مفـاتيـح الجنـان

[R A H A]

مقـــــدمـــــه :


اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتاحاً لِذِكْرِهِ وَ خَلَقَ الاْشْيَاءَ نَاطِقَةً


ستايش خداوندى را سزا است كه حمد را كليد ذكر خود قرار داد و تمامى موجودات را گويا


بِحَمْدِهِ وَ شُكْرِهِ وَ الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ الْمُشتَقِّ اسْمُهُ


به ستايش و سپاسگزارى خود آفريد و درود و سلام بر پيامبرش محمد باد كه نامش از نام او


مِنِ اسْمِهِ الْمَحْمُودِ وَ عَلى الِهِ الطَّاهِرينَ اُولِى الْمَكارِمِ وَ الْجُودِ


كه محمود است جدا گشته و هم بر خاندان طاهرينش باد كه صاحبان خوبيها و جودند.

وبعد چنين گويد اين فقير بى بضاعت و متمسّك به احاديث اهل بيت رسالت عليهم السلام
عبّاس بن محمد رضا القمّى خَتَمَ اللّهُ لَهُما بِالْحُسْنى وَ السَّعادَةِ كه بعضى از اخوان مؤمنين
از اين داعى درخواست نمودند كه كتاب مفتاح الجنان را كه متداول شده بين مردم مطالعه
نمايم و آنچه از ادعيه آن كتاب كه سند دارد ذكر نمايم و آنچه را كه سندش به نظرم نرسيده
ذكر ننمايم و اضافه كنم بر آن بعض ادعيه و زيارات معتبره كه در آن كتاب ذكر نشده پس احقر
خواهش ايشان را اجابت نموده و اين كتاب را به همان ترتيب جمع آورده و ناميدم آنرا به
مفاتيح الجنان و مرتّب گردانيدم آن را بر سه باب باب اوّل در تعقيب نمازها و دعاهاى ايّام هفته
و اعمال شب و روز جمعه و بعض ادعيه مشهوره و مناجات خمس عشرة و غيرها باب دوّم در
اعمال ماههاى سال و فضيلت و اعمال روز نوروز و اعمال ماههاى رومى باب سوّم در زيارات و
آنچه مناسب آن بابست اميد كه اخوان مؤمنين بر وفق آن عمل نمايند و اين گنه كار روسياه را
از دعا و زيارات و طلب مغفرت فراموش نفرمايند باب اوّل در تعقيب نمازها و دعاهاى ايّام هفته و
اعمال شب و روز جمعه و بعض ادعيه مشهوره و مناجات خمس عشرة و غيرها و در آن چند فصل است .

[R A H A]

در تعقيبات مشتركه

منقول از مصباح شيخ طوسى (قده ) و غيره پس هرگاه سلام نماز دادى
سه مرتبه اَللّهُ اَكْبَرُ بگو و بلند كن در هر يك دستها را تا محاذى گوشها پس بگو:


لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ لا نَعْبُدُ
معبودى جز خدا آن معبود يكتا نيست و ما در برابر او تسليميم
معبودى جز خدا نيست و ما جز او نپرستيم

اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ
و دين (و عبادت ) را خالص براى او گردانيم و اگر چه بر مشركان بد آيد
معبودى جز خدا نيست كه پروردگار ما و

رَبُّ آبآئِنَا الاَْوَّلينَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ
پروردگار پدران پيشين ما است معبودى نيست جز خدا كه يكتاى يكتاى يكتاست
به وعده خود وفا كند و

نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاْحْزابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ
بنده اش را يارى كند و لشگرش را عزت دهد و به تنهايى احزاب (باطل )
را منهزم ساخت پس او را است پادشاهى و او راست

الْحَمْدُ يُحْيى وَ يُميتُ وَ يُميتُ وَ يُحْيى وَ هُوَ حَىٌّ لايَمُوتُ بِيَدِهِ
سپاس كه زنده مى كند و مى ميراند و بميراند و زنده كند و او است
زنده اى كه نمى ميرد

الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ پس بگو :
هر خيرى به دست او است و بر هر چيز قادر است

اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ پس بگو :
آمرزش مى خواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست زنده و پاينده است
و به سوى او توبه كنم

اَللّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِكَ وَ اَفِضْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ انْشُرْ عَلَىَّ
مِنْ رَحْمَتِكَ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَكاتِكَ
بار خدايا مرا از جانب خود راهنمائيم فرما و از زياده بخششت به من افاضه نما
و از رحمتت بر من بگستران و از بركاتت بر من فرو بار

سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُنُوبى كُلَّها جَميعاً فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ
منزهى تو معبودى جز تو نيست تمامى و همه گناهانم را بيامرز
زيرا جز تو كسى تمامى

الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعاً اِلاّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ اَحاطَ بِهِ
و همه گناهان را نيامرزد بار خدايا من از تو درخواست مى كنم
هر چيزى را كه علمت بدان احاطه نمود

عِلْمُكَ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ
و پناه مى برم به تو از هر شرى كه علمت بدان احاطه نمود بار خدايا من از تو

عافِيَتَكَ فى اُمُورى كُلِّها وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْيا وَعَذابِ
در تمام كارهايم عافيت مى خواهم و به تو پناه مى برم از رسوائى
و خوارى دنيا و عذاب

الاْخِرَةِ وَاَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَ عِزَّتِكَ الَّتى لا تُرامُ وَ قُدْرَتِكَ
آخرت و پناه مى برم به ذات بزرگوارت و به عزتت كه فوق آن متصور نيست
و به قدرتت

الَّتى لا يَمْتَنِعُ مِنْها شَىْءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الاَْوْجاعِ
كه چيزى از آن سرپيچى نتواند از شر دنيا و آخرت و از شر تمامى دردها


كُلِّها وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ
و از گزند هر جنبنده اى كه تو فرمانرواى او هستى همانا پروردگار من بر روش


مُسْتَقيمٍ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ تَوَّكَلْتُ عَلَى الْحَىِّ
حقى است و هيچ جنبش و نيرويى نيست جز به دست خداى والاى بزرگ
توكل كنم بر خداى زنده اى

الَّذى لا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ
كه هرگز نميرد و ستايش مخصوص خدايى است كه فرزندى نگرفته
و كسى در سلطنت شريك او

فِى الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً
نيست و خوارى ندارد تا نيازمند ياور باشد و به نحو كامل او را بزرگ شمار.

[R A H A]

پس تسبيح ميكنى تسبيح حضرت زهراء سلام الله عليها و مى گوئى
پيش از آنكه از موضع خود حركت كنى؛ ده مرتبه :

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً
گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه نيست كه شريكى ندارد.
معبود يكتاى يگانه فرد

صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً
بى نياز، همسر و فرزندى نگيرد


مؤ لّف گويد كه فضيلت اين تَهْليل بسيار وارد شده خصوصا
در تعقيب نماز صبح و شام و هنگام طُلُوع و غروب آفتاب پس مى گوئى :

سُبْحانَ اللّهِ كُلَّما سَبَّحَ اللّهَ شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُسَبَّحَ وَ كَما هُوَ
منزه است خدا هر آنگاه كه چيزى خدا را تسبيح گويد و
چنانچه خدا دوست دارد كه او را تسبيح كنند و چنانچه
اَهْلُهُ وَ كما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ كُلَّما حَمِدَ اللّهَ
او لايق آنست و شايسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است
و ستايش خاص خدا است هرآنگاه

شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُحْمَدَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ
كه چيزى او را ستايش كند و چنانچه دوست دارد ستايش شود
و چنانچه لايق آنست و شايسته

وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ كُلَّما هَلَّلَ اللّهَ شَىءٌ وَ كَما يُحِبُّ
ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و معبودى جز خداى يكتا نيست
هر آنگاه كه چيزى او را به يكتايى ياد كند و چنانچه

اللّهُ اَنْ يُهَلَّلَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ
دوست دارد به يكتايى ياد شود و چنانچه لايق آن است و شايسته ذات
بزرگوار و عزت و جلال

اللّهُ اَكْبَرُ كُلَّما كَبَّرَ اللّهَ شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُكَبَّرَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ
او است و خدا بزرگ است هر آنگاه كه چيزى او را به بزرگى ياد كند
و چنانچه دوست دارد به بزرگى ياد شود و چنانچه لايق


كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ
آنست و شايسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است منزه است خدا
و ستايش خاص او است و معبودى

اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَرُ عَلى كُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ وَ عَلى كُلِّ اَحَدٍ مِنْ
جز او نيست و از همه چيز بزرگتر است براى هر نعمتى كه به من و به
هر يك از خلق

خَلْقِهِ مِمَّنْ كانَ اَوْ يَكُونُ اِلى يَوْمِ الْقِيمَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ
خود داده از آنانكه بوده اند يا پس از اين تا روز قيامت بيايند
بار خدايا من از تو مى خواهم كه

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُكَ مِنْ خَيْرِ ما اَرْجُو وَ خَيْرِ ما
درود بر محمد و آلش بفرستى و از تو درخواست مى كنم هر خيرى
را چه اميد به آن داشته باشم و چه نداشته باشم

لا اَرْجُو وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ
و پناه مى برم به تو از شر آنچه از آن در هراسم و آنچه در هراس آن نيستم

[R A H A]

پس مى خوانى سوره حمد و آية الكرسى و شَهِدَ اللّهُ و آيه قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ و
آيه سخره و آن سه آيه است از سوره أعْراف كه اوّل آن اِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ است
و آخر آن مِنَ الْمُحْسِنينَ پس مى گوئى سه مرتبه :


سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى
منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه (مشركان ) توصيف كنند و درود بر

الْمُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ پس مى گوئى سه مرتبه :
پيامبران مرسل و ستايش خاص خدا است كه پروردگار جهانيانست

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ
بار خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و در كار من فرج و گشايشى قرار ده و

ارْزُقْنى مِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ
روزيم ده از آنجا كه گمان دارم و از آنجا كه گمان ندارم

[R A H A]

و اين دعائى است كه جبرئيل تعليم حضرت يُوسف عليه السلام كرد
هنگامى كه در زندان بود پس بگير ريش ‍ خود را بدست راست و كف دست چپ
را بگشا بجانب آسمان و بگو هفت مرتبه :


يا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى پروردگار محمد و خاندان محمد بر محمد و آل محمد درود فرست
و فرج آل محمد را نزديك كن
و بگو نيز به همان حال سه مرتبه :يا ذَا الْجَلالِ وَ الاِْكْرامِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ
الِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنى وَ اَجِرْنى مِنَ النّارِ
پس مى خوانى دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و مى گوئى:

اى (خدايى كه ) داراى جلال و بزرگوارى (هستى ) درود فرست
بر محمد و خاندانش و به من رحم كن و از دوزخم پناه ده

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ
بار خدايا از تو درخواست مى كنم به حق نام نهفته

الْمَخْزُونِ الطّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَكِ وَ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ وَ
و پنهانت كه پاك و پاكيزه و مبارك است و از تو مى خواهم به حق نام بزرگ و

سُلْطانِكَ الْقَديمِ يا واهِبَ الْعَطايا وَ يا مُطْلِقَ الاُسارى وَ يا فَكّاكَ
سلطنت ازليت اى بخشنده عطاها و اى رها كننده اسيران و اى آزاد كننده

الرِّقابِ مِنَ النّارِ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ
بندگان از دوزخ از تو مى خواهم كه درود فرستى بر محمد و خاندانش و مرا

تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النّارِ وَ اَنْ تُخْرِجَنى مِنَ الدُّنْيا سالِماً وَ [اَنْ] تُدْخِلَنِى
نيز از آتش دوزخ آزاد كنى و از دنيا با ايمان سالم بيرونم برى و وارد

الْجَنَّةَ امِناً وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعاَّئى اَوَّلَهُ فَلاحاً وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً وَ اخِرَهُ
بهشتم كنى با ايمنى و دعايم را چنان قرار دهى كه آغازش
رستگارى و وسطش فيروزى و انجامش


صَلاحاً اِنَّكَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ و در صحيفه علويّه است
در تعقيب هر فريضه :

صلاح (حالم ) باشد كه تو همانا داناى به ناديدنيهايى .

یا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ وَ يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ السّاَّئِلُونَ وَ يا مَنْ
ای آنكه سرگرمش نكند شنيدنى از شنيدن ديگر و اى آنكه (كثرت ) سائلان او
را به اشتباه نيندازد و اى كسى كه

لايُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّينَ اَذِقْنى بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِكَ وَ مَغْفِرَتِكَ
و نيز مى گوئى :

اصرار اصراركنندگان به ستوهش نياورد لذت عفو و شيرينى
رحمت و آمرزشت را به من بچشان

اِلهى هذِهِ صَلوتى صَلَّيْتُها لا لِحاجَةٍ مِنْكَ
اى معبود من اين نمازى كه من بجا آوردم نه بخاطر احتياجى از تو

اِلَيْها وَ لا رَغْبَةٍ مِنْكَ فيها اِلاّ تَعْظيماً وَ طاعَةً وَ اِجابَةً لَكَ اِلى ما
به آن بود و نه رغبتى كه تو در آن داشته باشى جز تعظيم و فرمانبردارى تو
و پذيرفتن آنچه مرا بدان

اَمَرْتَنى بِهِ اِلهى اِنْ كانَ فيها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُكُوعِها اَوْ
ماءمور كردى معبود من اگر در اين نماز من خللى يا نقصى در ركوع يا

سُجُودِها فَلا تُؤاخِذْنى وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ
سجودش هست پس مرا مؤ اخذه مكن و با پذيرفتن آن و آمرزش (من )
بر من تفضل كن

[R A H A]

و نيز مى خوانى عقب هر نماز اين دعا را كه پيغمبرصلى الله عليه و آله
تعليم اميرالمؤ منين عليه السلام نموده براى حافظه :

سُبْحانَ مَنْ لايَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ سُبْحانَ مَنْ لا يَاْخُذُ
منزه است خدايى كه بر آنان كه تحت فرمانش هستند ستم نكند
منزه است خدايى كه مردم

اَهْلَ الاْرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحيمِ اَللّهُمَّ اجْعَلْ
زمين را به عذابهاى رنگارنگ نگيرد منزه است خداى رئوف مهربان
بار خدايا در دل من

لى فى قَلْبى نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَديرٌ
نور (معرفت ) و بصيرت و فهم و علمى قرار داده كه تو بر هر چيز توانائى

و در مصباح از كفعمى است كه سه مرتبه بگو بعد از نمازها :
اُعيذُ نَفْسى وَ دينى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اِخْوانى فى دينى
وَ ما رَزَقَنى رَبّى وَ خَواتيمَ
پناه مى دهم خودم و دينم و خانواده و مال و فرزندم و برادران دينى خود
و آنچه پروردگارم به من روزى كرده و سرانجام

عَمَلى وَ مَنْ يَعْنينى اَمْرُهُ بِاللّهِ الْواحِدِ الاْحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ يَلِدْ وَ
كارم و هم آن كس را كه دلبند كار اويم همه را به خداى يگانه
يكتاى بى نياز كه نزاده و

لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ
نه زائيده شده هيچكس همتايش نيست و به پروردگار صبحدم
از شر آنچه آفريده و از

شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا
شر شب هنگامى كه به تاريكى درآيد و از شرّ زنانى كه در گره ها دمند
و از شر حسود هنگامى كه

حَسَدَ وَ بِرَبِّ النّاسِ مَلِكِ النّاسِ اِلهِ النّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ
حسودى كند و به پروردگار مردم پادشاه مردم معبود مردم از شر وسوسه گر

الْخَنّاسِ الَّذى يُوَسْوِسُ فى صُدُورِ النّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ
نهانى آن كس كه در سينه ها (و دلهاى ) مردم وسوسه كند (چه )
از جنيان باشد و (چه ) از مردم

[R A H A]

و از خطّ شيخ شهيد منقول است كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرموده
هر كه خواهد كه خدا او را در قيامت بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و ديوان گناهان او نگشايد
بايد كه بعد از هر نماز اين دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَكَ اَرْجى مِنْ عَمَلى وَ اِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى
بار خدايا مسلماً آمرزش تو اميدوار كننده تر از كار من است و مسلماً
رحمت تو وسيعتر از گناه من است

اَللّهُمَّ اِنْ كانَ ذَنْبى عِنْدَكَ عَظيماً فَعَفْوُكَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ
بار خدايا اگر گناهم پيش تو بزرگ است ولى عفو تو بزرگتر از گناه من است
بار خدايا اگر


لَمْ اَكُنْ اَهْلا اَنْ اَبْلُغَ رَحْمَتَكَ فَرَحْمَتُكَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى
من شايسته رسيدن رحمتت نيستم ولى رحمت تو شايستگى رسيدن
و فراگرفتن مرا دارد زيرا كه

لاِنَّها وَسِعَتْ كُلَّشَىْءٍ بِرَحْمَتِكَ يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ
رحمت تو همه موجودات را فراگرفته به (اميد) رحمتت اى ارحم الراحمين

[R A H A]

وازابن بابويه ؛ منقول است كه فرموده
چون از تسبيح حضرت فاطمه سلام الله عليها فارغ شوى بگو:

اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْكَ السَّلامُ وَ لَكَ السَّلامُ وَ اِلَيْكَ يَعُودُ السَّلامُ سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ
بارخدايا تويى سلام (سالم از هر عيب ) و از جانب تو است سلامتى و خاص تو
است سلامتى و به سوى تو باز گردد منزه است پروردگار تو

الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ
پروردگار عزت از آنچه وصف كنند و سلام بر پيمبران و ستايش خاص پروردگار

الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ السَّلامُ
جهانيان است سلام بر تو اى پيمبر (گرامى اسلام ) و رحمت خدا و بركاتش سلام

عَلَى الاْئِمَّةِ الْهادينَ الْمَهْدِيّينَ اَلسَّلامُ عَلى جَميعِ اَنْبِياَّءِ اللّهِ وَ
بر امامان راهنماى راه يافته سلام بر تمامى پيمبران خدا و

رُسُلِهِ وَ مَلاَّئِكَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِ اللّهِ الصّالِحينَ اَلسَّلامُ
رسولان و فرشتگانش سلام بر ما و بر بندگان شايسته خدا سلام
عَلى عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَىْ
بر على امير مؤ منان سلام بر حسن و حسين دو آقاى تمام

شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعينَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ
جوانان اهل بهشت سلام بر حضرت على بن الحسين زينت بخش عابدان

اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِيّينَ اَلسَّلامُ عَلى
سلام بر حضرت محمد بن على شكافنده علم پيمبران سلام بر حضرت

جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ اَلسَّلام عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمِ
جعفر بن محمد (امام ) صادق سلام بر حضرت موسى بن جعفر ((الكاظم ))

اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِي
سلام بر حضرت على بن موسى ((الرضا)) سلام بر حضرت محمد بن على


الْجَوادِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادى اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ
((الجواد)) سلام بر حضرت على بن محمد ((الهادى )) سلام بر حسن بن

عَلِي الزَّكِىِّ الْعَسْكَرِىِّ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقاَّئِمِ
على ((الزكى العسكرى )) سلام بر حضرت حجة بن الحسن ((القائم


الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ
المهدى )) درود فراوان خدا بر تمامى ايشان

[R A H A]

پس هر حاجت كه دارى از خدا بطلب شيخ كفعمى فرموده بعد از نمازها مى گوئى :

رَضيتُ بِاللّهِ رَبّاً و بِالاِْسْلامِ ديناً وَ بِمُحَمَّدٍ
خوشنودم كه پروردگارم خدا است و دينم دين اسلام است و پيمبرم محمد

صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وآلِهِ نَبِيّاً وَ بِعَلِي اِماماً وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىٍّ
صلى اللّه عليه و آله و سلم است و امامانم على و حسن و حسين و على

وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِي وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ وَ الْحَسَنِ وَ
و محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على و حسن و

الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَئِمَّةً وَ سادَةً وَ قادَةً بِهِمْ اَتَوَلّى وَ مِنْ
فرزند شايسته اويند درود بر ايشان كه پيشوايان و آقايان و رهبرانند
به ايشان دوستى دارم و از

اَعْداَّئِهِمْ اَتَبَرَّءُ
دشمنانشان بيزارى جويم

پس بگو سه مرتبه :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعافِيَةَ وَ الْمُعافاةَ فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ
بار خدايا من از تو گذشت و سلامتى و آسايش در دنيا و آخرت را خواستارم

[R A H A]

در تعقيبات مشتركه

تعقيب نماز ظهر

بگو كما فى المتهجّد : لا اِلهَ اِلا اللّهُ الْعَظيمُ الْحَليمُ لا اِلهَ اِلا
نيست معبودى جز خداى بزرگ بردبار، نيست معبودى جز

اللّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَريمُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ
خدا پروردگار عرش ، ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است
بار خدايا از تو مى خواهم

مُوجِباتِ رَحْمَتِكَ وَ عَزاَّئِمَ مَغْفِرَتِكَ وَ الْغَنيمَةَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ
آنچه باعث رحمت و وسائل حتمى مغفرت تو است
و بهره اى از هر نيكى و سلامتى

مِنْ كُلِّ اِثْمٍ اَللّهُمَّ لا تَدَعْ لى ذَنْباً اِلاّ غَفَرْتَهُ وَلا هَمّاً اِلاّ فَرَّجْتَهُ وَ لا
از هر گناهى بار خدايا هيچ گناهى برايم مگذار جز آنكه آن را بيامرزى
و هيچ اندوهى جز اينكه برطرف كنى و هيچ

سُقْماً اِلاّ شَفَيْتَهُ وَ لا عَيْباً اِلاّ سَتَرْتَهُ وَ لا رِزْقاً اِلاّ بَسَطْتَهُ وَ لا خَوْفاً

دردى جز آنكه شفا دهى و هيچ عيبى جز آنكه بپوشانى
و هيچ رزقى جز آنكه فراوانش كنى و هيچ ترسى

اِلاّ امَنْتَهُ وَ لا سُوَّءً اِلاّ صَرَفْتَهُ وَ لا حاجَةً هِىَ لَكَ رِضاً وَلِىَ فيها
جز آنكه امانش بخشى و هيچ بدى جز آنكه بگردانيش
و هيچ حاجتى كه در آن خوشنودى تو و

صَلاحٌ اِلاّ قَضَيْتَها يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ امينَ رَبَّ الْعالَمينَ
و مى گوئى ده مرتبه :
صلاح كار من باشد جز آنكه برآورده اش كنى اى مهربانترين مهربانان
اجابت فرما اى پروردگار جهانيان

بِاللّهِ اعْتَصَمْتُ وَ بِاللّهِ اَثِقُ وَ عَلَى اللّهِ اَتَوَكَّلُ پس مى گوئى :
با توسل به خدا (از گناه) خوددارى كنم و به خدا اعتماد كنم و بر او توكل كنم

اَللّهُمَّ اِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبى فَاَنْتَ اَعْظَمُ وَ اِنْ كَبُرَ تَفْريطى فَاَنْتَ اَكْبَرُ وَ اِنْ دامَ


بار خدايا اگر گناهانم بزرگ است پس تو بزرگتر از آنهايى
و اگر كوتاهيم زياد است باز هم تو بزرگترى و اگر بخل من ادامه

بُخْلى فَاَنْتَ اَجْوَدُ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى عَظيمَ ذُنُوبى بِعَظيمِ عَفْوِكَ وَ كَثيرَ
دارد پس تو سخى ترى بار خدايا بزرگى گناهانم را به بزرگى عفو خود ببخش
و زياد

تَفْريطى بِظاهِرِ كَرَمِكَ وَ اقْمَعْ بُخْلى بِفَضْلِ جُودِكَ اَللّهُمَّ ما بِنا مِنْ
كوتاهى كردنم را به كرم آشكارت بيامرز و بخل مرا به زيادى
بخششت ريشه كن ساز خدايا هر نعمتى

نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ
كه داريم از تو است معبودى جز تو نيست از تو آمرزش خواهم
و به سوى تو بازگردم .