ورزشی به قدمت موی تاي افسانه هاي فراوان دارد بسياري از اين افسانه ها بر واقعيت استوار است
در گذشته هاي دور مبارزاني از برمه با فيل به تايلند مي آمدند تا با قهرمانان تايلندي پيكار كنند دو مبارز به سادگي بدون داشتن راند****،وقت نگه دار وابداعات كنوني با هم نبرد مي كردند آنقدر با هم مي جنگيدند تا يكي از آنها از پاي در آيد
ناي خانوم توم اسطوره ورزش ملي تايلند است در سال 1767 آيوتايا پايتخت
پيشين تايلند شهر شكست ناپذير بالاخره توسط ارتش برمه به خاكستر تبديل شد و بسياري از مردم اين شهر به اسارت برده شد هفت سال بعد مانگرا پادشاه برمه معبد تاريخي شهر ياگون را كه در زلزله آسيب ديده بود را مرمت و بازسازي كرد و ارتفاع آن را به يكصد متر رساند به اين خاطر هفت شبانه روز جشن بزرگ گرفت در اين جشن ها مبارزات آزاد مورد توجه زيادي بودند برمه اي ها هنر مخصوص به خود داشتند نام آن پارما بود اين ورزش به شدت روي مشت استوار بود در حالي كه تاي بوكسورها به خاطر مهارتشان در استفاده از آرنج،زانو وضربات پا به خوبي استفاده از مشت ها مشهور بودند در آن زمان راند يا وقت نگهدار يا دستكش نبود به جاي آن دست را با نوارهاي كنفي باند پيچي مي كردند و زانوها هم برهنه بودند برمه اي ها لباسهاي سارونگ مي پوشيدند در حاليكه تايلندي ها لباس پانونگ مي پوشيدند پادشاه ميخواست تفاوت سبكها را بداند براي همين از زندانيان براي مبارزه با مبارزان برمه ای استفاده كرد ناي خانوم توم اين انتخاب بود
بعضي اساتيد رزمي در مورد توانايي ناي خانوم توم گفته اندو ي با يك جهش به هوا پنج نوع ضربه پا را به سرعت اجرا مي كرد و سپس فرود مي آمد
وقت مبارزه با قهرمان ملي برمه فرا رسيد پس شروع مبارزه ناگهان مبارز تايلندي مهارت خاصي از خود نشان داد و در همان لحظات اوليه حريف را نقش زمين كرد ناي خانوم توم به مبارزه با حريف بعدي پرداخت كه مجددا" پیروز شد بدين ترتیب حريفان تازه نفس يكي پس از ديگري وارد مي شدند و شكست مي خوردند با شکست دهمین مبارز برمه اي ديگر كسي جرأت نكرد پا به میدان مبارزه گذارد پادشاه مانگرا كه با تماشای چنین مبارزه اي تحت تأثير قرار گرفته بود شجاعت و مهارت نای خانوم توم را تحسین كرد و او را با هدایای بسیار به تایلند باز گرداند در سال 1953 بنا به پیشنهاد ژنرال پيچيت روز 17 مارس به عنوان روز ناي خانوم توم و موي تاي نامگذاري شد