دو بیتی های باباطاهر

[sorna]

مو آن محنت کش حسرت نصیبم

که در هر ملک و هر شهری غریبم


نه بو روزی که آیی بر سر من

بوینی مرده از هجرحبیبم

[sorna]

مو آن دل داده یکتا پرستم

که جام شرک و خود بینی شکستم


منم طاهر که در بزم محبت

محمد را کمینه چاکرستم

[sorna]

من آن مسکین تذروبی پرستم

من آن سوزنده شمع بی‌سرستم


نه کار آخرت کردم نه دنیا

یکی خشکیده نخل بی‌برستم

[sorna]

بروی دلبری گر مایلستم

مکن منعم گرفتار دلستم


خدا را ساربان آهسته میران

که من وامانده‌ی این قافلستم

[sorna]

به عشقت ای دلارا نگروستم

نوید وصل تو تا نشنوستم


بدل تخم وفایت کشتم آخر

بجز اندوه و خواری ندروستم

[sorna]

بشو یاد تو ای مه پاره هستم

بروز از درد و غم بیچاره هستم

تو داری در مقام خود قراری

مویم که در جهان آواره هستم

[sorna]

اگر آئی بجانت وانواجم

وگر نائی به هجرانت گداجم

ته هر دردی که داری بر دلم نه

بمیرم یا بسوجم یا بساجم

[sorna]

الهی ار بواجم ور نواجم

ته دانی حاجتم را مو چه واجم

اگر بنوازیم حاجت روا بی

وگر محروم سازی مو چه ساجم

[sorna]

دلم دردین و نالین چه واجم

رخم گردین و خاکین چه واجم

بگردیدم به هفتاد و دو ملت

بصد مذهب منادین چه واجم

[sorna]

نمیدانم که رازم با که واجم

غم و سوز وگدازم با که واجم

چه واجم هر که ذونه میکره فاش

دگر راز و نیازم با که واجم