ساعت از نبود تو در خانه بی صداست

به خانه میرسم و نبود تو را کوک می کنم

ساعت صدای مرا در نبود تو ، زنگ می زند

و شب از تیک تاک نبود ِ تو ، در خانه راه می رود

به شانه های بی پرده ات بگو:

خاطرات خاک شده می بلعم

دیدار ما به حرفی که: در گلومان مرد!

کبریت زیر صدایم بکش

و روی قبرم کلید بگذار!

مردگان هم ، دلی برای تنگ شدن دارند . . .