مغز چگونه یادآوری می کند که چه چیز چه وقت رخ داده است نورولوژیست های آمریکایی در بررسیهای خود دریافتند که مغز چگونه به ما یادآوری می کند که چه چیز چه وقت رخ داده است. به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه نیویورک بخشهایی از مغز را شناسایی کردند که از آنها برای یادآوری برنامه زمانی رویدادهای مختلف در قالب یک سری سلسه حوادث یکپارچه استفاده می کنیم. نتایج این تحقیقات می تواند موجب افزایش درک ما از تولید خاطرات شود.
تحقیقات پیشین به اهمیت لُب گیجگاهی میانه مغز در حافظه اظهاری (حافظه آشکار) تاکید می کرد. این فضای مغزی، اطلاعات یعنی خاطره کارها و رویدادها را به صورت آگاهانه یادآوری می کند.
به طوریکه آسیب دیدگی این ناحیه موجب از بین رفتن توانایی یادآوری برنامه زمانی رویدادها به روشی صحیح می شود.
به گفته این محققان، حافظه اظهاری در بیماران متاثر از بیماری آلزایمر تغییر می کند. باوجود این، هنوز آگاهی اندکی درباره ساختارهای مجزایی در دست است که در داخل لُب گیجگاهی میانه اطلاعات مربوط به اینکه "چه چیزی چه وقت اتفاق افتاده است" را در قالب یک سری از سلسله رویدادهای واحد ارائه می کنند.
این رویدادها می توانند بسته بندی نانهای تست تا شام عروسی و یک گل سرنوشت ساز در یک مسابقه فوتبال را شامل شوند.
اکنون این دانشمندان موفق شدند از معمای این "جعبه خاطرات" پرده بردارند. این نورولوژیستها به منظور دستیابی به این نتایج، برای گروهی از مدلهای حیوانی یک سری تمرینات ویژه را تجویز کردند و در دوره آزمایشات، فعالیت سلولهای مغزی لب گیجگاهی میانه را کنترل کردند.
در این آزمایش، گروهی از میمونها باید به یاد می آوردند که از بین دو شیء کدام یک زودتر به آنها نشان داده شده است.
به این ترتیب دانشمندان دریافتند که دو منطقه اصلی لب گیجگاهی میانه در ذخیره سازی "چه چیزی" و "چه وقت" دخالت دارند.
این دو منطقه عبارتند از: هیپوکامپ و کورتکس پریرینال. اولی، نقش مهمی در وظایف مختلف حافظه ایفا می کند و در این مورد به خصوص، نقش یک زمانسنج را دارد. به طوریکه با محاسبه زمان مکث موقت میان دو رویداد، اطلاعاتی را درباره گذر زمان از یک رویداد به رویداد دیگر ارائه می کند.
براساس گزارش ساینس، کورتکس پریرینال اطلاعات مربوط به "چه چیزی" و "چه وقت" را در هم ادغام کرده و رویدادهای ویژه ای را که قبل و یا بعد از یک رویداد دیگر رخ می دهند نشان گذاری می کند.
این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "درک اینکه مغز ما دقیقاً حوادث زنجیره ای مثل جزئیات عروسی، گرفتن مدرک لیسانس و سایر حوادث حائز اهمیت زندگی ما را چگونه رمزگذاری و تثبیت می کند مهمترین دغدغه نوروساینس است. این خاطرات غنی، محتوی عناصر بسیاری با بافتهای موقتی ویژه ای هستند. اکنون ما با این فرایند و نقش حیاتی لب گیجگاهی میانه را در چیدمان این خاطرات آشنا هستیم."