دیوان اشعار خاقانی

[sorna]

دیوانهٔ چنبری هلال تو منم

پروانهٔ عنبری مثال تو منم

نیلوفر خورشید جمال تو منم

خاکستر آتش خیال تو منم

[sorna]

در خواب شوم روی تو تصویر کنم

بیدار شوم وصل تو تعبیر کنم

گر هر دو جهان خواهی و جان و دل و دین

بر هر دو و هر سه چار تکبیر کنم

[sorna]

دود افکن را بگو که بس نالانم

دودی بر شد که دودگین شد جانم

بر من بدلی کرد به دل جانانم

دل گردانی مکن که سرگردانم

[sorna]

ای کرده تن و جان مرا مسکن غم

در باغ دلم شکفته شد سوسن غم


تا پای مرا کشید در دامن غم

غم دشمن من شده است و من دشمن غم

[sorna]

روز از پی هجر تو بفرسود دلم

شب در پی روز وصل نغنود دلم

بس روز که چون روز روان بود دلم

تا با تو شب شبی بیاسود دلم

[sorna]

هر روز در آب دیده‌اش می‌یابم

شد ز آتش و آب صبر برده خوابم

هرچند که بر آتش عشقت آبم

در عشق چو آب پاک و آتش نابم

[sorna]

گردون قفسی است سبز پرچشمه چو دام

مرغان همه زین قفس پریدند مدام

دیری است در این قفس ندیده است ایام

یک مرغ چو من همای خاقانی نام

[sorna]

گر هیچ به بندگیت درخور باشم

در شهر تو سال و مه مجاور باشم

شروان ز پی تو کعبه شد جان مرا

گر برگردم ز کعبه کافر باشم

[sorna]

گفتی بروم، مرو به غم منشانم

تا دست به جان درنکند هجرانم

جانم به لب آمده است و من می‌دانم

هان تا نروی تا نه برآید جانم

[sorna]

ای سلسلهٔ زلف تو یکسر جنبان

دیوانه شدم سلسله کمتر جنبان

دارم سر آنکه با تو در بازم جان

گر هست سر منت سری در جنبان