مشاعره سنتی

[mehraboOon]

ترک خواهش کن و با راحت و آرام بخسب
خاطر آسوده ازین گردش ایام بخسب

به ریا خواب چو زاهد نبود بیداری
چند جامی بکش از باده‌ی گلفام بخسب

[mozhgan]

بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دلفروز خوش است

از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است

[mehraboOon]

تا دل مسکین من در کار تست
آرزوی جان من دیدار تست

جان و دل در کار تو کردم فدا
کار من این بود دیگر کار تست

[mozhgan]

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع
دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت

[mehraboOon]

تابه فکر خود فتادم، روزگار از دست رفت
تا شدم از کار واقف، وقت کار از دست رفت

تا کمر بستم، غبار از کاروان بر جا نبود
از کمین تا سر برآوردم، شکار از دست رفت

[mozhgan]

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
گر چشمه ی زمزمی دگر آب حیات
آخر به دل خاک فرو خواهی شد

[R A H A]

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

حافظ

[mehraboOon]

عشق تو هر شب برانگیزد ز جانم رستخیز

چون تو بگریزی و بگذاری به تنهایی مرا


چشمه‌ی خورشید را از ذره نشناسم همی

نیست گویی ذره‌ای دردیده بینایی مرا

[R A H A]

از دست عزیزان چه بگویم،گله ای نیست

گر هم گله ای هست،دگر حوصله ای نیست

[mehraboOon]

تحفه بر دل بردم جان و تن و دین و هوش



دل گفت: برو، کانجا هر چار نمی‌گنجد