . این داروها توسط ورزشکاران جهت کاهش احساس هستگی ، افزایش انعکاسهای محیطی و تمرکز حواس ، حالت تهاجمی و بالاخره کاهش وزن استفاده می شوند .

بدلیل عدم احساس خستگی توسط ورزشکاران این خطر وجود دارد که این افراد ساعت های متمادی به فعالیت بدنی ادامه داده و عوارض جبران ناپذیری به بدن آنان وارد آید . عوارض قلبی و عروقی ، اختلالات انعقاد خون ، خشونت و بی رحمی ، اعتیاد ، تحریک عصبی و گرمازدگی از اثرات ناخواسته این دارو هستند . مرگ کورت انمار جانسون دوچرخه سوار دانمارکی در المپیک 1960 رم در اثر مصرف آمفتامین بوده است .

فتیل پروپانوئل آمین ، محرک دیگر سیستم عصبی مرکزی است که در فرمولهای ضد سرماخوردگی جهت رفع احتقان و آبریزش دستگاه تنفسی فوقانی استفاده می شود . این دارو بدلیل ، بروز اثرات سمی در مقادیر مصرف بالا کمتر توسط ورزشکاران استفاده شده است . از عوارض جانبی این دارو میتوان به افزایش فشار خون ،حملات صرعی ، آریتمی قلبی و حتی افزایش احتمال سکته قلبی اشاره کرد .

داروی دیگر محرک سیستم اعصاب مرکزی ، کافئین است . کافئین ماده ای از گروه متیل گزانتین ها میباشد که در چای و قهوه بفراوانی وجود دارد . این دارو ، علاوه بر خصوصیات کلی تحریک سیستم اعصاب مرکزی بدلیل افزایش مصرف اسید های چرب ، میتواند انرژی زا هم باشد . کافئین در ترکیب برخی از داروهای مسکن و ضد سرماخوردگی وجود دارد .

در ورزشهای استقامتی ، برخی از ورزشکاران از این دارو استفاده می کنند . از عوارض ناخواسته این دارو علاوه بر عوارض کلی ، خاصیت مددی ، آریتمی قلبی ، عدم هماهنگی اعمال دقیق و بر هم زدن وضعیت خواب و بیداری را می توان نام برد . بدلیل وجود کافئین در ترکیب نوشیدنیها معمولی غلظت مجازی معدل 12 میکروگرم بر میلی لیتر از این دارو در ادرار تعیین شده است که بالاتر از آن دوپینگ محسوب می شود .