ظرفيتي مغفول در آبعلي
مهمانسرايي كه متروکه شد
جام جم آنلاين: هتل آبعلي قديمي ترين سازه بتني و نخستين مهمانسراي سبک مدرن کشور است که با بي توجهي مسئولان مربوطه به يک خانه متروک مبدل شده است.
به گزارش مهر در آبعلي، حفظ ابنيه تاريخي و اهميت به آثار باستاني از جمله مواردي است که اين روزها حتي کشورهايي با تمدن چند صد ساله نيز بدان روي آورده اند و ديده مي شود در کشوري تازه متمدن با بزرگنمايي چند تخته سنگ کنار هم چيده شده براي خود تمدن مصنوعي عظيمي ساخته و آن را به رخ ساير ملل مي کشند.
در کشور ما از اين گونه آثار باستاني به وفور يافت مي شود و آنقدر مصاديق تمدن کهن پارسيان و نسل آريايي در تمامي اسناد ملي و مجامع جهاني به ثبت رسيده که شايد اشاره به آنها از حوصله اين گزارش خارج باشد اما اين نمادهاي فرهنگي ارزشمند گاه با بي مهري و فراموشي مسئولان مواجه شده و به سوي نابودي سوق داده مي شوند.
يکي از اين آثار فراموش شده، هتل آبعلي است که قديمي ترين بناي بتني کشور و نخستين مهمانسراي ايران به سبک مدرن است.
هتل آبعلي بنايي تاريخي در 45 کيلومتري پايتخت و بر فراز شهر آبعلي از بخش رودهن و شهرستان دماوند قرار دارد که در سال 1312 و با بهره گيري از طرح معماري دو مهندس روسي و آلماني به شکل يک کشتي مسافري احداث شد.
اين بنا پس از تکميل کاخ مبارک آباد در دهه اول قرن 20 ساخته شد که در آن 80 پله از ابتداي ورودي خيابان تا طبقه فوقاني به شکلي تعبيه شده که فرد سوار بر اسب مي تواند از نقطه ورودي تا طبقه انتهايي را بدون مشکل طي کرده و بازگردد.
ارتفاع و پهناي هر پله که توسط اساتيد هنر سنگ تراشي و گچبري بومي همچون: سيد ميرون ، رضا درويش و مهدي سنگتراش و از سنگ هاي طبيعي ساخته شده، 25 سانتيمتر است ولي درازايي حدود هفت متر دارد که بدين ترتيب افراد بسياري مي توانستند در مسير راهروي اين هتل بدون ايجاد مزاحمت براي يکديگر و به راحتي عبور و مرور کنند.
علاوه بر فضاي داخلي هتل مذکور فضاي بيروني اين بنا نيز قابل تحسين است. باغاتي زيبا داراي درختان کهنسال و سر به فلک کشيده که هر گردشگر يا رهگذري را به سوي خود مي خواند.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)