قهوه

مقدمه
قهوه Coffee درختی است که ارتفاع آن تا هشت متر می‌رسد دارای ساقه‌ای استوانه‌ای شکل و برگهای نوک تیز ، متقابل ، بیضوی و همیشه سبز می‌باشد. گلهای قهوه به رنگ سفید و بطور گروهی در کنار برگها ظاهر می‌شود. هر یک دارای کاسه و جام 5 قسمتی هستند. پرچمهای گلهای آن به تعداد 5 و میوه‌اش شفت مانند و در ابتدا سبز رنگ است ولی تدریجا زرد و قرمز رنگ می‌شود. میان‌بر گوشت‌دار میوه آن محتوی دو دانه با غشای سخت می‌باشد. بهترین نوع قهوه ، قهوه عربی است.

پراکندگی قهوه
درخت مذکور در حبشه به حالت وحشی وجود دارد. در سودان و غالب نواحی آفریقا بدان برخورد می‌شود. در عربستان پرورش آن انجام گرفته است.

دانه قهوه
دانه قهوه از یک غشای نازک و بسیار ظریف ابریشمی به رنگ سفید شفاف پوشیده شده است. دانه قهوه شکل بیضوی نسبتا مسطح دارد. دانه قهوه بر حسب نوع بدست آمدن آن از درون میوه رنگ مایل به سبز یا مایل به زرد دارد. بوی آن مخصوص و طعمش در ابتدا ملایم است ولی تدریجا گس می‌شود. بر اثر بو دادن نیز بوی مطبوع و قوی پیدا می‌کند.

عمل فیزیولوژیک و سمیت قهوه
قهوه بر روی دستگاه اعصاب مرکزی و پیرامونی مانند یک ماده نیرو دهنده عمل می‌کند و چنین معتقدند که با مصرف آن ضمن فراهم شدن نوعی نشاط باطنی ، باریک بینی و سرعت انتقال در درک مسائل مختلف پیش می‌آید. از معایب قهوه آن است که غالبا ایجاد بی‌خوابی می‌کند ولی اگر عادت به مصرف مقدار متعادل آن پیدا شود در بسیاری اشخاص موجب بی‌خوابی نمی‌شود. قهوه بر روی دستگاه گردش خون تاثیر نموده، ضربان نبض و انرژی انقباضات ماهیچه قلب را افزایش می‌دهد و ترشح و دفع ادرار را زیاد می‌کند. تاثیر قهوه بر روی مرکز عصبی ، مغز ، کلیه و قلب و ... به علت وجود کافئین در آن است.


کافئیسم
مصرف زیاده از حد و بی‌رویه قهوه ، عوارضی مخصوصا در اشخاص عصبی بوجود می‌آورد مانند آنکه موجبات بی‌خوابی ، تپش قلب ، درد معده ، سوءهاضمه ، بی‌اشتهایی ، احساس صداهایی در گوش ، سرگیجه ، مشاهده اشباحی در مقابل چشم ، کابوس ، لرزش ، زیاد شدن عمل رفلسکها ، کم شدن تمایلات جنسی و ضعف عمومی را فراهم می‌کند. با قطع شدن مصرف قهوه ، عوارض مذکور معمولا از بین می‌رود ولی در این مورد باید حساسیت اشخاص در مقابل مصرف قهوه نیز به حساب آورده می‌شود