فروغ میهن پرستی که در دلهای ایرانیان جلوه گر بوده وهست،یکی از نشانه های کیش کهن سال است که مهر میهن وتعلق خاطر به آب وخاک را مقدس ترین وظیفه دینی قرار داده است.چون سرزمین ایران در ادوار گوناگون تاریخ محل پیدایش راهنمایان بزرگ وسرچشمه دانش وتمدن بوده،لذا در کتاب اوستا مقدس ومتبرک به شمار رفته و کشورپر فروغ درخشان نامیده شده است.ایرانیان باستان از روی عقیده وایمان،در دعاهای خود عظمت واستقلال همیشگی ایران را از در گاه پاک اهورامزدا خواستار می شدند وبرای ترقی وتعالی آن از جان ودل اهتمام می ورزیدند . یکی از دعاهایی که به نام ایران مقرر شده در مقدمه مهر نیایش و "هاونگاه"آمده،چنین است: "مس ووه وپیروزگر باد مینوی مهر ایران"،یعنی بزگ،نیک وپیروز باد نیروی مهر ایران.ایرانیان در دعاهای خود می گفتند:خدایا مهر محبت ایران را در دل ما بزرگ و زیاد ونیک گردان تاروز به روز آن را بیشتر دوست بداریم ودر راه عظمت و پیشرفت آن عاشقانه کوشش کنیم. میهن پرستی و علاقه قلبی به سرزمین ایران به اندازه ای مورد توجه است که حتی به کوهها و رودهای این کشور درود فرستاده است.در فروردین یشت فقره سی یک چنین آمده:"فروهر مردان پاک و زنان پاکدین کشور ایران را می ستاییم".
در سی روزها فقره نه آمده:
"فروغ و عظمت و جلال خدادادی ایرانیان را وفر ایران مزدا داده را می ستاییم".
در فقره چهار مهر یشت چنین آمده:"مهر دارنده دشتهای فراخ را می ستاییم که به مملکت ایران با خان ومان،با سازش و آرامش،خان ومان بخشید".در یسناهات چهل ودو بند سیزده،فرمانبرداری خدا در میهن پرستی و استقلال و عظمت کشور دانسته شده و آمده است:"کسانی که از حامیان کشور محسوب هستند،ای وهومن وای اشا،که در برابر حکم مزدا کوشا هستند وبا اعمال و کردار،تکلیف خویش را به جا می آورند،آنان کسانی هستند که از برای در هم شکستن خشم برانگیخته شده اند".در وندیداد،فرگرد اول فقره دو چنین آمده:"ایران ویچ یا آریاویچ،نخستین کشوری است که من(اهورامزدا)آفریدم".باز در وندیداد فقره بیست فرگرد دو آمدهاست:"من اهورا مزدا با ایزدان خود در آریاویچ انجمنی بیا راستم".دینشاه ایرانی در کتاب اخلاق ایران باستان چنین می گوید:"بشود که وطن پرستی،ظفر و شادمانی،همیشه در این سرزمین بر قرار بماند".
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)