آيه 40:
يَبَنِى إِسْر ءِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِىَ الَّتِى أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْوَأَوْفُواْ بِعَهْدِى أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّىَ فَارْهَبُونِ
ترجمه:
اى فرزندان اسرائيل! نعمتهايم را كه به شما ارزانى داشتم، به خاطربياوريد و به پيمانم (كه بستهايد) وفا كنيد، تا من (نيز) به پيمان شماوفا كنم و تنها از من پروا داشته باشيد.
تفسیر:
اسرائيل، نام ديگر حضرت يعقوب است كه از دو كلمهى «اسر» و «ئيل» تركيبيافته است. «اسر» به معناى بنده و «ئيل» به معناى خداوند است. بنابرايناسرائيل در لغت به معناى بندهى خداست.
تاريخ بنىاسرائيل و اسارتآنان به دست فرعونيان و نجات آنها به دست حضرت موسى عليه السلاموبهانهگيرى وارتداد آنان، يك سرنوشت وتاريخ ويژهاى براى اين قوم به وجودآورده است. اين تاريخ براى مسلمانان نيز آموزنده و پندآموز است كه اگر بههوش نباشند، به گفته روايات به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.
پيمانهاى الهى، شامل احكام كتابهاى آسمانى و پيمانهاى فطرى كه خداونداز همه گرفته است، مىشود. در قرآن به مسئله امامت، عهد گفته شده است:«لاينال عهدى الظالمين» [294] يعنى پيمان من »مقام امامت« به افراد ظالم نمىرسد. پس وفاى به عهد يعنى وفاى به امام و رهبر آسمانى و اطاعت از او.
ضمناً در روايات مىخوانيم: نماز عهد الهى است. [295]
294) بقره، 124.
295) وسائل، ج4، ص110.
نکته ها:
1- ياد نعمتهاى پروردگار، سبب محبّت و اطاعت اوست. «اذكروا... اوفوا»
به هنگام دعوت به سوى خداوند، از الطاف او ياد كنيد تا زمينهى پذيرش پيدا شود. «اذكروا»
2- ياد و ذكر نعمتها، واجب است. «اذكروا»
3- نعمتهايى كه به نياكان داده شده، به منزلهى نعمتى است كه به خودانسان داده شود. با اينكه نعمتها به اجداد يهودِ زمان پيامبر داده شدهبود، امّا خداوند به نسل آنان مىگويد فراموش نكنند. «اذكروا»
4- وفا به پيمانهاى الهى، واجب است. «عهدى»
5 - بهرهگيرى از الطاف خداوند، مشروط به گام برداشتن در مسير تكاليف الهىاست. «اوفوا بعهدى اوف بعهدكم» آرى، اگر مطيع خدا بوديم، خداوند نيزدعاهاى ما را مستجاب خواهد كرد. «اوفوا بعهدى اوف بعهدكم»
6- در انجام تكاليف الهى، از هيچ قدرتى نترسيم و ملاحظهى كسى را نكنيم.تبليغات سوء دشمن، ملامتها، تهديدها و توطئهها مهم نيست، قهر خدا از همهمهمتر است. «و ايّاى فارهبون»
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)