- تعزير روزه خواران چيست ؟ روزه خوارى بر دو گونه است : روزه خوارى مجاز كه براى بيماران و مسافران و... مطرح است و روزه خوارى غير مجاز كه به عنوان عصيان و تمرد در پيشگاه خدا صورت مى گيرد كه اين گونه آدمها را حاكم شرع ، طبق صلاحديد خود مى تواند مورد تعزير قرار دهد. در برخى از احاديث بيست شلاق و در بعضى ديگر بيست و پنج بچشم مى خورد و اين تعزير غير از كفاره اى است كه براى روزه خوار غير مجاز مقرر شده است . بنابراين به عنوان تعزير، مى توان كسانى را كه در ماه رمضان حرمت شكنى مى كنند شلاق زد.

5- در احاديث و قرآن اثرات روحى و جسمى فراوانى براى روزه ذكر شده ، در حالى كه در زندگى روزمره بعضى از روزه داران ، ديده نمى شود، راز آن چيست ؟ انسانها در رابطه با روزه چند گروه اند:

- دسته اى روزه را سد راه آزاديهاى نفسانى خود مى دانند، لكن چون يك دستور آسمانى است به اكراه بدان تن مى دهند ولى در درون ، بدان رضايت كامل نداشته و همواره در پى بهانه اى جهت فرار از روزه اند.

- دسته اى هم به روزه توجه دارند و هم بدان مى پردازند و از اينكه از طريق روزه به ضيافت الهى فرا خوانده شده اند، شاد و مسرورند. اين گروه خود شامل دسته اند:

گروهى مبطلات متعارف روزه را رعايت مى كنند. (روزه عام )

گروهى علاوه بر روزه دهان ، كل اعضاى بدن آنان روزه دار است . (روزه خاص )

گروهى نه تنها همه اعضا و جوارح ظاهرى آنها روزه دار است ، بلكه دل و جان آنان نيز روزه دار است . روزه خاص الخاص اينان در همه احوال به خدا مى انديشند و غير را در عرصه دل راه نمى دهند.

آنچه در باب فوائد و آثار حياتبخش روزه در احاديث و قرآن آمده است ، غالبا مربوط به روزه خاص الخاص است ، و اين نوع روزه است كه فرد و جامعه را مى سازد و انسانها را تربيت مى كند. به طور مثال ، پزشك به بيمار مى گويد: اگر فلان دارو را مصرف كنى ، شفا مى يابى . بيمار مى گويد: من آن را مصرف كردم ، ولى درمان نشدم . پزشك مى گويد: صرفا دوا خوردن راه چاره نيست ، بايد در كنار آن ، پرهيز را هم از نظر دور نمى داشتى و از بعضى از غذاها كه دارو را خنثى مى كنند دورى مى جستى . شخص روزه دار نيز علاوه بر اجتناب از خوردن و آشاميدن و ديگر مبطلات روزه ، بايد از آنچه مانع كمال اثر روزه مى شود پرهيز و دورى كند.

خلاصه اين كه ، روزه كامل را بايد در پيشگاه خالق متعال عرضه داشت و سپس ، در انتظار پاداش گرانسنگ از سوى خدا بود و اثرات حيات بخش در نفس و زندگى روزه دار گرديد، ولى آنجا كه روزه مطابق خواست الهى ، صورت نگيرد، پاداش لازم و شايسته و تاءثير كامل و بايسته را نيز ندارد.

6- چرا اين ماه را رمضان خوانده اند؟ اول اينكه ، امام صادق (ع ) فرمود: در سخن گفتن ، دقت و نگوييد رمضان آمد و رفت و...؛ زيرا رمضان نامى از نامهاى خداست . بايد بگوييد، شهر رمضان . اميرالمومنين (ع ) نيز فرمود: بگوييد شهر رمضان ، شما نمى دانيد كه رمضان چيست ؟ (33).

دوم اينكه رمضان ، از ماده رمض به معناى شدت گرماست ؛ گرمايى كه چيزى را آب كند. اين ماه چون از عوامل غفران و از اسباب نابود كردن گناهان ، است آن را رمضان لقب داده اند.

7- چرا در ماه رمضان ، شياطين را در حال سلطه بر بعضى انسان ها مى بينم ؟ پاسخى كه براى پرسش پنجم داده شد جواب مناسب را به دست مى دهد يعنى روزه خدا پسند و كامل اثر فرار دهندگى دارد و شياطين را ماءيوس مى كند و آنها را مى بندد نه روزه شيطان پسند بعضى از افراد را شيطان آنچنان مورد تاءثير خود قرار داده است كه اگر يك ماه به سراغ او نيايد او همچنان در خط او عمل مى كند و مهمتر آنكه در دوران حكومت موعود اسلام كه شياطين و فرزندانش به قتل رسيده اند، باز هم نافرمانيها كم و بيش وجود دارد؛ زيرا هواهاى نفسانى حضور دارند، در ماه مبارك رمضان نيز مى تواند مساءله از اين قرار باشد.

امام خمينى (قدس سره ) مى فرمايد: طورى نباشيد كه پيش از فرا رسيدن شهر رمضان همانند ساعت به دست شيطان كوك شده باشيد. در اين يك ماه كه شياطين در زنجيراند. شما به طور خودكار به معاصى و اعمال خلاف دستورات اسلام مشغول گرديد. گاهى انسان عاصى و گرفتار بر اثر دورى از حق و كثرت معصيت آنچنان در تاريكى و نادانى فرو مى رود كه ديگر نيازى به وسوسه شيطانى ندارد، خود به رنگ شيطان در مى آيد صبغة الله مقابل صبغه شيطان است . (34)