هيرونوري اوتسوكا ؛ خالق سبكي بر مبناي صلح و دوستي

NVTNCQPI44188223amps600400


هيرونوري اوتسوكا از اولين شاگرداني بود كه از سال 1922 كلاسهاي كاراته جي‌چين فوناكوشي را در توكيو دنبال كرد. او در سال 1892 و در خانواده‌اي آشنا با هنرهاي رزمي ديده به جهان گشود. خيلي كوچك بود كه جوجيتسو را زير نظر پدرش (توكيوجيرو اوتسوكا) و عمويش (چوجيرو اباشي) آغاز كرد پس از آن شاگردي يكي از استادان بزرگ سبك شين دو ايشين ريو به نام شين سابورو ناكاياما را دنبال كرد. آموزشهاي اين سبك در يك اصل كلي خلاصه مي‌شد: هماهنگ كردن حركات بدن با هارموني طبيعت، واضح‌تر، يعني اين كه با الهام از قوانين طبيعت، مكانيسم بدن را تعديل و تنظيم كنيم.
در سال 1921، در سن 29 سالگي و توسط استادش به درجه «مانكيو-كي‌ دان» (معادل فوق‌ليسانس امروز) از مدرسه شيندو ايشين ريو و عنوان استاد درجه 4 نائل شد. ولي داستان در اين جا به پايان نرسيد بلكه اتسوكا وارد داستان ديگري بعنوان مربي كاراته و نه مربي جوجيتسو شد.
در سال 1922، اوتسوكا كاراته را زير نظر جي‌چين فوناكوشي كشف كرد. آشنايي قبلي‌اش با جوجيتسو باعث شد به سرعت پيشرفت كند و سال 1925 دستيار استاد شود و همان موقع بود كه شروع كرد به شرح دادن عقايد شخصي‌اش كه تحت نفوذ سبك شين‌دو ايشين ريو بود. به تدريج اوتسوكا به اين نتيجه رسيد كه رفتارها و حركات شوتوكان انعطاف ناپذيرند، از طرفي فوناكوشي همه تمرينها را به تنهايي آموزش مي‌داد (كيهون و كاتا) و همه را از تمرينات دو به دو نهي كرده بود.
براي اوتسوكا كه در جوجيتسو عادت به تمرين با يارگيري (تمرينات اجباري دو نفره) كرده بود اين روش فوناكوشي خيلي ناقص و ناكافي به نظر مي‌رسيد. در سال 1934 رابطه بين آنها قطع شد.
اوتسوكا، فوناكوشي را ترك كرد و درس و اصول شخصي خود را پايه‌ريزي كرد: در اين روش آموزشي جديد تمرينات مهم ياكوسوكو- كوميته (مبارزات قراردادي)‌ در نظر گرفته و كاتاهاي آموزشي فوناكوشي نيز اصلاح شدند و تا حدودي از روشها جوجيتسو و كن‌دو (سبكي ژاپني كه در آن دو به دو همراه گارد زره به تمرين مي‌پردازند) الهام گرفته شد. همچنين از چهره‌اي آشنا در مبارزات يعني استاد كاراته چوكي موتوبو (كسي كه كاراته فوناكوشي را به رقص عاميانه و محلي تعبير كرده بود!) براي آموزش بهره‌گيري كردند.
سال 1939 يعني سه سال بعد از پايه‌گذاري رسمي شوتوكان، اوتسوكا سبك خود را نامگذاري كرد: وادوريو (يعني سبكي بر مبناي صلح و دوستي) كاراته كه بوجود آمد اولين نمونه ژاپني (و نه اوكيناوايي) بود كه خلق شده بود چرا كه تحت نفوذ اصول و تكنيكها از ريشه و تبار هنرهاي رزمي ژاپني دوره فئودال (جوجيتسو ، كان‌دو و…) مي‌بود.
اين كاراته همه‌گيرتر و به مراتب قدرتمندتر از شوتوكان بود و توانست به سرعت جاي خودش را در ميان قشر فرهنگي- دانشگاهي جامعه پيدا كند.

اوتسوكا در زمان حياتش توانست تا دان 10 ارتقاء درجه پيدا كند