سوزاندن (cauterization) در پزشکی به عمل سوزاندن بخشی از بدن از طریق نابود کردن برخی بافتها به منظور برداشتن یک بخش یا بستن زخم گفته میشود.
جهت بریدن بافت و سوزاندن رگهای خونی از دستگاهی به نام الکتروکوتر (Electrocauter) استفاده میشود.
الکتروکوتر
الکتروکوتر در حقیقت یک ژنراتور بسامد رادیویی است. دو الکترود به ژنراتور بسامد رادیویی (RF) متصل میشود که یکی از آنها فعال است و سطح مقطعی بسیار کوچکتر نسبت به الکترود دیگر دارد. الکترود فعال، معمولا به شکل یک ابزار یا پروب ساخته میشود و توسط جراح به کار میرود. الکترود غیرفعال، سطح بسیار بزرگتری دارد. قبلا این الکترود که به «صفحه بیمار» موسوم بود، از یک سطح فلزی تشکیل میشد که زیر ران یا باسن بیمار قرار میگیرد. در حال حاضر بسیاری از بیمارستانها از پد الکترود یک بار مصرف استفاده میکنند که توسط چسب به ران بیمار، متصل میشود.
این ابزار جراحی الکتریکی جهت ایجاد برش وجلوگیری از خونریزی در اتاق عمل کاربرد وسیعی دارد به نحویکه در خونریزیها برای ایجاد لخته، بریدن و شکافتن بافتها و نابود نمودن بافتبه روش سوزاندن کار میرود. این کار توسط اعمال جرقههای الکتریکی میان پروب و بافت که موجب تمرکز گرما وحرارت در محل مورد نظر ونابودی بافت میشود، انجام میگیرد. مزایای استفاده از چاقوی برش الکتریکی نسبت به یک چاقوی برش مکانیکی، یکی امکان انعقاد هم زمان با برش و دیگری جلوگیری از پراکنده شدن سلولهای بیمار به بافتهای اطراف است که مزیت بزرگی به شمار میآید. این وسیله در ابتدا فقط برای عمل انعقاد بافت جهت جلوگیری از خونریزی مورد استفاده قرار میگرفت، ولی در حال حاضر جهت برش بافت یا برش و انعقاد هم زمان مورد استفاده قرار میگیرد. در برش الکتریکی، جریانی از بدن بیمار عبور نمیکند، بلکه نوک پروب از طریق عبور یک جریان الکتریکی از سیم با مقاومت بالا گرم میشود سپس گرمای انتقال یافته از نوک پروب به بافت، باعث برش یا انعقاد آن میشود که به شکل پروب مورد استفاده بستگی دارد. الکتروکوتر یا یا برش دهنده الکتریکی از یک پروب یا تیغه الکتریکی جهت برش بافت و انعقاد آن برای کنترل خونریزی بطور همزمان استفاده میکند. بیشترین کاربرد آن در کنترل و جلوگیری از خونریزی حین اعمال جراحی چشم، صورت، جراحی پلاستیکو ترمیمی است. جلوگیری از خونریزی حین عمل جراحی علاوه بر آنکه برای بیمار امری ضروری وحیاتی است، به جراح امکان میدهد تا ساختارهای بافت تحت عمل را براحتی مشاهده نماید. الکتروکوترهای خاص در جراحیهای پوست و زنان مورد استفاده قرار میگیرند. در این واحدها، از گرما برای برش بافت استفاده میشود. هنگامیکه گرما از طریق پروب گرمایی جهت برش یا انعقاد به بافت اعمال میشود، چندین تغییر ممکن است اتفاق بیفتد که شامل:
1- از هم پاشیدن سلولها و آزاد شدن محتوای داخل آنها.
2- بخار شدن آب داخل بافت که منجر به جمع شدن بافت میشود.
3- پروتئین سلولهای خون و بافت تغییر شکل داده و به شکل لخته در میآید.
نوک پروب مورد استفاده از طریق عبور جریان از سیم با مقاومت بالا گرم میشود و این گرما مستقیماً به بافت اعمال میگردد. 4 نوع پروب الکتروکوتر با پوشش فلزی برای انعقاد و انواع دیگر برای برش و انعقاد همزمان مورد استفاده قرار میگیرد. در حین برش الکتریکی، میزان جریان عبوری از المنت، گرمای تولید شده در پروب را تغییر میدهد. منبع تغذیه الکتریکی که از ولتاژ معمولی تغذیه میکند، میزان جریان عبوری از المنت را تنظیم میکند که از طریق کنترل های قرار گرفته بر روی دستگاه صورت میگیرد. در برخی دستگاهها، المنت حساس به دما مثل ترموکوپل، با پروب ادغام شده و درجه حرارت را مانیتور میکند. همچنین برخی پروبهای برش الکتریکی دارای یک منبع نور با شدت متغیر برای روشن کردن ناحیه مورد جراحی است. استفاده از گاز آرگون جهت افزایش کارایی انعقادی این واحدها، جلوگیری از خونریزی سریع و مؤثر بافت در ارگانهایی با عروق خونی فراوان را امکان پذیر میسازد که به کوترهای ارگونی موسومند. برای انعقاد خون و خشکاندن بافت از پالسهای سینوسی میرا شونده استفاده میشود. امواج سینوسی RF دارای فرکانس طبیعی 250 تا200 KHZ است و معمولاً 120 پالس در ثانیه اعمال میشود. ولتاژ مدار باز در حدود 200تا 300 ولت و توان بر روی بار 500 اهمی در حدود 80 تا 200 وات است. مقدار ولتاژ و توان بستگی به کاربردهای ویژه ویژه دستگاه جراحی الکتریکی دارد. عمل برش با منبع RF موج پیوسته انجام میگیرد.
اغلب دستگاهها در حین کار به دلیل اثر بارگذاری و کشیده شدن جریان قادر به تولید منبع پیوسته نبوده نیاز به مدولاسیون دامنه است. الکترودهای بکار رفته در سایزها و شکلهای مختلف موجود است. الکترود فعال شبیه چاقوی جراحی است، با یک دسته ایزوله که توسط جراح گرفته میشود. سوئیچ دستی که بر روی دسته الکترود قرار دارد اعمال جریان به پروب را امکانپذیر میسازد. در حالیکه هدف پروب فعال، اعمال انرژی به بافت از طریق نوک پروب است که به اعمال برش، انعقاد یا هر دوی آنها منجر میشود. الکترود خنثی (dispersive electrode) دارای عملکرد متفاوتی است. نقش این الکترود در حقیقت تکمیل مدار اعمال RF به بیمار است، بدون آنکه چگالی جریان بالایی برای آسیب رساندن به بافت را داشته باشد که در سادهترین حالت از یک پلیت بزرگ که زیر بدن بیمار قرار میگیرد، تشکیل میشود. در بیشتر اعمال جراحی از یک الکترود خنثی 27 سانتیمتر مربع که بر روی ران قرار میگیرد استفاده میشود. اساس کار دستگاه اینگونه است که جریان الکتریکی از طریق کابلهای مربوط و الکترود فعال به بدن بیمار اعمال میشود سپس جریان الکتریکی از طریق الکترود برگشتی Dispersive Electrode یا Return Electrode که در زیر بیمار قرار دارد و کابل مربوطه، به دستگاه بر میگردد. اثر گرمایی دستگاه که به تخریب بافت منجر میشود، به وسیله مقاومت الکتریکی بافت به جریان با فرکانس و چگالی بالا ایجاد میگردد و دانسیته عبور جریان باعث برش بافت میگردد. جهت جلوگیری از سوختن بافت، الکترود برگشتی بایستی دارای سطح تماس بزرگ با بدن بیمار بوده تا مسیر خروجی با مقاومت کم و چگالی جریان پائینی را ایجاد میکند.
لوازم جانبی دستگاه و روش تمیز کردن آنها
1- قلم تک قطبی
2- الکترودهای قلم تک قطبی برای برش و انعقاد
3- صفحه بیمار با کابل اتصال به دستگاه
4- پدال پایی
5- پنست دو قطبی و کابل اتصال آن به دستگاه
قلم تک قطبی
دستگاه با انواع مختلفی از قلمهای تک قطبی استاندارد، سازگار است و الکترودهای متنوعی که به عنوان الکترود فعال در جراحی تک قطبی استفاده میشوند، نصب میشوند. نصب و تعویض این الکترودها به اسانی صورت می پذیرد و جراح میتواند با چرخاندن هر الکترود، جهت مناسب ومورد نظر خود را انتخاب نماید. روی قلم دو دکمه فشاری وجود دارد که جراح با فشار دکمه زرد رنگ، که به سر قلم نزدیکتر است، حالتcutting و با فشار دکمه آبی رنگ، حالت coagulation را انتخاب مینماید. برای تمیز کردن قلم تک قطبی، نباید از وانهای شستشوی اولتراسونیک استفاده شود. همچنین، برای تمیز کردن آن نباید از دستگاههای هوای داغ استفاده شود. پس از هر بار استفاده از قلم تک قطبی، با استفاده از الکل یا مواد ضد عفونی کننده، سطح قلم و کابل را کاملاً تمیز کنید. همچنین میتوانید کابل و قلم را در محلولهای ضد عفونی با توجه به دستورالعمل استفاده از مواد ضد عفونی کننده، کاملا غوطه ور کنید. البته این کار ممکن است از عمر مفید قلم، به خاطر اکسید شدن اتصالات و فیشها بکاهد. پس از این کار، قلم و کابل را کاملا با اب استریلیزه شده شستشو دهید. سپس در صورت نیاز، با استفاده از دستگاه اتوکلاو، تا دمای حداکثر 134 درجه سانتیگراد، کابل و قلم تک قطبی را استریلیزه کنید. هیچگاه کابل را به دور قلم تک قطبی نپیچید، زیرا این کار باعث تغییر شکل کابل در دراز مدت میشود.
الکترودهای قلم تک قطبی
انواع گوناگونی از الکترودهای فعال با شکلها و ابعاد متنوع وجود دارد، که جراح میتواند با انتخاب مناسب ترین نوع آنها ، عمل جراحی را انجام دهد. الکترودها باید از جنس مرغوب با صافی سطح بالا تهیه شده است که حتی الامکان از چسبیدن بافت به الکترود جلوگیری میکند. برای تمیز کردن، ابتدا باید بافتهای باقیمانده روی الکترود با برسهای زبر که از جنس مس یا فولاد میباشد، برای تمیز کردن این الکترودها نباید از ابزار تیز مثل، چاقو یا قیچی استفاده شود زیرا خراب شدن سطح این الکترودها باعث چسبیدن بافتها به الکترود در هنگام استفادههای بعدی میشود. برای تمیز کردن الکترودها میتوان از وان شستشوی اولتراسوند استفاده کرد و برای استریلیزه کردن نیز، میتوان از هوای داغ تا 180 درجه سانتیگراد استفاده نمود.
صفحه بیمار
انتخاب جنس و ابعاد صفحه بیمار، بستگی به توان خروجی مورد استفاده دارد. به منظور ایمنی بیمار، لازم است با توجه به حداکثر توان خروجی مورد استفاده روی هر بیمار، حداقل سطح تماس لازم برای صفحه بیمار، رعایت شود. صفحه بیمار از جنس سیلیکون هادی میباشد. نرمی و انعطاف پذیری این صفحه، باعث سهولت استفاده و امکان بکارگیری آن در نواحی مختلف بدن بیمار میباشد. همچنین امکان اتصال با ECG و یا آندوسکوپی به کانکتور این صفحه فراهم است. صفحه بیمار، با یک کابل با طول 3 متر به دستگاه متصل میشود. برای تمیز کردن و ضد عفونی کردن صفحه بیمار، دقیقاً مشابه قلم تک قطبی عمل کنید.
پدال پایی
برای فعال کردن ژنراتورها Monopolar , Bipolar میتوان از پدال پایی دوتایی استفاده کرد. در حالت Monopolar با فشار پدال زرد رنگ، وضعیت Cutting انتخاب میشود و با فشار پدال آبی رنگ، وضعیت Coagulation انتخاب میشود. ضمناً، اگر به صورت همزمان، دو پدال فشار داده شود، هیچ کدام از ژنراتورهای تک قطبی فعال نمیشوند. در حالت Bipolar هر کدام از پدال های زرد یا آبی به تنهایی و یا با هم فشار داده شوند، خروجی دو قطبی فعال میشود. ساختار این پدال در مقابل ریزش آب و نفوذ مایعات محافظت شده است و نیز ضد اشتعال است. ضد اشتعال بودن پدال، بدین معناست که از این پدال میتوان حتی در نواحی که احتمال نشت مواد بیهوشی یا ضد عفونی کننده قابل اشتعال وجود دارد، استفاده کرد. ضمناً، برای ضد عفونی کردن یا تمیز کردن سطح پدال، از هر ماده ضدعفونی کننده حتی اگر قابل اشتعال باشد، میتوان استفاده کرد. برای حمل ونقل پدال از کابل استفاده نشود و حتیالامکان از اعمال فشار به محل اتصال کابل به پدال اجتناب شود. ضمناً، از پیچیدن کابل به دور پدال به صورت محکم و با فشار، خودداری شود. در صورتی که از پدالهای دیگری که از پدال های دیگری که ضد اشتعال نیستند، استفاده شود، باید توجه داشت که اولاً، در تمیز کردن و ضد عفونی کردن انها از مواد اشتعال زا استفاده نشود و ثانیاً، در منطقه 25 سانتی متری از محل هایی که احتمال نشت مواد بیهوشی قابل اشتعال وجود دارد، مورد استفاده واقع نشود. این ناحیه مشهور به Medical zone است .
پنست دو قطبی
انواع گوناگونی ازپنستهای Bipolar با شکلها و ابعاد مختلف، برای انعقاد بافتها قابل استفاده است. به غیر از انتهای دو سر پنست، بقیه نواحی از مواد عایق پوشیده شده است که هنگام تماس با بافت، به غیر از نوک پنست، در نواحی دیگر انعقاد رخ نمیدهد و همچنین، باعث سوزش دست جراح هنگامی که خروجی دو قطبی فعال میشود، نخواهد شد. در انتهای پنست (محل اتصال با کابل) رابط خروجی دو قطبی قرار دارد. نحوه ضد عفونی و استریل کردن کابل و پنست دو قطبی، مشابه قلم تک قطبی است وتا دمای 134 درجه سانتیگراد قابل استریلیزه کردن میباشند. برای تمیز کردن و ضدعفونی کردن ونگهداری پنست دو قطبی نکاتی که در تمیز کردن الکترودهای تک قطبی ذکر شد بایستی رعایت شود خصوصا برای تمیز کردن نوک پنست از اشیای سخت و زبری که باعث از بین رفتن پوشش عایقی پنست میشود اصلاً استفاده نشود. از اعمال فشار زیاد به پنست ویا باز کردن دو شاخۀ پنست از یکدیگر اجتناب کنید زیرا باعث خرابی پوششهای عایق روی پنست میشود.
از پیچیدن کابل دو قطبی به صورت محکم و با فشار اجتناب کنید زیرا این کار باعث تغییر شکل کابل در دراز مدت میشود.
ایمنی الکتروکوتر
الکتروکوتر، یک تولیدکننده امواج الکترومغناطیسی با توان بالا است که در صورت استفاده نادرست، تهدیدی برای سلامت کاربران و بیماران است. متداول ترین صدمه به بیماران، سوختگی در نقاط نامناسب بدن است. اصلی ترین دلیل آن هم خراب بودن یا استفاده نادرست از الکترود یا پد بیمار است. در صورتی که این الکترود یا پد، درست متصل نشود یا بر روی برجستگیهای استخوانی قرار گیرد به موجب کاهش امپدانس محل اتصال، چگالی جریان افزایش مییابد. هرگونه ناهمواری در سطح اتصال میتواند سوختگی ایجاد کند. استفاده از ژل در محل اتصال الکترود به بدن نیز جهت ایمنی بیشتر، توصیه میشود. خطر دیگر زمانی پیش میآید که یک نقطه روی بدن بیمار با یک مقاومت کمتر، زمین شود در نتیجه جریان اصلی به زمین نابجا هدایت میشود. اگر چگالی جریان از طریق نقطهای که به اشتباه زمین شدهاست، به اندازه کافی بالا باشد، سوختگی رخ میدهد. وجود حفرههای میکروسکوپی روی دستکش جراح، ریختن هر نوع مایع داخل ماشین، استفادههای نابجا از سیستم (استفاده از سطح رویی دستگاه به عنوان میز) و...... صدمات جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت.
نكات زیر در هنگام به كارگیری صفحه بیمار باید رعایت شوند:
• عملكرد مدار ایمنی صفحه بیمار باید پیش از هر جراحی كاملا بررسی شود.
• در حالت مونوپلار اگر صفحه بیمار بسته نشود یا اتصال صحیحی نداشته باشد، جریان از بیمار به اشیاء هادی مانند تخت جراحی، قسمت های فلزی دیگر یا نواحی مرطوب و غیره جاری می شود و چگالی جریان می تواند بسیار بزرگ باشد و باعث ایجاد سوختگی در نواحی تماس بیمار با این قسمت ها شود.
• سطح هادی الكتریكی بیمار حداكثر cm2180 است و صفحه بیمار بهتر است روی بازوها یا ران ها نزدیك ناحیه ای كه عمل جراحی انجام می شود بسته شود.
• صفحه بیمار در محدوده مشخص شده باید تا جایی كه ممكن است از ناحیه ای كه عمل جراحی روی آن انجام می شود دور باشد. در شكل مناسب ترین نقاط برای بستن صفحه بیمار نشان داده شده است (شکل-14).
• هنگام جایگذاری الكترودها و اتصالات دقت زیادی باید به عمل آید. مسیر جریان فركانس بالا در بدن بیمار باید تا جایی كه ممكن است كوتاه باشد. بنابراین صفحه بیمار باید به ناحیه ای كه عمل جراحی روی آن انجام می شود نزدیك باشد و اتصال الكتریكی خوبی با پوست بیمار داشته باشد.
• در طول عمل جراحی صفحه بیمار باید با پوست بیمار اتصال كامل و قابل اطمینانی داشته باشد و اگر صفحه بیمار روی اندام ها بسته شود نباید باعث ایجاد خونریزی شود.
• كابل های الكترودهای فركانس بالا باید تا جایی كه ممكن است كوتاه باشد و پیچ خوردگی نداشته باشند و نباید با بیمار و كابل های دیگر تماس داشته باشند.
• مسیر برگشت جریان فركانس بالا باید تا جایی كه ممكن است كوتاه باشد و به صورت متقاطع با بدن و به خصوص قفسه سینه قرار نگیرد.
• رسانایی الكتریكی پوست در محل نصب صفحه بیمار باید با پاك سازی از چربی، ماساژ و برس كشیدن و مالیدن محلول نمك افزایش یابد تا عبور جریان فركانس بالا بهتر شود.
• صفحه بیمار را نباید مستقیما روی رگ های بزرگ نزدیك پوست نصب كرد. این صفحه باید طوری محكم قرار گیرد كه حتی اگر بیمار حركت كرد تمام سطح تماس و اتصالات مربوطه به جای باقی بمانند.
• الكترود خنثی نباید روی نواحی استخوانی یا مو دار بسته شود. موهای ناحیه ای که صفحه بیمار روی آن بسته می شود، باید پیش از عمل جراحی تراشیده شود.
• در هنگام استفاده از دستگاه نباید بیمار با قسمت های فلزی كه زمین شده اند تماس پیدا كند. این مسئله ممكن است در برخی جراحی ها امكان پذیر نباشد. در هر صورت برای بیشتر كردن ایمنی بیمار، باید استفاده از این قبیل موارد در جراحی كاهش پیدا كند.
• کابل های دستگاه نباید به گونه ای قرار گیرند كه در تماس با بدن بیمار یا سایر کابل ها باشند.
• الكترودها و پروب های دستگاه های مانیتورینگ، تحریك كننده ها و دستگاه ها و تجهیزات تصویر برداری می توانند مسیری برای عبور جریان فركانس بالا حتی در حالتی كه با باطری تغذیه شده یا ایزوله شده باشند، ایجاد كنند. جهت كاهش احتمال خطر الكترودها و پروب های این وسایل باید تا حد امكان از تجهیزات الكتروكوتر دور باشند (چه دستگاه و چه الكترود خنثی). امپدانس ورودی الكترود دستگاه مانیتور می تواند از خطر سوختگی بكاهد اما در هنگامی كه از الكترودهای سوزنی استفاده می شود اتصال این الكترودها و دستگاه در هنگام كار با دستگاه الكتروكوتر باید جدا شوند تا از خطر سوختگی بیمار بكاهند.
• کابل ها و لوازم جانبی چند بار مصرف باید مرتبا طبق دستور العمل های سازنده تست و ارزیابی شوند.
• كاهش توان خروجی یا نقص در كاركرد دستگاه الكتروكوتر ممكن است از عدم اتصال صحیح الكترود زمین باشد. بنابراین تا شناسایی کامل دقیق عیب سیستم باید از بالا بردن یا افزایش توان دستگاه خودداری به عمل آید. در هنگام استفاده از حالت تك قطبی به علت حرکت های بیمار، ممكن است اتصال صحیح بین بیمار و الكترود دستگاه از بین برود.
• استفاده از دستگاه الكتروكوتر می تواند باعث ایجاد تداخل امواج الكترو مغناطیس و تأثیر بر روی سایر دستگاه های پزشكی مانند پیس میكرهای قلبی شود. بنابراین پیش از استفاده باید، از خطرناك نبودن این امواج برای بیمار اطمینان حاصل شود.
• هنگام جراحی الكتریكی ایجاد جرقه در الكترودهای فعال غیر قابل اجتناب است بنابراین بهتر است از به كار بردن مواد بیهوشی قابل اشتعال یا گازهای اكسید كننده مانند اكسید نیتروژن (N2O) و اكسیژن در صورتی كه عمل جراحی در ناحیه قفسه سینه یا سر، انجام می شود، اجتناب شود. مگر آنكه این مواد از محل جراحی دور شوند.
• باید از تماس مواد و وسایل آتش زا با الكترودهای دستگاه جدا خودداری شود. جهت جلوگیری از سوختگی در حین جراحی باید از وارد کردن الكتروكوتر به داخل نای خودداری شود.
• اگر از وسایل جانبی كه دارای كانكتور مشابه باشند استفاده شود، ممكن است باعث ایجاد خطر شود. بنابراین هنگام استفاده از این وسایل به نوع خروجی كه این وسایل برای آنها طراحی شده اند توجه شود.
• اگر به طور موقت از الكترود دستگاه استفاده نمی شود، این الكترود باید داخل یك محفظه ایزوله نگهداری شود. هرگز نباید از الكتروكوتر برای ختنه استفاده شود.
• دودی كه هنگام استفاده از دستگاه بر می خیزد برای جراح و كادر جراحی ضرر دارد. در این مورد استفاده از ماسک هایی برای فیلتركردن یا روش های دیگر توصیه می شود.
• خون، محلول نمك فیزیولوژی، مایع جنینی و مایعات دیگر هادی الكتریكی هستند و ممكن است باعث ایجاد مدار بسته فركانس بالا شوند. باید از نفوذ این مایعات به درون قلم سوئیچ دار جلوگیری كرد.
• اگر به طور موقت از دستگاه استفاده نمی شود و دستگاه در حالت AUTO قرار دارد، باید از قرار دادن الكترود روی بدن بیمار یا سطوح هادی خودداری شود.
• الكترود فعال نباید با قسمت های فلزی یا صفحه بیمار به منظور اثبات عملكرد دستگاه، اتصال داده شود.
• الكترود فعال جراحی الكتریكی نباید نزدیك الكترودهای ECG استفاده شود حداقل (فاصله cm15).
• سطوح الاستیك روی تخت های جراحی كمی الكتریسیته ساكن را هدایت می كنند. برای عایق كردن بیمار در برابر جریان های فركانس بالا می توان یك حوله خشك و جاذب بین بدن بیمار و تخت قرار داد. در مدت جراحی این حوله نباید مرطوب شود.
• قسمت هایی كه تعرق زیاد دارند و محل های ارتباط پوست با پوست (مثلا بین دست ها و بدن بیمار) باید با پارچه خشك جدا شوند.
• هنگام جراحی روی قسمت هایی از بدن كه عرض كمی دارند می توان از روش دو قطبی به منظور جلوگیری از انعقاد ناخواسته در دیگر نواحی استفاده كرد.
• مناسب ترین توان خروجی توانی است كه با بهترین اثر برشی یا انعقادی بدست می آید و آثار نامطلوب مانند كربنیزاسیون، سوختگی و غیره به حداقل مقدار می رسند. این توان به پارامترهای فراوانی بستگی دارد مانند شكل الكترود فعال، خواص بافت، تكنیك شخصی كادر جراحی و غیره. برای كم كردن آثار جانبی نامطلوب مانند كربنیزاسیون بافت، خطر سوختگی بیمار و غیره باید همیشه دقت كرد كه توان خروجی مورد استفاده تا حد امكان كم باشد.
بنابراین تمام اعضای یك تیم جراحی كه در اتاق عمل از دستگاه جراحی الكتریكی استفاده می كنند باید به اصول عملكرد و نحوه استفاده صحیح، قابلیت ها و محدودیت های این وسیله آشنایی كامل داشته باشند و احتیاط های لازم را در این زمینه رعایت کنند.بیشترین مشكلات در استفاده از ESUها، سوختگی ها و جراحات بافت، آتش سوزی و همچنین تداخل الكتریكی این وسیله با دیگر تجهیزات مورد استفاده در اتاق عمل است.
منابع
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)