برج طغرل - ری بنای آجری برج طغرل ،که مساحت آن با احتساب باغ و دیوارهای احداث شده درسال 1379 به 5000 مترمربع میرسد، از جمله آثار به جا مانده از دوره سلجوقیان و مربوط به نیمه دوم قرن ششم قمری است.
ارتفاع برج بدون سقف در حدود 20 متر است. از نظر معماری ضخامت دیوار برج از 1/75 تا 2/75 متر و قطر داخلی و خارجی آن به ترتیب 11 و 16 متر است. سطح بدنه بیرونی برج به 24 ترک تقسیم شده است. در قسمت فوقانی برج تزیینات و کتیبهای به خط کوفی وجود داشته که در قرون گذشته از بین رفته است. در 1301 ق، به فرمان ناصرالدین شاه، بخش فوقانی برج که فرو ریخته بود، مرمت و بازسازی شد و آخرین مرمت نیز در سال*های اخیر صورت گرفته است برج طغرل در واقع یک ساعت طبیعی نیز به حساب می آید؛ زیرا معماری آن به صورتی است که در بالای هر ترک چهارو نیم دایره وجودداردکه بیانگر یک ربع ساعت است. در بالای آنها نیز شش مستطیل است که هریک 10 دقیقه را نشان میدهد. سپس شیارهای ریزتری، به عنوان ثانیه ،وجود دارد که هرگاه خورشید در وضعیت تازه قرار بگیرد، با ایجاد سایه روشنها، زمان دقیق نشان داده میشود. 2 ناودان شرقی و غربی ساعت سه و نه رانشان می دهدو درهای ورودی برج ،در شمال و جنوب آن، نیز ساعت شش و دوازده هستند. گفته میشود که این مکان آرامگاه طغرل، از سلاطین سلجوقی، است که به دلیل علاقه به نجوم*این برج را بنیاد گذاشته است.
از ویژگیهای این محوطه آرامگاه استاد سیدمحمد محیط طباطبایی، ادیب معاصر، پدر تاریخ ایران است که وصیت کرده بود، تا به خاطر علاقه خاصی که به این برج و معماری آن داشته است، او را در پای این برج به خاک بسپارند
تکیه نیاوران - تهران بنای اولیه تکیه نیاوران در سال 1237 هـ . ق به دستور ناصرالدین شاه قاجار در نیاوران بنیاد گذاشته شد.
در این بنا هیچ کتیبه تاریخی وجود ندارد و سقف شیروانی تکیه توسط استاد حسن نجار از اهالی روستای نیاوران ساخته شده است.
تکیه تجریش - تهران تکیه تجریش که از مراکز سوگواری در منطقه تجریش است، بنا بر گفته های افراد محلی، بیش از صد سال قدمت دارد.
این بنا که از بانی و سازنده و تاریخ صحیح آن اطلاعی در دست نیست، در چند مرحله به صورت اساسی یا جزیی مرمت شده است.
تکیه دولت - تهران تکیه دولت درزمان خود بزرگ ترین بنای مذهبی شهر بود که در زمان اوج شکوه و عظمت سنت تغزیه، در سال 1248 شمسی به دستورناصرالدین شاه و مباشرت دوستعلی خان معیر الممالک ساخته شد.
این بنا عظیم ترین تماشخانه تاریخ ایران بود که در کاخ گلستان و با گنجایش 20 هزار نفرساخته شد. ناصرالدین شاه برای ساخت این تکیه چیزی در حدود یکصد و پنجاه هزار تومان آن زمان خرج کرد.
حوض خانه باغ قدیم نگارستان - تهران حوض خانه باغ نگارستان بنایی در باغ نگارستان است که شکل هشت گوش دارد.
در این حوض خانه شاه نشین هایی به سبک بناهای دوره زندیه و مزین به گچ بری های عالی وجود دارد که امروزه در محل موزه هنرهای ملی قرار گرفته است. این بنا در عهد فتح علی شاه و محمدشاه قاجار ساخته شده است. باغ نگارستان در اوایل سده سیزدهم هـ . ق بین سال های 1228 تا 1230 بنا شد. حوضخانه این باغ که طرح صلیبی داشت با چهار شاه نشین اطرافش به باغ منتهی می شد. بنای صلیبی شکل گنجینه که در نیمه اول قرن سیزدهم ساخته شده بود توسط هنرمندان معاصر، به شکل مستطیل درآمد و در سال 1309 شمسی، به گنجینه تعلق گرفت
خانه مشیرالدوله - تهران خانه مشیرالدوله از بناهای قدیمی تهران است که در حد فاصل خیابان منوچهری و جمهوری اسلامی در کوچه پیرنیای لاله زار واقع شده است.
این عمارت منتسب به حسن پیرنیا ملقب به مشیرالدوله است که از رجال برجسته دوران قاجار بود. عمارت مشیرالدوله سه طبقه بوده و مصالح به کار رفته در آن عمدتا خشت و آجر است ولی شیوه پوشش در طبقات مختلف متفاوت است. تزیینات بنا در نهایت سادگی کار شده و سطوح نمای خارجی آن ساده و یک دست آجر با بندکشی گچی است. سطح و داخل بنا نیز عمدتا صاف و یک دست می باشد. گچ بری و فرنگی کاری ایوان شمالی و کاشی کاری اتاق های زیرزمین بنا، مهم ترین تزیینات آن را تشکیل مى دهند. کاشی های به کار رفته در زیرزمین از جنس خشت و در ابعاد بزرگ و منقوش به تصویر شخصیت های اساطیری و تاریخی است. این بنا به لحاظ قدمت و اهمیت معماری آن تحت شماره 1899 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه نیما یوشیج شمیران - تهران خانه نیما یوشیج شاعر معاصر که متعلق به دوران پهلوی است، در تجریش، خیابان دزاشیب قرار دارد.
خانه وثوق الدوله - تهران بنای خانه وثوق الدوله در سال 1253 هجری قمری(قرن سیزدهم) به پایان رسید
شامل تالارها و اتاق های متعددی است که با گچ بری های عالی مزین شده اند.
خانه تاریخی روستای مرزداران - فیروزکوه
در مرکز بافت قدیمی روستای مرزداران خانه تاریخی و زیبایی وجود دارد که در نوع خود کم نظیر و با توجه به وضعیت دیگر خانه*های روستا از شان و منزلت بسیار بالایی برخوردار است
. این خانه شکل یک خانه اصیل و اعیانی ایرانی را جلوه گر می نماید. خانه در جهت خاوری - باختری و ورودی اصلی آن در سمت جنوب قرار دارد. ورودی خانه شامل دروازه چوبی بزرگ با کوبه های زنانه و مردانه و سپس هشتی که با چرخش به سمت چپ دید رهگذران را از حیاط منحرف و غیرممکن می کند. حیاط خانه در جهت خاور و باختر قرار گرفته و پس از آن ساختمان اصلی خانه که شامل اطاق های متعدد، شاه نشین، آشپزخانه، انباری و اندرونی است و جهت آن همسو با حیاط می باشد، واقع شده است. در ضلع خاوری این ساختمان ایوانی با سقف، نرده و ستون های چوبی احداث شده که با چشم انداز بسیار زیبا بر تمامی منطقه زرین دشت، روستای مرزداران و روستای آتشان، اشراف و دید کامل دارد. بخشی از خانه که در ضلع شمالی بنای فعلی قرار داشته کاملا تخریب شده و به جای آن پی ساختمان جدیدی را بنیان نهاده اند. پنجره های خانه را که دارای ارسی*های زیبایی می باشد از داخل با خشت و گل مسدود کرده اند. در پنجاه متری و در ضلع باختری این خانه حمام مخروبه قدیمی دیگری وجود دارد که قدمت آن از حمام تاریخی مرزداران کم تر ولی به لحاظ معماری ارزشمند می باشد.
دره کن سولقان - تهران این دره در شمال خاوری شهر تهران قرار دارد و رودخانه کن که از بلندی های شمال البرز سرچشمه می گیرد، در مسیر آن جریان دارد.
مسیر این دره دارای هوایی بسیار فرح بخش و قهوه خانه هایی است که انبوه مشتاقان برای گذران اوقات فراغت خود به آن روی می برند. رودخانه پر آب کن، در ماه های گرم تابستان جایی برای آب تنی کوه نوردانی است که به ارتفاعات منطقه صعود می کنند. در فصل بهار و پاییز می توان زیباترین چشم انداز ها را در دره کن - سولقان دید.
دره اوین درکه - تهران این دره در شمال شهر تهران واقع شده است. در ابتدای مسیر دره اوین - درکه، روستای درکه قرار دارد که یکی از خوش آب و هوا ترین مناطق روستایی تهران است.
در طول دره اوین، رودخانه ای پر آب جریان دارد که در تابستان محل آب تنی کسانی است که از گرمای خسته کننده تابستان تهران وحومه به آن جا پناه می برند. این رودخانه در بخشی از مسیر خود، به صورت پلکانی در می آید که به هفت حوض معروف است و می تواند به صورت یک استخر طبیعی عمل کند.دره اوین در طول هفته به ویژه در روز های تعطیل، محل رفت و آمد کوه نوردانی است که به ارتفاعات آن ناحیه صعود می کنند. قهوه خانه های این مسیر به جز پذیرایی روزمره از کوه نوردان، برای اقامت شبانه نیز مناسب اند. کناره های رودخانه ای که از این مسیر می گذرد، محل هایی مناسب برای چادر زدن کوه نوردان است. در طول مسیر دره، باغ های گیلاس، سیب، انجیر، گردو و دیگر درختان وجود دارد که در فصل بهار این باغ ها غرق شکوفه می شوند و دره را بسیار زیبا می کنند. در اواخر بهار و آغاز تابستان که شکوفه ها به میوه می نشینند، جلوه ای دیگر از زیبایی های طبیعت بر منطقه حاکم می شود. دره اوین - درکه به علت قرار گرفتن در مسیر راه کوه نوردان، یکی از پر رفت و آمد ترین دره های شهر تهران است.
دره فرحزاد شمیران - تهران
دره*ی فرحزاد نیز یکی از دره های ییلاقی شمیران است که امروزه جزو تهران به شمار می آید.
در کنار رودخانه باصفای فرحزاد باغ ها و بستان های متعددی پراکنده شده اند که یکی دیگر از مراکز گردشگاهی مردم تهران و شمیرانات را تشکیل داده اند
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)