تولید و تجارت گیاهان دارویی در ایران وجهان
داراب یزدانی1، سحر شهنازی1
1- عضو هیات علمی پژوهشكده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی
تهران، خ انقلاباسلامی، خ قدس، خ بزرگمهر غربی، شماره 97، پژوهشكده گیاهان دارویی، ص پ- 1446- 13145
خلاصه
رویكرد جهانی مردم به سمت استفاده از داروهای با منشا طبیعی در چند دهه اخیر موجب توسعه روزافزون تولید گیاهان دارویی، فرآوری و فرمولاسیون داروهای گیاهی و تجارت آن در سطح دنیا شده است، به طوری كه كشورهای آسیایی بخصوص چین به دلیل تنوع آب و هوایی و پوشش متنوع گیاهی، تامین كنندههای اصلی گیاهان دارویی و كشورهای اروپایی و آمریكایی و البته برخی از كشورهای آسیایی تولیدكنندههای عمده داروهای گیاهی محسوب میشوند. بطوریكه در سال 99-1998 كشور كانادا تنها از محل صادرات گیاه Ginseng بالغ بر 60 میلیون دلار عایدات داشته است. این امر با توجه به تنوع اقلیمی و پوشش متنوع گیاهی ایران، توان بسیار خوبی را برای وارد شدن ایران به بازار تجارت گیاهان دارویی و داروهای گیاهی بوجود آورده است.
واژه های كلیدی: گیاهان داروئی، تجارت،جهان
مقدمه
كشور ایران با موقعیت خاص آب و هوایی، بیش از 7500 گونه گیاهی را در خود جای داده است كه 3-2 برابر پوشش گیاهی تمامی قاره اروپاست و پیشبینی میشود كه بیش از 750 گونه دارویی در پوشش گیاهی ایران وجود داشته باشد(1). به رغم این توان بالقوه، سطح زیركشت گیاهان دارویی مهم در ایران كمتر از 000/10 هكتار است و از حیث تنوع گونههای زیر كشت این رقم به حدود 40 گونه محدود میشود، در حالی كه این عدد در كشور چین به حدود 200 گونه میرسد(2). از طرف دیگر تعداد كل داروهای گیاهی ثبت شده در كشور حدود 100 نوع میباشد كه كمتر از 4 درصد داروهای شیمیایی موجود در بازار را تشكیل میدهد، در حالی كه این نسبت در كشورهای اروپایی به بیش از 35 درصد میرسد(4 و5). گردش مالی گیاهان دارویی در سال 2000 بالغ بر 10 میلیارد دلار و فروش داروهای گیاهی در سال 2002 به حدود 30 میلیارد دلار رسیده است(7) ولی سهم ایران از این تجارت بسیار ناچیز است، به طوری كه مجموع صادرات گیاهان دارویی ایران در سال 1380 حدود 75 میلیون دلار بوده است كه اگر زعفران را از آن مستثنی كنیم حدود 24 میلیون دلار ارزش تمامی اقلام صادراتی گیاهان دارویی بوده است كه این رقم حدود 25/0 درصد تجارت جهانی گیاهان دارویی میباشد(3).
تولید و فرآوری جهانی گیاهان دارویی و معطر در حال حاضر همچنان در اروپا و به خصوص فرانسه و تعدادی از كشورهای آسیایی متمركز است، دیگر مناطق عمده تولیدكننده، كشورهای یوگسلاوی، بلغارستان، آلمان و مجارستان هستند و این در حالیاست كه بیشترین درصد گیاهان دارویی از طریق كشور آلمان مبادله میشود. تولید و فرآوری گیاهان دارویی و ادویهای به تدریج به سمت بازار بزرگ تجارت آمریكای شمالی منتقل میشود، به طوری كه در طی 5 سال گذشته، كانادا یكی از صادركنندگان عمده اسانس اسپرمینت بوده است(7). پیشبینی میشود كه با رشد بازار گیاهان دارویی تا سطح حداقل 30 میلیارد دلار، تجارت داروهای گیاهی تا سال 2005 به 100 میلیارد دلار برسد(6).
تعدادی از عصارههای گیاهان دارویی كه در سال 2001 جزء پرفروشترین در دنیا بودهاند عبارتند از:
1- سرخارگل Echinacea purpurea
2- سنبلالطیب Valeriana officinalis
3- جینسنگ Panax ginseng
4- ژینگو Ginkgo biloba
5- Saw palmetto
6- بابونه Matricaria recutita(7)
در سال 2002 فروش جهانی داروهای با منشاء گیاهی از طریق نسخه و بدون نسخه حدود 30 میلیارددلار بوده است. گروههای اصلی داروهای مشتق شده از گیاهان شامل: ترپنها (34 درصد)، گلیكوزیدها (32 درصد)، آلكالوییدها (16 درصد) و در همین حال سایر انواع 18 درصد تجارت را به خود اختصاص دادهاند(6).
گیاه ژینگو جزء سه گیاه با بالاترین فروش دنیا قرار دارد و میزان فروش گیاه هوفاریقون نیز در طی سالهای 97-1993 از 6/2 به 5/8 میلیون دلار افزایش یافته است و پیشبینی میشود كه تا سال 2005 داروهای با منشاء طبیعی، به طور گستردهای و بیش از 30 درصد جایگزین تجارت جهانی داروهای شیمیایی شود(6).
تقاضا برای خرید عصارههای گیاهی در ایالات متحده نسبت به مواد خام رو به افزایش است، به طوری كه سهم تجارت عصارهها رشدی معادل 75% داشته است. همچنین بازار اسانسهای گیاهی تا سال 2003 رشدی معادل 6/5 درصد داشته، در حالی كه رشد عصارههای گیاهی در همین زمان 9/14 درصد بوده است(6).
نتایج و بحث
بررسیها نشان میدهد كه جایگزینی داروهای با منشاء طبیعی با داروهای شیمیایی در سطح دنیا به سرعت رو به توسعه و گسترش است و كشورهای مختلف با بهرهگیری از توانهای بالقوه خود از جمله تنوع پوشش گیاهی، تنوع اقلیمی، ارزان بودن انرژی و نیروی كارگری و وجود تكنولوژیهای برتر و. .. سهم خود را از تجارت جهانی گیاهان دارویی میگیرند و به طوری كه كشوری مانند كانادا خود را غول خفته گیاهان دارویی میداند. در این رهگذر میبایست با شناخت و بهرهگیری هر چه بهتر از توانهای بالقوه خود كه شاخصترین آنها تنوع اقلیمی، تنوع پوشش گیاهی، پیشینه تاریخی طب سنتی و تا حدودی منابع انرژی ارزان میباشد و همچنین با سیاستگذاری صحیح و برنامهریزیهای كلان سهم واقعی خود را از این تجارت كسب كنیم.
منابع
1- امیدبیگی رضا. 1374. رهیافتهای تولید و فراوری گیاهان دارویی. انتشارات فكرروز
2- آمار سطح زیر كشت گیاهان دارویی،1380، دفتر گل و گیاهان زینتی و دارویی وزارت جهاد كشاورزی
3- آمار صادرات گیاهان دارویی طی سالهای 80-1379، بخش آمار واطلاعات وزارت بازرگانی
4- فهرست گیاهان دارویی استفاده شده در داروهای گیاهی ایران، اداره كل نظارت بر امور دارو و مواد مخدر، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی
5- یزدانی د، مجاب ف. شهریور 1377. بررسی وضعیت داروهای گیاهی ایران. ششمین همایش علوم دارویی ایران. اصفهان
6- Wilkinson J A;wahlqvist M L ;Clark J.2002. New food and pharmaceutical products from agriculture.Rural Industries Research and Development Corporation(RIRDC).No.02/015
7- Manitoba Agriculture;herb & Spice Industry Overview, Executive Summary to Organic Production; Available from:URL: http://www.gov.mb.ca/agricultur/fina.../ccg02s01.html
Production and Trade of medicinal plants in Iran and world
Darab Yazdani, Sahar Shahnazi
ACECR-Institute of medicinal plants
E-mail:
yazdani@imp.ac.ir
Abstract
In recent decades use of drugs with natural source to lead to develop of producing of medicinal plants, processing and formulation of herb drugs and their trade in the world.
Asian countires, in particular, China with variation of climate and diversity of plants species is the original source of medicinal plants. Europen and American countries and a number of Asian countries are the main producer of herb drugs. In 1998-99 Ginseng grown in Canada has had an export value of about 60 million dollars.Variation of climate and diversity of plants species in Iran are the best reason for incoming to trade of medicinal plants and herb drugs.
Keywords: medicinal plants, Bussines, world
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)