پل های تاریخی استان تهران
پل سنگی فيروزكوه
در مركز روستای لزور، پلی سنگی با يک دهانه بر روی رودخانه لزور ساخته شده است كه قدمت آن به بيش از 150 سال می رسد. مصالح پل از سنگ های لاشه و تخته سنگ و ملات آن از ساروج می باشد. دهانه پل دارای قوس كامل گهواره است. روی پل را با قلوه سنگ كف رودخانه و ملات ساروج سنگ فرش كرده اند. در حال حاضر پل ديگری به موازات پل قديمی بر روی رودخانه ساخته اند و وسايل نقليه از روی آن عبور می نمايند و پل قديمی وسيله رفت و آمد اهالی از روی آن می باشد و نقش پياده رو را بازی می كند.
پل قديمی رضا شاهی فيروز كوه
در 10 كيلومتری جاده اصلی فيروزكوه به تهران مجاور با روخانه حبله رود پلی، رودخانه را قطع می *كند كه متعلق به اوايل حكومت پهلوی و در جهت خاوری - باختری احداث شده است. جاده قديم فيروزكوه به تهران پس از عبور از روی اين پل و در امتداد 500 متری آن از تونلی عبور می *كرده است كه در لايه*های رسوبی كوه حفر شده است. اين تونل نيز هم عصر پل بوده و دهانه آن 6/70 متر و طول آن حدود 27 متر و ارتفاع آن حدود 4 متر می *باشد. اين پل در نزد اهالی به پل رضا شاهی شهرت دارد و دارای 9 دهنه است. بر پيشانی دهانه ميانه پل كتيبه*ای با خط ثلث كه بر روی سنگ حک شده، قراردارد كه تاريخ احداث پل را 1306 هـ . ش و به نام رضا شاه معرفی می *كند. با توجه به اهميت راه ارتباطی فيروزكوه، قطعا در اين نقطه در زمان های گذشته نيز پلی وجود داشته كه بر اثر طغيان های شديد رودخانه تخريب شده و پل حاضر بر جرزهای آن احداث شده است. نفی يا اثبات اين مدعا با انجام مطالعات بيش تر باستان شناسانه ممكن می *باشد در دو طرف سطح پل دست انداز يا هره*ای به ارتفاع حدود يک متر ساخته شده كه امنيت عبور و مرور بر روی آن را بيش تر می *كند. در مرمت سال های اخير كه توسط اداره راه و ترابری انجام گرفته از مصالح سيمان برای تعميرات سطوح فوقانی پل استفاده كرده*اند كه خيلی جالب نمی *باشد. در طرفين ورودی خاوری پل 2 قطعه سنگ تراش سفيد كه در گذشته كيلومتر شمار جاده*ها بوده*اند به رسم ياد بود آن عهد بر پايه*ای مكعب مستطيل نصب شده است كه خاطر گذشته را زنده می كند.
آرامگاه های استان تهران
گورستان بهشت زهرا تهران
بهشت زهرا بزرگ ترين گورستان داير شهر تهران است كه گنجينه ها و يادگارهای گرانبها و جاودان تاريخ معاصر، به ويژه انقلاب اسلامی را در خود جای داده است. گورستان بهشت زهرا شهدای انقلاب اسلامی از جمله شهدای روز تاريخی 17 شهريور، شهدای دفتر حزب جمهوری اسلامی، شهدای هشت سال جنگ تحميلی، مقبره آيت الله طالقانی و ديگر شهدای انقلاب اسلامی را در خود جای داده است. مرقدامام خمينی(ره) نيز در جوار اين گورستان ارزش تاريخی آن را در حد يک زيارتگاه ملی افزايش داده است.
گورستان ظهيرالدوله تهران
گورستان ظهيرالدوله، در انتهای خيابان دربند در باغی مصفا به مساحت 3 هزار متر مربع واقع شده است. اين گورستان مدفن بسياری از هنرمندان، شاعران و نويسندگان معاصر ايران، چون رهی معيری، ايرج ميرزا، فروغ فرخ زاد و بسياری ديگر از هنرمندان است که وابسته به انجمن اخوت می باشد. اين محل به ظهيرالدوله تعلق داشته است. ظهيرالدوله به علت علاقه به درويش خان كه موسس انجمن اخوت بوده، اين باغ را به انجمن هديه كرد. ساعات بازديد از اين گورستان همه روزه غير از پنجشنبه ها و جمعه ها از 9 صبح تا 5 بعد از ظهر می باشد.
گورستان دولت تهران
مساحت گورستان دولت 2 هزار متر مربع است. اين گورستان در خيابان دولت (قلهک) قرار گرفته و وابسته به سفارت انگليس است. تاريخ آخرين دفن در اين گورستان به 45 سال پيش برمى گردد و در حال حاضر يادبودی از جنگ جهانی دوم است.
ساير گورستان های تهران
برخی از گورستان های اقليت های مذهبی و اقوام ديگر عبارتند از: ارامنه، كليميان، هندوها، مسيحيان (وابسته به سفارت انگليس) آشوری ها وهمچنين گورستان روس ها در زمينی به مساحت يک هكتار در خيابان وثوق و گورستان ارامنه و فرانسوی ها و ايتاليايی ها در زمينی به مساحت سه هكتار در همان خيابان قرار دارد.
مقبره های ديلمی و سلجوقی ري
مقبره های ديلمی و سلجوقی يا كوه نقاره خانه که مربوط به دوران سلجوقی است از يادگارهای تاريخی شهرری بوده و با شماره 203 به ثبت رسيده است.
بازارها، تیمچه های استان تهران بازار تهران
بازار بزرگ تهران که هنوز هم از اصلی ترين مراکز خريد تهران است از يادگارهای زمان فتحعليشاه قاجار می باشد. اين بازار مجموعه ای از دالان ها و كوچه های تو در تو با رديف دكان ها و راسته مغازه هايی است كه گويی تمامی ندارند و همين معماری سنتی و جالب است که آن را ممتاز از ساير بازارها نموده است. امروزه بخش هايی از بازار مانند بازار بين الحرمين، ديگر آن نقش پيشين را ندارند اما هنوز از نظر جنبه تجاری رونق بسيار دارند. مجموعه بازار تهران دارای بخش های مختلفی است که از آن جمله می توان به تيمچه علاءالدوله، تيمچه قيصريه، تيمچه مهديه، چهار سوق بزرگ، بازار امير، تيمچه امين اقدس، تيمچه صدراعظم، تيمچه كتاب فروشان و بازار بين الحرمين اشاره نمود.
تيمچه علاءالدوله تهران
اين بنا در ميانه قرن سيزدهم هجری قمری به وسيله شخصی به نام علاءالدوله ساخته شده است و از ويژگی های معماری تيمچه های بازاری ايران برخوردار است.
تيمچه قيصريه تهران
اين تيمچه در اوايل قرن سيزده هجری قمری و در زمان قاجاريه ساخته شده است. اين بنای معروف، شامل سقف عظيم دو پوششی است و يزدی بندی های محكمی دارد كه در بازار بزرگ و پس از بنای چهار سوق واقع شده است.
تيمچه مهديه تهران
اين تيمچه در اوايل قرن سيزدهم هجری قمری ساخته شده، دارای سقف بزرگ صدفی و يزدی بندی های محكم و عالی است.
چهار سوق بزرگ تهران
چهارسوق بزرگ، يكی از قديمی ترين بناهای تهران است كه در بازار اصلی شهر تهران و در اواسط قرن سيزده هجری قمری و پس از انتخاب اين شهر به پايتختی ايران، ساخته شد.
بازار امير تهران
اين بازار به همت و دستور ميرزاتقی خان اميركبير در قرن سيزده قمری پس از پايتختی تهران ساخته شد.
تيمچه امين اقدس تهران
اين بنا در قرن سيزده هجری قمری در عهد ناصرالدين شاه قاجار ساخته شد و به نام امين(امينه) اقدس، يكی از همسران معروف ناصرالدين شاه موسوم شد. اين تيمچه، شامل تيمچه عظيم، گنبد صدفی و يزدی بندی های محكم مزين به كاشی كاری است. بنای ياد شده در بازار تهران، پس از چهار سوق بزرگ قرار دارد.
تيمچه صدراعظم تهران
اين تيمچه در قرن سيزده هجری قمری به همت ميرزاعلی خان اتابک صدراعظم ايران ساخته شده است. تيمچه صدراعظم دارای پوشش عظيم صدفی با حجره های دو طبقه است.
تيمچه كتاب فروشان تهران
ساختمان تيمچه كتاب فروشان متعلق به قرن سيزده هجری قمری می باشد. پوشش بزرگ صدفی و يزدی بندی های آن چشم گير است.
بازار بين الحرمين تهران
اين بازار بين مسجد امام خمينی(شاه سابق) و مسجد جامع واقع شده و در زمان محمدشاه قاجار ساخته شده است. بازار بين الحرمين عرضه كننده نوشت افزار، كاغذ و مقوا است.
بازار شهر ری
بازار شهر ری که همانند ساير بازارهای ايران از بافتی سنتی برخوردار است از آثار دوران صفوی و قاجاريه می باشد. به دليل تخريب ها و دخل و تصرف هايی كه در طول زمان بر اين بازار وارد شده، باز شناسی بخش صفوی آن ناممكن می نمايد. در سال950 هـ . ق متولی وقت آستانه حضرت عبدالعظيم به دليل مشكل تهيه خواروبار زايرين، درخواستی را تقديم شاه طهماسب کرد كه در پاسخ به آن، شاه دستور ساختن 24 باب دكان را به سمت حرم داد. احداث اين دكان ها شروع شكل گيری بازار فعلی ری است كه ادامه آن به سمت شمال، در زمان ناصرالدين شاه و در چند نوبت انجام گرفت. مرحله اول شکل گيری بازار از چهار سوی كوچک كه بعد از حمام قرار داشته، به سمت شمال و تا ابتدای چهار سوی بزرگ می باشد. مرحله دوم آن به دستور امير كبير ساخته شده است كه شامل چهار سوی بزرگ و راسته كاروان سرای دو قلو می شود. مرحله سوم، ادامه ساخت بازار به سمت شمال بوده است.
مجموعه بازار شهر ری شامل يک راسته اصلی است كه به بازار حضرتی معروف است و جهت آن شمالی، جنوبی بوده و تا ورودی حضرت عبدالعظيم (ع) ادامه می يابد و راسته ديگری كه با راسته حضرتی در چهار سوی بزرگ تلاقی دارد، اين راسته از سمت باختر به راسته كاروان سرای دو قلو و از خاور به ميدانی كوچک می رسد. با اين كه بخش های مهمی از بازار شهر ری در ساليان اخير تخريب گشته است ولی بازار به عنوان نبض اقتصادی شهر ری و مهم ترين معبر دسترسی به حرم حضرت عبدالعظيم هم چنان به حيات خود ادامه می دهد و هر روز تعداد زيادی از زوار حضرت عبدالعطيم(ع) از زير طاق و چشمه های آن عبور می كنند. كسبه بازار شهر ری نيز اغلب به مشاغلی كه در ارتباط با نياز زوار است، مشغول می باشند. مجموعه بازار با شماره 1967 به ثبت رسيده است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)