شوتوکان
به ژاپنی: 松涛館 یکی از مهم‌ترین سبک های کاراته است، که توسط: گیچین فونا کوشی (۱۹۵۷-۱۸۶۸) بنیان گذاری شد.
شوتو لقب فوناکوشی (شوتو به معنی کاج های لرزان است و چون خانه ی فوناکوشی در جنگل کاج بود چنین نامی بر او نهادند ) و کان به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است.
اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از استادان بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت امروزی تر و علمی تربا نام شوتوکان s.k.i به جهانیان معرفی شده که به کمک نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی‌ها سخت یا غیرممکن مینمایند را ممکن می‌کند. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود
گیچین فوناکوشی
ابداع کننده سبک شوتوکان کاراته می‌باشد که امروزه از سبکهای اصلی کاراته محسوب می‌شود. وی در سال ۱۸۶۸ در جزیره اویاما متولد شد. فوناکوشی ۱۵ ساله بود که کاراته را با به وسیله یکی از همکلاسیهایش که پسر استاد آنکو آزاتو (استاد معروف اکیناوا) بود شناخت. فوناکوشی آنقدر اصرار کرد تا استاد راضی شد او را در کلاسش ثبت نام کند. زیرا آزاتو شاگردان زیادی را نگه نمی‌داشت ولی فوناکوشی که موفق شده بود رضایت استادش را جلب کند توسط استادش به استاد ماهر دیگری به نام آنکو ایتوسو معرفی شد. فوناکوشی در همان موقع به عنوان مربی یک مدرسه ابتدایی پذیرفته شد. فوناکوشی پس از گذشت چند سال با این حال هنوز از شرایط اجتماعی و وضعیت اقتصادیش راضی نبود. برای همین او تصمیم گرفت اوکیناوا را به مقصد توکیو ترک کند تا آنجا بتواند کاراته را به عموم ژاپنی ها معرفی کند. برای اینکه بتواند شانس بیشتری بدست بیاورد ابتدا دیداری از تمامی مدارس اوکیناوا به عمل آورد و کاتاهای بیشماری را از سبکهای مختلف کاراته آموخت. تا بتواند در توکیو مکتبهای مختلف توکیو را به نمایش بگذارد.در سال ۱۹۲۲ این امر به تحقق پیوست و فوناکوشی کلاسهایی را در پایتخت ژاپن دایر کرد و شاگردانش اغلب از قشر فرهنگی و دانشگاهی بودند.از شاگردان ایشان می‌توان به دکتر فرهاد وارسته اشاره کرد که بنیانگذار کاراته در ایران بودند و اکنون هم دارای دان ۱۰ کاراته می‌باشند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)