در بنفشه زار چشم تو
من ز بهترين بهشتها گذشته ام
من ز بهترين بهارها رسيده ام
اي غم تو همزبان بهترين دقايق حيات من
لحظه هاي هستي من از تو پر شده ست.
در تمام روز...
در تمام شب...
در تمام هفته ...
در تمام ماه...
در فضاي خانه، كوچه، راه...
در هوا، زمين، درخت، سبزه، آب...
در خطوط در هم كتاب...
در ديار نيلگون خواب!
اي جدايي تو بهترين بهانه ي گريستن!
بي تو من به اوج حسرتي نگفتني رسيده ام
اي نوازش تو بهترين اميد زيستن !
در كنار تو
من ز اوج لذتي نگفتني گذشته ام...
در بنفشه زار چشم تو...
برگهاي زرد و نيلي و بنفش...
عطرهاي سبز و آبي و كبود
نغمه هاي نا شنيده ساز مي كنند...
روي مخمل لطيف گونه هات...
غنچه هاي رنگ رنگ ناز...
برگ هاي تازه تازه باز مي كنند.
بهتر از تمام رنگها و رازها
خوب خوب نازنين من!
نام تو مرا هميشه مست مي كند.
بهتر تمام شعر هاي ناب
نام گرچه بهترين سرود زندگي ست
من تو را به خلوت خدايي خيال خود
« بهترين بهترين من » خطاب مي كنم.
بهترين بهترين من