دو بیتی های باباطاهر

[sorna]

شب تاریک و سنگستان و مو مست

قدح از دست مو افتاد و نشکست

نگهدارنده‌اش نیکو نگهداشت

وگرنه صد قدح نفتاده بشکست

[sorna]

نفس شومم بدنیا بهر آن است

که تن از بهر موران پرورانست

ندونستم که شرط بندگی چیست

هرزه بورم بمیدان جهانست

[sorna]

نمیدانم دلم دیوانه‌ی کیست

کجا آواره و در خانه‌ی کیست

نمیدونم دل سر گشته‌ی مو

اسیر نرگس مستانه‌ی کیست

[sorna]

ته دوری از برم دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
بجان دلبرم کز هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست

[sorna]

خرم کوه و خرم صحرا خرم دشت

خرم آنانکه این آلالیان کشت


بسی هند و بسی شند و بسی یند

همان کوه و همان صحرا همان دشت
=========================
بهار آیو به صحرا و در و دشت

جوانی هم بهاری بود و بگذشت


سر قبر جوانان لاله رویه

دمی که گلرخان آیند به گلگشت

[sorna]

سیاهی دو چشمانت مرا کشت
درازی دو زلفانت مرا کشت
به قتلم حاجت تیر و کمان نیست
خم ابرو و مژگانت مرا کشت

[sorna]

عزیزا کاسه‌ی چشمم سرایت

میان هردو چشمم جای پایت


از آن ترسم که غافل پا نهی تو

نشنید خار مژگانم بپایت
====================



زدست دیده و دل هر دو فریاد

که هر چه دیده بیند دل کند یاد


بسازم خنجری نیشش ز فولاد

زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

[sorna]

گیج و ویجم که کافر گیج میراد

چنان گیجم که کافر هم موی ناد


بر این آئین که مو را جان و دل داد

شمع و پروانه را پرویج میداد

======================

دو چشمم درد چشمانت بچیناد

مبو روجی که چشمم ته مبیناد


شنیدم رفتی و یاری گرفتی

اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

[sorna]

بیته یارب به بستان گل مرویاد

وگر روید کسش هرگز مبویاد


بیته هر گل به خنده لب گشاید

رخش از خون دل هرگز مشویاد

======================

یکی درد و یکی درمان پسندد

یک وصل و یکی هجران پسندد


من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد

[sorna]

نهالی کن سر از باغی برآرد

ببارش هر کسی دستی برآرد


برآرد باغبان از بیخ و از بن

اگر بر جای میوه گوهر آرد
==================



غریبی بس مرا دلگیر دارد

فلک بر گردنم زنجیر دارد


فلک از گردنم زنجیر بردار

که غربت خاک دامنگیر دارد