مدرسه ها و مکتب خانه های استان تهران
مدرسه سپهسالار تهران
مدرسه سپهسالار از مدارس بزرگ و زيبای قرن سيزدهم هـ . ق در شهرستان تهران می *باشد. اين بنا در خيابان شهيد مصطفی خمينی فعلی واقع شده است. بانيان اين مسجد عظيم - كه به مدرسه ناصری تهران نيز مشهور بود- حاج ميرزا حسين خان سپهسالار قزوينی صدراعظم دوره ناصرالدين شاه قاجار و برادرش مشيرالدوله بودند. اين بنا که از بزرگ ترين مدرسه های تهران می باشد، 62 متر طول،61 متر عرض و در حدود 60 حجره دارد و ارتفاع گنبد آن 37 متر است و در صحن مدرسه، باغچه ای پردرخت و زيبا با آب نما ساخته شده است. ساختن اين عمارت معتبر در سال 1296 هجری قمری آغاز شد. مجموعه اين بنای شكوهمند شامل جلوخان، سردر، دهليز، ساختمان دو طبقه و حجره هاست. اين ساختمان دارای چهار ايوان، گنبدی بزرگ، شبستان و چهل ستون، هشت گل دسته، مناره كاشی كاری و مخزن يک كتابخانه معتبر است. درب ورودی اصلی مدرسه در حاشيه خيابان بهارستان قرار دارد. از ضلع خاوری نيز دری به مسجد و مدرسه باز مى شود. در اين دهليز، شاه كاری از معماری و كاشی كاری معروف به هفت كاسه (تاق معلق) به يادگار مانده است. بالای ايوان شمالی اين بنا يک ساعت بزرگ نصب و كتيبه های بى شماری روی كاشی نقش شده است. از مشخصات ممتاز تزيينات اين بنا، گذشته از تاق معلق، كاشی های محصور و خشتی رنگارنگ بناست كه دارای مناظری بسيار زيباهستند. از لحاظ هنر حجاری و سنگ تراشی نيز ستون های يکپارچه آن قابل توجه است.
مدرسه معمارباشی تهران
مدرسه معمار باشی از بناهای به يادگار مانده از دوره قاجاريه است. اين بنا توسط حاج ابوالحسن اصفهانی كه در دوره قاجاريه، دارای منصب معمارباشی بود و لقب صنيع الملک را داشت، ساخته شده است. بر سر در مدرسه کتيبه ای وجود دارد که تاريخ 1303 بر آن حک شده است.
مدرسه معزالدوله تهران
مدرسه معزالدوله از بناهای وقف شده توسط محمداسماعيل* ميرزا معزالدوله می باشد که به سعی و کوشش حاجيه فرخ لقا خانم زوجه مرحوم معزالدوله بنای مدرسه به پايان رسيد. بر کتيبه موجود در مدرسه، تاريخ 1317 ثبت شده است.
مدرسه فيلسوف الدوله تهران
مدرسه فيلسوف الدوله که از بناهای عهد مظفرالدين شاه قاجار می *باشد، توسط ميرزا كاظم طيب رشتی فيلسوف الدوله ملقب به ملک الطبا بنا شده و در سال 1322 وقف شده است. معروف است که بنای اين مدرسه ده سال به طول انجاميد و عاقبت هم پايان نيافت زيرا فيلسوف می خواست دو مناره سر در اصلی را زيباتر از مناره*های امام زاده سيداسماعيل در مجاورت بنای خود تزيين نمايد ولی عمر او كفاف نداد و مناره هم چنان آجری و نيمه تمام باقی مانده است.
کاروان سراهای استان تهران كاروانسراي گچين
كاروانسراي گچين(مادر كاروانسراهاي ايران)
دير گچين ، كاروان*سرايي بسيار استوار و پرشكوه است كه در متون تاريخي به نام*هاي " دژ كردشير " ("كرد" به معني كردگار و "شير" لقب اردشير بابكان بوده است ) " دير الجص " ، " قصر الجص " ، " قصر گچ " و قلعه دير " نيز خوانده شده و به عنوان منزلگاهي بسيار مهم در مسير يكي از راههاي باستاني ايران بوده است . اين بناي تاريخي داراي پلاني با چهار ايوان با وسعتي در حدود 12 هزار مترمربع شامل قسمتهايي چون : مسجد ، شترخان ، آسياب مي باشد و با وجود كشف سرويس هاي بهداشتي كشف شده در سال*هاي اخير مي توان آن*را نه تنها به عنوان مادر كاروانسراهاي ايران بلكه يك قلعه كاروان*سرا نام نهاد .از سوي ديگر مشخص شده اين كاروان*سرا در دوره ساساني دژي دفاعي بوده كه بعدها در عصر سلجوقيان با تغيير كاربري به كاروان*سراي بين راهي تبديل شده و در دوره هاي مختلف از جمله دوران صفويه و قاجار مورد مرمت و بازسازي قرار گرفته است .
كاروان سرای فتح علي شاه رباط كريم
كاروان سرای فتح علي شاه از بناهای مربوط به دوران قاجاری است که در كيلومتر 37 جاده تهران - رباط كريم قرار دارد. اين بنا با شماره 1558 به ثبت رسيده است.
كاروان سرای كنارگرد ري
كاروان سرای كنارگرد از يادگارهای تاريخی منطقه فشاپويه شهرری است که مربوط به دوران زنديه بوده و با شماره 1342 به ثبت رسيده است.
كاروان سرای دوقلو ري
كاروان سرای دوقلو و بقاع متصل به آستانه حضرت عبدالعظيم، مربوط به دوران مغول، صفوی، قاجاری و پهلوی بوده و با شماره 406 به ثبت رسيده است.
كاروان سرای شاه عباسی كرج
در مرکز شهر کرج، ضلع جنوب باختری ميدان قدس (شاه عباسی سابق) بقايای بنايی به نام کاروان سرای شاه عباسی وجود دارد که مربوط به دوران صفوی است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)