شعر فرانسه
وقت است بزدایی شاعر، نامت را، زادت را ، نژادت را
سن- ژون پرس
آنجایی که هستی خودش را بر فرد می گشاید ، و با هزار واژه بر اندام نحیف انسانی سرریز می کند ، نایی برای فرد نمی گذارد و حالا وقت دیوانگی است . باید از قالب های منظم فکر و منطق زبان بیرون زد و زبانی آفرید که شایسته این چیز تازه گشوده شده باشد . و هنر تنها زبانی است که در آستین راه های تازه بسیار دارد. گویی شعر زبان هستی است . فلاسفه ای هستند که معتقدند تفکر اصیل تنها در شعر شاعران امکان تحقق یافتن دارد ، و چنین می نماید که فضای فرانسه که موضوع مطالعه ی اینجای ماست محیط مناسبی بوده برای شعر ، حالا چه بخواهیم به عنوان بخشی از ادبیات به آن نگاه کنیم و در چهارچوب ادبیات از آن سخن بگوییم و چه معتقد باشیم که شعر چیز جدیدی است و در بند تعریف های ما از ادبیات نمی ماند .
این دسته بندی شامل شعر فرانسه از آغاز تا 1984 است .
در قرون وسطی یک جور وحدت در تفکر مردم غرب اروپا دیده می شد . زبان واحد لاتین بود . در کمدی الهی دانته می شود نمود این وحدت فرهنگی را دید . اما قلب این جریان فرانسه بود . فرانسه بود که بر این وحدت و یکپارچگی تسلط داشت و به آن شکل می داد . شعر از فرانسه شروع شد . هرچند شعر آن دوره رمانس و اشعار شوالیه ای بود که با آواز رولان آغاز شد . رولان نخستین حلقه زنجیره شعر پهلوانی است که تمام موضوعش جنگ است . رمانس به شعریا داستانی گفته می شود که به یکی از زبان های بومی نوشته شده باشد ، و این به معنای این است که اشعار آن دوره عمدتا عامیانه بودند . رمانس ها شباهتی به اشعار هومر نداشتند بلکه درواقع آثار کوتاه و پراکنده ای متناسب با فضای کند و آرام قرون وسطی بودند . مضمون نخستین آثار از رمانسهای قرون وسطی درباره اعمال قهرمانی و پهلوانی های شارلمانی و درباریان او بود، هر چند ،گاه نیز به معاصران دوران شارلمانی در اعصار تاریک می پرداختند. به دنبال این آثار نخستین، رمانسهایی در باره پهلوانی های تاریخی یا اساطیر روم ؛ یونان و تروا و قصه هایی از ماجرای شگفت انگیز آرتور ، پادشاه انگلستان، و شهسوارانش پدید آمد . بزرگترین رمانسی که بر پایه مضامین کلاسیـک در این دوران ساختــه شد ، رمانس تــروا بود که توسط "بنوا دوسی مور" از مردم شمال شرقی فرانسه در قالب مجموعه ای با سی هزار مصراع به رشته نظم در آمد . رمانسهایی تاریخی از این قبیل در عصر جدید نیزنوشته شده اند . مانند جنگ و صلح تولستوی .
رمانس تروا به زبانهای مختلف ترجمه شد و حتی بیش از آن نمونه ای شد برای تقلید نویسندگان دیگر. از آن جمله باید به« شرح انهدام تروا» اشاره کرد که توسط گیدو دو کلومنیس در فرانسه و به زبان لاتین نوشته شد. این کتاب در سراسر اروپا با توفیق عظیمی روبرو شد که یکی از دلایل آن زبان جهانی آن بود.
رمانس تروا تنها یکی ازصدها رمانسی بود که بر اساس مضامین کلاسیک ساخته شد ، البته باید گفت که کیفیت و کاربرد تاریخی همه آنها و منابع آنها نیز یکی بود ، برای مردمان قرون وسطی تاریخ جهان و بسیاری از سرزمینهای جهان ناشناخته بود از این رو هرکس قصه های شگفت و غریب درباره هر یک را به رغبت می شنید و می پذیرفت
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)