مهندسان علوم زيستي در امريكا، موفق به ساخت ديسك مصنوعي ستون فقرات شدهاند كه كاشت آزمايشي آن در حيوانات با موفقيت انجام شده است.
اين ديسكهاي مهندسي، داراي اجزاي ساختاري مشابه ديسك ستون فقرات هستند و درست مانند ديسكهاي واقعي عمل ميكنند.
محققان اميدوارند كه اين تحقيقات منجر به كاشت ديسك هاي مهندسي در بيماراني كه داراي ديسكهاي آسيب ديده هستند، شود.
هر سال 40 تا 60 درصد از مردم آمريكا دچار دردهاي مزمن كمر يا گردن ميشوند.
جراحان مغز و اعصاب، بيماران مبتلا به انحطاط شديد ديسك را به دليل از بين رفتن ديسك ستون فقرات كه به دنبال ادغام استخوانهاي مهرهها ايجاد ميشود، تحت عمل جراحي قرار ميدهند.
علي رغم اين كه جراحي ديسك ستون فقرات باعث كاهش درد در ناحيه كمر پس از عمل ميشود، اما برخي محدوديتهاي حركتي در پي آن ايجاد و مانع از آن ميشود كه فرد سبك زندگي فعال گذشته خود را پيش گيرد يا مثلا يك ورزشكار حرفهاي به پايان كار خود ميرسد.
در ايمپلنت ستون فقرات ساخت مهندسان، ديسك هاي لاستيك مانند همراه با قسمت خارجي موسوم به فضاي بين دواير متحدالمركز از يك ماده سخت و دايره دروني تشكيل شده و داخل ديسک فرم ژلاتيني نرمتري دارد كه تحت فشار قرار ميگيرد و وزن بدن را تحمل ميكند.
محققان ديسكهاي مصنوعي را به واسطه دو پليمر، كلاژن كه به دور بافت خارجي ميپيچد و يك هيدروژل به نام آلژينات در ميان آن ساختهاند.
ايمپلنتها به همراه سلولهايي كه ساختارها را با بافتهاي جديد پر ميكند، كاشته ميشود و همچنان كه در بدن شكل ميگيرند، به دليل رشد سلولها كارايي بهتري پيدا ميكنند.
به گفته دانشمندان، ايمپلنتها 70 تا 80 درصد از ارتفاع اوليه ديسك را حفظ ميكنند.
اين ايمپلنتها قادر به درمان طيف وسيعي از بيماريهاي موسوم به فتق ديسك بين مهرهاي كه يكي از دلايل از كار افتادگي در سراسر دنياست، هستند.
از ديدگاه زيستي، ديسك هاي جديد به دليل نحوه ادغام و كامل شدن آنها با استخوانهاي مهره نسبت به ايمپلنتهاي قبلي مزاياي بسياري دارند.
اين عمل جراحي بزرگ، غيرتهاجمي، ايمنتر و داري اثرات جانبي كمتري نسبت به روشهاي قبلي است.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)