دیوان اشعار هاتف اصفهانی

[sorna]

گر فاش شود عیوب پنهانی ما
ای وای به خجلت و پریشانی ما
ما غره به دین‌داری و شاد از اسلام

گبران متنفر از مسلمانی ما

[sorna]

ای غیر بر غم تو درین دیر خراب
با یار شب و روز کشم جام شراب
از ساغر هجر و جام وصلش شب و روز

تو خون جگر خوری و من باده‌ی ناب

[sorna]

از عشق کز اوست بر لبم مهر سکوت

هر دم رسدم بر دل و جان قوت و قوت
من بنده‌ی عشق و مذهب و ملت من

عشق است و علی ذالک احیی و اموت

[sorna]

روی تو که رشک ماه ناکاسته است
باغی است که از هر گلی آراسته است
گر زان که خدا نیز وفائی بدهد

آنی که دل من از خدا خواسته است

[sorna]

ساقی فلک ارچه در شکست من و توست
خصم تن و جان می‌پرست من و توست
تا جام شراب و شیشه‌ی می باشد

در دست من و تو، دست دست من و توست

[sorna]

این تیغ که شیر فلکش نخجیر است
شمشیر وکیل آن شه کشورگیر است
پیوسته کلید فتح دارد در مشت

آن دست که بر قبضه‌ی این شمشیر است

[sorna]

این تیغ که در کف آتشی سوزان است
هم دشمن عمر و هم عدوی جان است
با این همه جان بخشد اگر نیست شگفت

چون در کف فیاض هدایت خان است

[sorna]

این تکیه که رشک گلستان ارم است
مانند حرم مکرم و محترم است
بگریز در آن از ستم چرخ که صید

از هر خطر ایمن است تا در حرم اس

[sorna]

یک لحظه کسی که با تو دمساز آید
یا با تو دمی همدم و همراز آید
از کوی تو گر سوی بهشتش خوانند

هرگز نرود وگر رود باز آید

[sorna]

هر شب به تو با عشق و طرب می‌گذرد
بر من زغمت به تاب و تب می‌گذرد
تو خفته به استراحت و بی تو مرا

تا صبح ندانی که چه شب می‌گذرد