و کبوتر در باغ چنان پرپر شد
که غمی در پاییز،
که انیسی در باد
ای رفیق گلفام،
برفی خانه بدوش
ابرک، سینه سیاه
باز کن، بالت را
و ببار و ببار
آه، ای باران قبل از طوفان...